Nascholing voor en door zorgprofessionals
Een wereld vol praktijkgerichte (geaccrediteerde) leeroplossingen en vakinformatie. Samen voor goede zorg!
Hoe werkt deze Academy?
Nascholing voor zorgprofessionals
Gesorteerd op nieuw - oud
Afname in tweede behandeling met androgeen receptor-targeted therapie | Effectiviteit en veiligheid van daprodustat vs. darbepoëtine alfa bij behandeling van anemie bij chronische nierinsufficiëntie
De oorzaken van anemie zijn veelzijdig en vragen om goede diagnostiek. De meest voorkomende klachten zijn vermoeidheid, algehele malaise, duizeligheid en bleekheid. De incidentie van anemie in de huisartsenpraktijk is 8,6 per 1000 patiënten per jaar, waarbij in de helft van de gevallen sprake is van ijzergebreksanemie. Hoewel anemie voorkomt in alle leeftijdscategorieën, ook bij zwangeren en kinderen, stijgen de incidentie en prevalentie met de leeftijd. Bij 25% van de 85-plussers is anemie aanwezig. Uit onderzoek blijkt dat de gevolgen van anemie groot zijn. Anemie kan leiden tot afhankelijkheid, cardiovasculaire aandoeningen, vallen, verhoogde mortaliteit, mentale problemen en een verminderde kwaliteit van leven. De gevaren van anemie bij ouderen worden nog niet altijd onderkend.
Jaarlijks worden er in Nederland ongeveer 7000 kunsthartkleppen geïmplanteerd. Deze klepprothesen kunnen kort na operatie, maar ook jaren later, geïnfecteerd raken. Men spreekt dan van kunstklependocarditis: een ernstige complicatie met een hoog mortaliteitsrisico. Patiënten presenteren zich soms met aspecifieke symptomen, en de huidige diagnostische middelen (zoals bloedkweken en echocardiografie) schieten regelmatig tekort. Nieuwe toepassingen van beeldvormingstechnieken zoals CT-angiografie en 18F-FDG-PET/CT bieden uitkomst, mits ze goed worden uitgevoerd en er rekening wordt gehouden met hun beperkingen. In dit artikel worden de belangrijkste aspecten, waaronder recente ontwikkelingen en enkele valkuilen van het toepassen en beoordelen van deze beeldvormingsmodaliteiten in de context van kunstklependocarditis, besproken.
Het voorschrijven van psychofarmaca aan kinderen en jeugdigen is een essentieel onderdeel van de dagelijkse praktijk van kinder- en jeugdpsychiaters. Ook psychiaters die werkzaam zijn in andere sectoren komen hier regelmatig mee in aanraking, bijvoorbeeld tijdens (crisis)diensten of consultaties.
Ondanks het belang van dit onderwerp, krijgt de psychofarmacologie bij kinderen en jongeren binnen de opleiding tot psychiater weinig aandacht. Ontwikkelingsaspecten en specifieke aandachtspunten voor deze doelgroep blijven vaak onderbelicht. Deze nascholing is bedoeld om die leemte te vullen. Deelnemers krijgen praktische handvatten aangereikt voor het verantwoord en effectief voorschrijven van psychofarmaca bij kinderen en adolescenten, met oog voor de unieke kenmerken en uitdagingen van deze leeftijdsgroep.
73-jarige vrouw, vluchteling
Pijn in linker knie en toenemende varusstand
Ze heeft ooit een botbiopt gehad, PA: geen maligniteit.
Met een vergrijzende populatie, langer thuiswonende ouderen en toenemende behandelmogelijkheden voor verschillende acute neurologische ziektebeelden zien we de druk op de Spoedeisende hulp (SEH) de laatste jaren toenemen. Regelmatig komen we bij ouderen voor een klinisch dilemma te staan: is een intra-arteriële behandeling voor het herseninfarct nog wenselijk; observeren we deze patiënt met een licht traumatisch hersenletsel klinisch; is de verwardheid bij deze kwetsbare oudere een metabole ontregeling of een encefalitis? Dit nascholingsartikel beoogt handvatten te bieden voor de beoordeling en behandeling van (kwetsbare) ouderen op de SEH.