PsyXpert

De logopedist behandelt het merendeel van de kinderen, adolescenten en volwassenen die stotteren. De Nederlandse Vereniging voor Logopedie en Foniatrie heeft een monodisciplinaire richtlijn ontwikkeld voor stotteren: Richtlijn stotteren kinderen, adolescenten en volwassenen (2014 en 2020). In deze richtlijn worden aanbevelingen gegeven wanneer de logopedist dient te verwijzen naar een psychotherapeut en wanneer de logopedist en psychotherapeut kunnen samenwerken. In dit artikel krijgt de lezer relevante kennis aangereikt over stotteren en de behandeling van stotteren. De psychotherapeut kan op het gebied van cognitieve therapie, gedragstherapie en verwerking van nare, betekenisvolle gebeurtenissen een bijdrage leveren aan de behandeling van stotteren.

Groepstherapie wordt gezien als een van de oplossingen om wachttijden in de GGZ te verminderen. Het uitvoeren van groepstherapie is een vak en vraagt om specifieke kennis, kunde en vaardigheden. In dit artikel wordt u meegenomen in de kennis over groepstherapie, de evidentie daarvan, alsook in het toepassen van praktijkrichtlijnen, en het implementeren van groepen in de GGZ-praktijk. Ook leest u hoe het gebruik van vragenlijsten gedurende de groepsbehandeling u kan helpen als evidence-based groepsbehandelaar effectief aan het werk te gaan. Vervolgens krijgt u een praktisch stappenplan gepresenteerd om dit in de praktijk ten uitvoer te brengen. Er wordt afgesloten met een kritische noot en toekomstperspectief.

Prof. dr. Reinout Wiers is hoogleraar ontwikkelingspsychopathologie aan de Universiteit van Amsterdam (UvA). Hij studeerde in 1992 cum laude af in de psychonomie in Amsterdam. Zes jaar later promoveerde hij eveneens cum laude aan de UvA in de experimentele psychopathologie. Wiers’ expertisegebied is verslaving, mentale gezondheid bij studenten en urban mental health. Samen met prof. dr. Claudi Bockting en dr. Harm Krugers leidt hij het Centrum voor Urban Mental Health, dat tot doel heeft nieuwe wegen te vinden om de stedelijke geestelijke gezondheid te verbeteren. Daarbij rekening houdend met de complexiteit en dynamiek van psychische problemen en psychische stoornissen in een stedelijke omgeving.

Groepstherapie is een krachtige, maar ook complexe vorm van psychotherapie. Juist in de interactie tussen cliënten ontstaat de mogelijkheid tot groei, reflectie en verandering. Deze interactie is echter geen toeval of chaos: binnen elke groep ontstaan patronen, dynamieken én rollen. Groepsrollen worden vaak zichtbaar wanneer ze disfunctioneel zijn. Zoals de zondebok, de stille deelnemer of de dominante rol. Maar welke positieve groepsrollen bestaan er? En wat gebeurt er als we als groepstherapeuten deze rollen gebruiken om betekenisvol leren binnen dit interpersoonlijk leren in de groep te stimuleren? De beschreven vignetten sluiten aan bij dit interpersoonlijk leren vanuit schematherapie. Dit nascholingsartikel richt zich op positieve groepsrollen of positieve procesrollen. Deze informele, dynamische rollen dragen bij aan het bevorderen van cohesie, reflectie en een veilig leer- en groeiklimaat in de groep. Door te kiezen voor een positieve benadering van groepsrollen kunnen therapeuten de dynamiek in de groep effectiever sturen en het herstelproces van de groepsleden beter ondersteunen.

De aandacht voor autisme bij ouderen neemt toe. Desondanks wordt autisme vaak niet herkend bij ouderen. Deze diagnose werd bij de huidige ouderen veelal niet eerder in hun leven gesteld. Autisme wordt geschaard onder de neurobiologische ontwikkelingsstoornissen en gaat gepaard met kwetsbaarheden in het filteren en integreren van informatie, flexibiliteit, sociale interactie en communicatie. Het stellen van de diagnose is ook bij ouderen mogelijk en zinvol. De diagnose biedt zowel nieuwe mogelijkheden om beter te begrijpen waarom het leven is gelopen zoals het is gelopen en te aanvaarden wat nooit was en niet zal komen, alsook nieuwe ontwikkelmogelijkheden om de kwaliteit van leven te verbeteren. Kennis van autisme biedt ruimte voor een betere bejegening en behandeling van comorbide problematiek. Het is daarom belangrijk het vermoeden van autisme bespreekbaar te maken met ouderen en hun naasten.

Cognitieve gedragstherapie en graded exercise therapy schadelijk bij ME/CVS | Autisme