Nascholing voor en door zorgprofessionals

In een gezond lichaam is de zuur-basebalans in evenwicht. Het lichaam houdt dit evenwicht zelf in stand. Dit wordt gedaan door waterstofionen (H+) in de lichaamsvloeistoffen binnen bepaalde grenzen te houden. Waterstofionen zijn chemisch zeer actief en kunnen makkelijk andere fysiologische processen beïnvloeden. Een zuur is een stof die opgelost in water kan afstaan. Een zuur wordt daarbij gesplitst in waterstofionen en het zuurrestion. Een base is het tegengestelde van een zuur en kan opgelost in water H+-ionen aan zich binden. Of een stof zuur of basisch is, wordt aangegeven met de pH-waarde (p = Potenz en de H staat voor het waterstofion) en is gebaseerd op de hoeveelheid H+-ionen in de oplossing. Een oplossing kan zuur zijn (pH = 1), basisch (pH = 14) of neutraal (pH = 7). Reageren zuren met basen dan ontstaan er zouten. Een belangrijk zout is natriumbicarbonaat = NaHCO3.

Een verhoogd cholesterol is een belangrijke risicofactor voor het krijgen van een hart- en vaatziekte. De behandeling van een verhoogd cholesterol bestaat enerzijds uit leefstijladviezen, anderzijds uit medicatie. Statines zijn de eerste keuze in de medicamenteuze therapie, waarna indien nodig ezetimib toegevoegd kan worden. Sinds een paar jaar wordt naast deze standaardbehandeling andere medicatie voorgeschreven. In dit artikel wordt ingegaan op de nieuwe generatie cholesterolverlagers zoals de injecties, bempeodoïnezuur en icosapent-ethyl.

Cachexie is een complex syndroom dat gekenmerkt wordt door ernstig gewichtsverlies, vaak gepaard gaand met spierafname (sarcopenie) en verminderde eetlust (anorexie). Cardiale cachexie (CC) komt voor bij het eindstadium van chronisch hartfalen (CHF). Hartfalen is ook een complexe ziekte, waarbij de pompfunctie van het hart tekortschiet en de perfusie van de organen vermindert. CC treedt op juist als de energiebehoefte groot is om te overleven. Cardiale cachexie (CC) heeft een negatieve invloed op de kwaliteit van leven van patiënten, zowel fysiek als psychosociaal. CC ‘eet’ als het ware de reserves op die een patiënt met hartfalen hard nodig heeft.

De overgang is voor veel vrouwen een periode met behoorlijk wat klachten. Een van de redenen is het afnemen van de hoeveelheid geslachtshormonen oestrogeen en progesteron. Dit artikel neemt u mee in de verschillende vormen van hormoonsuppletietherapie (HST) en zelfzorgmiddelen. Wellicht herkent u uzelf in klachten en/of kunt u klachten bij patiënten herkennen en erkennen.

De richtlijn ‘Koorts bij kinderen op de spoedeisende hulp’ is herzien. Ten opzichte van de vorige versie is er weinig nieuwe bewijslast ten aanzien van de klinische beoordeling en het beleid bij kinderen met koorts zonder focus. De herziene richtlijn is vooral aangepast naar aanleiding van nieuwe ontwikkelingen in diagnostische technieken en hulpmiddelen, zoals nieuwe biomarkers, Point-of-Care Ultrasound (POCUS) en predictiemodellen. Stroomdiagrammen zijn uit de nieuwe richtlijnen verwijderd, omdat ze vanuit de praktijk te strikt leken. In de samenvattingskaart staan aanbevelingen die enerzijds houvast geven bij het indiceren van aanvullende diagnostiek en behandeling, maar die anderzijds de ervaren arts ruimte bieden om af te wijken van de richtlijn, mits goed gedocumenteerd in het patiëntendossier. De samenvattingskaart bevat de NICE-stoplichtentabel met klinische symptomen en verwijst naar beslismodellen waarmee op gestandaardiseerde wijze het risico op een bacteriële infectie kan worden ingeschat.

Naftaleenintoxicatie presenteert zich met braken, koorts, diarree en hoofdpijn. Een hemolytische anemie en methemoglobinemie ontstaan daarbij na enkele dagen maar kunnen acuut optreden bij patiënten met een verhoogd risico hierop, zoals patiënten met een G6PD-deficiëntie. De behandeling is symptomatisch.