Nascholing voor en door zorgprofessionals

Kan kunst bijdragen aan de verwerking van traumatische ervaringen voor getroffenen? En wat ervaart de beschouwer? Kunstzinnige expressie en het kunnen waarderen van kunstwerken kan niet los worden gezien van de menselijke eigenschap om je dingen te kunnen voorstellen of verbeelden, dat wil zeggen te kunnen mentaliseren en symboliseren. Voor iemand met complex trauma kan kunst een symbolische representatie zijn van een beeld voor wat niet onder woorden gebracht kan worden. Het bevordert mentaliseren en draagt zo bij aan het verwerken van deze ervaring. Kunst als getuigenis maakt dat traumatische gebeurtenissen niet vergeten worden en aan bewustwording van ervaren onrecht. Het biedt erkenning. Als een kunstwerk empathie oproept, kan het engageren, alsmede een relationele ervaring teweegbrengen. Volgens de WHO draagt kunst voor mensen met PTSS of depressie bij aan het verminderen van stress, minder gevoelens van machteloosheid, een beter zelfgevoel en een gevoel erbij te horen.

Kunstmatige intelligentie (artificial intelligence; AI) is een snel opkomende techniek die in staat is ons werk en ons dagelijks leven te veranderen. Het is belangrijk de onderliggende concepten van AI te begrijpen en hoe die tot stand komen. De belangrijkste concepten, zoals gesuperviseerde en ongesuperviseerde training, worden in dit artikel uitgelegd, evenals de belangrijkste modellen die in de vasculaire geneeskunde worden gebruikt. Momenteel worden al verschillende AI-hulpmiddelen binnen de vasculaire geneeskunde toegepast, zoals het automatisch beoordelen van ecg’s, het vroeg opsporen van ziekten, zoals hartfalen en diabetes mellitus en het ondersteunen in de behandeling van complexe ziekten zoals hypertensie en behandeling met insuline bij diabetes mellitus. De inbedding van AI in de zorg brengt verschillende ethische problemen met zich mee die geadresseerd dienen te worden, voordat AI breed wordt geïmplementeerd in de zorg.

Kan je bacteriële osteomyelitis of artritis ook met orale antibiotica behandelen? | Slecht slapen door doorkomende tanden? | Ouderlijk phubbing, een combinatie van ‘phone’ en ‘snubbing’ (afsnauwen)

De infectieziekten waar we momenteel tegen vaccineren, waren tot halverwege de twintigste eeuw veelvoorkomende oorzaken van kindersterfte in Nederland. Sinds de start van het Rijksvaccinatieprogramma zijn deze ziekten nagenoeg volledig verdwenen. Helaas is het bestaan van deze ziekten hiermee ook grotendeels vergeten. Veel ouders kennen de gevaren van deze ziekten niet meer en ook bij artsen is de parate medische kennis vaak niet meer voorhanden. Dit is een probleem; de dalende vaccinatiegraad van de afgelopen jaren heeft ervoor gezorgd dat een aantal van deze ziekten weer terugkeren. Terwijl uitbraken van mazelen en kinkhoest inmiddels met enige regelmaat voorkomen, kunnen ook de andere ‘vergeten’ infectieziekten terugkeren in Nederland. In dit artikel besteden we aandacht aan vijf infectieziekten die we door het succes van vaccinatie nauwelijks meer kennen: difterie, polio, tetanus, bof en rodehond.

Ongeveer 5% van de volwassenen van de Nederlandse bevolking heeft een barrettoesofagus (BO). Bij een BO is het slijmvlies aan de binnenkant van de slokdarm veranderd. De gezonde slokdarm is bekleed met plaveiselcelepitheel. Bij BO is het slijmvlies van de slokdarm (dit plaveiselcelepitheel) veranderd in een structuur die lijkt op het slijmvlies van de maag. Is dit een probleem?

Simone de la Rie is klinisch psycholoog/psychotherapeut en P-opleider bij ARQ Centrum’45. De la Rie is gespecialiseerd in het werken met vluchtelingen en asielzoekers met trauma en rouw. Over dit onderwerp heeft zij tientallen publicaties op haar naam staan. Ook is ze docent Narratieve Exposure Therapie (NET) en sinds 2023 universitair hoofddocent aan de Open Universiteit. Deze maand is De la Rie gastredacteur voor het themanummer van PsyXpert.