Nascholing voor en door zorgprofessionals

Het gebruik van opioïden, waaronder oxycodon, is een bewezen effectieve methode in de pijnbestrijding van zowel acute als chronische pijn. Behalve de positieve effecten bij bestrijden van pijn is bekend dat er een verslavingsrisico bestaat bij chronisch gebruik van opioïden en er dus daarmee afhankelijkheid en tolerantie kunnen optreden. In de verslavingszorg wordt de afhankelijkheid van oxycodon als verslavingsprobleem behandeld in samenwerking met de pijnspecialist. In dit artikel worden de stoornis in het gebruik van opiaten en het behandeladvies beschreven.

Zorgprofessionals in de thuiszorg krijgen vaak als eersten te maken met zingevingsbehoeften en/of levensvragen van cliënten. Volgens zorgvisies en zorgdossiers hebben zij een belangrijke signalerende en begeleidende rol in het bieden van zorg voor zingeving. Nu bestaan thuiszorgteams uit zorgprofessionals met verschillende zorgopleidingen en verschillende rollen en taken. Daarom is de vraag: wie doet wat? Van wie kunnen cliënten in de zorg thuis welke ondersteuning verwachten? En hoe kunnen het begrip en de handelingsbereidheid van zorgprofessionals op het gebied van zingeving worden vergroot? In dit artikel geven we een handreiking voor onderlinge samenwerking bij het geven van ondersteuning bij zingevingsbehoeften van cliënten in de zorg thuis.

Kwetsbare ouderen met posttraumatische stressklachten lopen het risico op onderdiagnostiek en verminderde kansen op optimale zorgverlening, verwijzing of behandeling. Aandacht voor de signaalfunctie van die klachten kan hun problemen begrijpelijk maken en hun welzijn verhogen. Tijdige signalering van moeilijk verklaarbare klachten en het achterhalen van hun betekenis als indirecte uitingen van posttraumatische problematiek kan de verpleegkundige zorg in teamverband ondersteunen.

Het is geen uitzondering meer dat mensen op dansfeesten behalve alcohol en cannabis allerlei andere middelen gebruiken. Denk aan ecstasy (XTC, MDMA), cocaïne en amfetamine (speed, pep). Deze middelen worden gebruikt om het plezier van uitgaan en sociale interactie te verhogen en/of te verlengen. Het verschil tussen recreatief, incidenteel gebruik en probleemgebruik zit hem vaak in de motivatie van de gebruiker om te gebruiken. Het type gebruiker dat middelen alleen gebruikt vanwege plezierige en sociale redenen wordt de ‘recreatieve gebruiker’ genoemd. In de meeste opzichten lijken deze personen op niet-gebruikers. Probleemgebruikers verschillen dikwijls in veel opzichten van recreatieve gebruikers. Deze groep staat vaak aan de rand van de samenleving, heeft een lage sociaaleconomische status, is werkloos en soms ook dakloos. Deze groep is het best in beeld bij de geestelijke gezondheidszorg en verslavingszorg. Deze nascholing richt zich voornamelijk op de populaire drugs die voor een breed publiek interessant zijn bij het uitgaan en bij feesten. De nadruk ligt op de effecten, herkennen en behandelen van gezondheidsverstoringen. Het is voor de medisch professional belangrijk extra alert te zijn op tekenen van een drugsprobleem. Daarom worden instrumenten besproken die kunnen helpen om dit boven tafel te krijgen.

Buikpijn is een van de meest voorkomende klachten bij vrouwen en vormt vaak een diagnostische uitdaging. Omdat er zoveel organen in de buik aanwezig zijn, kan de pijn uiteenlopende oorzaken hebben. Wanneer een gynaecoloog een vrouw met buikpijn ziet, is de differentiaaldiagnose al beperkter. Gynaecologische buikpijn wordt doorgaans ingedeeld in dysmenorroe, chronische en acute buikpijn. Uit onderzoek blijkt dat bij de diagnostiek van dysmenorroe sprake is van een aanzienlijke patient’s en doctor’s delay van in totaal circa tien jaar. Dysmenorroe kan een op zichzelf staande klacht zijn, maar ook een symptoom van ernstige gynaecologische pathologie. Omdat de verschijnselen vaak weinig specifiek zijn, is het onderscheid tussen primaire dysmenorroe en dysmenorroe als uiting van onderliggende pathologie lastig te maken. In deze e-learning wordt de huisarts stap voor stap meegenomen in de diagnostiek en differentiaaldiagnose van gynaecologische buikpijn, met bijzondere aandacht voor dysmenorroe. Bewustwording van deze oorzaken kan bijdragen aan een snellere diagnose en een betere kwaliteit van leven voor vrouwen.

In de afgelopen decennia is het aantal mensen dat lijdt aan de chronische longaandoening chronic obstructive pulmonary disease (COPD) sterk gestegen. Roken is verreweg de belangrijkste risicofactor voor COPD. COPD wordt gekenmerkt door een persisterende chronische luchtwegobstructie. Het is een langzaam progressieve aandoening met een forse impact op de kwaliteit van leven. COPD kent een hoge mortaliteit. De ziektelast die patiënten ervaren is bepalend voor de ernst van de ziekte. Het beleid bij COPD richt zich daarom op het terugdringen van de ziektelast. Op de korte termijn is het doel terugdringen van de klachten om het inspanningsvermogen en de kwaliteit van leven verbeteren. Op de lange termijn is het doel versnelde achteruitgang van de longfunctie, invaliditeit, arbeidsongeschiktheid en mortaliteit te voorkomen of uit te stellen. Het belangrijkste behandeladvies bij COPD is gericht op leefstijl met de nadruk op stoppen met roken en op bewegen. De rol van luchtwegmedicatie bij de behandeling van COPD is beperkt. Luchtwegmedicatie bij COPD is bedoeld om klachten door bronchusobstructie als gevolg van de chronische ontstekingsprocessen (deels) op te heffen. Ook kan het bij bepaalde patiënten helpen het aantal longaanvallen te verminderen.