Nascholing voor en door zorgprofessionals

Chronische nierziekte komt steeds vaker voor, onder andere door toename van het aantal mensen met obesitas. Geschat wordt dat er wereldwijd 890 miljoen mensen obesitas hebben en dat dit aantal zal stijgen naar 1,02 miljard volwassenen in 2030. Obesitas is ook een van de belangrijkste oorzaken van type 2-diabetes (T2D). Zowel obesitas als T2D zijn risicofactoren voor chronische nierziekte en cardiovasculaire ziekten. Ondanks de huidige behandelingen voor deze patiënten blijft het risico op progressie van nierschade groot, daarom zijn aanvullende strategieën noodzakelijk.

Sinds de ontdekking van diabetes mellitus bestond de behandeling van diabetes mellitus type 2 vooral uit insulinetherapie. Na het ontdekken van diabetes mellitus type 2 zijn er voor deze vorm van diabetes verschillende medicamenteuze behandelingen ontstaan. Het reguleren van bloedglucosewaarden werd niet meer het hoofddoel. Leefstijlcomponenten en cardiovasculaire risicoreductie zijn nu de focus. Door diverse toonaangevende studies is de behandeling van diabetes mellitus type 2 nu multifactorieel.

Nitazenen zijn krachtige synthetische opioïden die ernstige risico’s meebrengen, waaronder ademdepressie en een hoog verslavingspotentieel. Dit artikel biedt inzicht in de werking, risico’s en behandelingsopties bij nitazenengebruik, en belicht de rol van verpleegkundigen en verpleegkundig specialisten in het herkennen en behandelen van cliënten die nitazenen gebruiken.

We slapen een derde deel van ons leven. Dat lijkt saai, maar het is zeker niet zonde van de tijd. Het is nodig om dat andere twee derde deel van ons leven zo waardevol mogelijk in te kunnen vullen. Voor de één is slapen een vanzelfsprekendheid, voor de ander een worsteling. Wat kun je doen en wat kun je misschien beter laten om beter te slapen? Normaal gesproken slapen wij mensen ’s nachts en zijn we overdag actief. Mensen met wisselende werktijden, zoals veel zorgverleners, leven tegen deze menselijke natuur in. Wat voor impact heeft dat eigenlijk?

Hemostase is een complex systeem van interacterende eiwitten en bloedcellen, wat leidt tot de vorming van een stolsel om bloedverlies te voorkomen. Het systeem is bij gezonde personen in balans en voorkomt dat er aan de ene kant onnodig trombose wordt gevormd en aan de andere kant bloedingen optreden. Dit gebeurt door de activatie van inactieve pro- en anticoagulante factoren. Klassiek wordt er onderscheid gemaakt tussen de primaire en secundaire hemostase en de fibrinolyse. Hierbij lijkt het alsof het losstaande processen zijn, maar in werkelijkheid verlopen ze parallel aan elkaar. Een verhoogde bloedingsneiging kan veroorzaakt worden door verschillende aangeboren en verworven stoornissen van de hemostase, maar kan ook iatrogeen veroorzaakt worden door medicatie die gegeven wordt om ongewenste trombosevorming te voorkomen. In dit nascholingsartikel wordt ingegaan op de werking van de hemostase, de verschillende bloedingsziekten en er wordt een kort overzicht gegeven van de antitrombotische middelen en hun aangrijpingspunt.

Naar schatting is 18% van de bevolking van 15 jaar of ouder LHBTQIA+. LHBTQIA+ is een afkorting voor lesbisch, homoseksueel, biseksueel, transgender, queer of questioning, intersekse en aseksueel. De plus (+) staat voor andere genderidentiteiten en seksuele oriëntaties die niet expliciet worden genoemd in de afkorting. Regenbooggezinnen en LHBTQIA+-jongeren ervaren regelmatig barrières in de gezondheidszorg. Patiënten kunnen zich minder veilig voelen om voor het consult relevante persoonlijke informatie te delen. Daarnaast blijft psychische en/of sociale problematiek vaker onopgemerkt. Het is daarom van belang dat kinderartsen over handvatten beschikken om LHBTQIA+-sensitieve zorg te bieden.