Nascholing voor en door zorgprofessionals

Een wereld vol praktijkgerichte (geaccrediteerde) leeroplossingen en vakinformatie. Samen voor goede zorg!

Hoe werkt deze Academy?

Nascholing voor zorgprofessionals

Gesorteerd op nieuw - oud
Blauwe plekken bij kinderen: het medisch diagnostische proces Lees meer over Blauwe plekken bij kinderen: het medisch diagnostische proces Blauwe plekken bij kinderen: het medisch diagnostische proces
Blauwe plekken kunnen accidenteel of toegebracht zijn, of een uiting zijn van een ziekte zoals een stollingsstoornis. Kinderartsen kunnen met behulp van anamnese, lichamelijk onderzoek en aanvullend onderzoek en met een aantal stelregels meestal een goed onderscheid maken tussen deze drie categorieën. Hematomen zijn soms het enige teken dat er sprake is van kindermishandeling en kunnen de enige waarschuwing zijn voorafgaand aan een ernstige of zelfs fatale afloop van fysieke kindermishandeling. Zo nodig moet forensisch medische expertise voor kinderen worden ingezet om toegebracht letsel uit te sluiten. Bij – vermoedens van – toegebrachte blauwe plekken is het waarborgen van de veiligheid van het kind essentieel om verdere schade te voorkomen.
Is anesthesie schadelijk voor het brein van het jonge kind? Lees meer over Is anesthesie schadelijk voor het brein van het jonge kind? Is anesthesie schadelijk voor het brein van het jonge kind?
Talrijke dierstudies en in-vitro-studies hebben aangetoond dat anesthetica nadelige effecten kunnen hebben op de ontwikkeling
Een werkneemster met spinale musculaire atrofie type 3 Lees meer over Een werkneemster met spinale musculaire atrofie type 3 Een werkneemster met spinale musculaire atrofie type 3
Deze klinische casus beschrijft een werkneemster met een spinale musculaire atrofie type 3. Een aandoening met een veelal mild maar progressief verloop vanaf jonge leeftijd. Deelname aan het arbeidsproces is niet onmogelijk, maar uiteindelijk niet meer vanzelfsprekend. In deze casus wordt het verloop geschetst van ziekmelding tot beoordeling in het kader van de WIA-keuring en worden de diagnose en prognose van de aandoening beschreven. Een progressieve spierziekte is een invaliderende aandoening waarvoor nog steeds geen goede behandeling bestaat. Indien gecompliceerd door comorbiditeit kan dit grote invloed hebben op de kwaliteit van leven. Opvallend is dat ondanks forse tegenslagen de werkneemster een copingstrategie heeft ontwikkeld waardoor zij met de belasting van haar aandoeningen heeft leren omgaan. Uiteindelijk kon zij haar werk niet behouden en werd een IVA-uitkering toegekend.
Syndroom van Korsakov Lees meer over Syndroom van Korsakov Syndroom van Korsakov
Het syndroom van Korsakov is een aandoening die forse beperkingen kan meebrengen. Intensieve zorg en begeleiding zijn dan noodzakelijk, waarbij het van belang is dat deze aansluiten bij de zorgvragen van de cliënt. Kennis over het ziektebeeld is belangrijk om de zorgvragen goed te begrijpen. Dit artikel gaat in op oorzaken en gevolgen van het syndroom van Korsakov en brengt de lezer inzicht in de problemen die mensen met het syndroom wel en vooral niet ervaren. Ook biedt het artikel een aantal adviezen met betrekking tot de omgang met mensen met het syndroom van Korsakov.
Wie is de regiebehandelaar? Lees meer over Wie is de regiebehandelaar? Wie is de regiebehandelaar?
Al jarenlang is er discussie over het hoofdbehandelaarschap in de GGZ en die discussie werd vooral gevoerd vanwege financiële motieven. Intussen veranderde de wereld, ontstonden er nieuwe beroepen, zoals de verpleegkundig specialist GGZ, werden behandelingen steeds meer multidisciplinair, waardoor regie en afstemming belangrijker werden. Uiteindelijk werd er een commissie van ‘wijzen’ benoemd die zich over de problematiek rond het hoofdbehandelaarschap boog. Die commissie, de commissie Meurs, rekende af met de begrippen eindverantwoordelijkheid en hoofdbehandelaarschap en bedacht de nieuwe en betere term: regiebehandelaar.
Sekseverschillen bij depressie Lees meer over Sekseverschillen bij depressie Sekseverschillen bij depressie
Depressie komt vaker voor bij vrouwen dan bij mannen. Er zijn enkele kenmerkende verschillen, zoals de presentatie van diverse lichamelijke klachten en gedragsveranderingen. Er zijn weinig sekseverschillen in de effectiviteit van de diverse soorten behandeling, maar wel in de farmacokinetiek en het bijwerkingenprofiel van antidepressiva, en in de verwachtingen van de therapie.