Nascholing voor en door zorgprofessionals

Koorts is een verhoging van de kerntemperatuur van het lichaam boven de 38 °C, rectaal gemeten. Koorts wordt in de meeste gevallen veroorzaakt door een infectieziekte, die in verreweg de meeste gevallen het gevolg is van een virus. Koorts komt het meest voor bij kinderen tussen de 0 en 4 jaar.

Lang geleden waren er twee werelden: de wereld van de neurologen en de wereld van de kinderartsen. In beide specialismen kwamen dokters voor die zich hadden gespecialiseerd in de neurologische problematiek van kinderen, maar ook de ‘kinderneurologen’ en de ‘neuropediaters’ leefden in verschillende werelden. In de jaren zeventig traden vooral de kinderneuroloog-geworden-neurologen op de voorgrond: Le Coultre en Prechtl in Groningen, Fleury in het Amsterdamse Binnengasthuis, Willemse in Utrecht, Njiokiktjien in het azvu en Gabreëls in Nijmegen. Nederland vormde daarmee een uitzondering: vrijwel overal in Europa en elders was de kinderneurologie voortgekomen uit de kindergeneeskunde. Er waren twee uitzonderingen op die uitzondering: de neuropediaters Peter Barth in het azvu en Nan Krijgsman in het St. Radboud. Inmiddels zijn de grenzen tussen beide werelden vervaagd – maar niet verdwenen. Neurologen zijn immers meer thuis in systeemdenken, terwijl de kracht van kinderartsen ligt in hun kennis van groei en ontwikkeling én in het feit dat zij vanaf het begin van hun opleiding geleerd hebben om met ouders om te gaan. Als inleiding op dit nummer van Praktische Pediatrie had ik een gesprek met twee als kinderarts opgeleide kinderneurologen, beide werkzaam in een perifere praktijk.

De nieren spelen een belangrijke rol bij het zuiveren van het bloed. Zonder nieren of kunstmatige zuivering van het bloed (dialyse) kan een mens niet leven. Vooral ouderen, mensen met diabetes of hypertensie lopen kans op nierinsufficiëntie. Verpleegkundigen kunnen een belangrijke rol spelen in het voorkómen of tijdig signaleren van nierproblemen.

Inleiding | Veiligheid | Gevaren en risico’s | Risicopatiënten, risicoprofielen | Risicoanalyse | Risicogedrag | Risicotaxatie | Feiten en cijfers | Wettelijk kader | Bestaande protocollen of richtlijnen | Verantwoorde zorg en preventie | Attitude | Afdelingen | Verpleegkundigen en VBI's | Tot slot | Referenties

Het medisch specialisme anesthesiologie is de afgelopen decennia enorm veranderd. Waar voorheen de narcotiseur zijn werkgebied alleen had binnen de muren van het operatiekamercomplex, werkt de anesthesioloog tegenwoordig op de operatiekamer, polikliniek, intensive care, spoedeisende hulp en op ‘buiten’locaties, zoals röntgenafdelingen en verloskamers. De anesthesioloog kan verschillende rollen of functies uitoefenen, namelijk als perioperatieve medisch specialist, pijnbestrijder, intensivist, onderzoeker, opleider of medisch manager. Deze verschillende functies of rollen eisen diversiteit van zowel theoretische als praktische bekwaamheden. Waar 50 jaar geleden slechts één narcotiseur in een ziekenhuis.

Inleiding | Definities | Secundaire hoofdpijn | Primaire hoofdpijnen | De behandeling van primaire hoofdpijn | Conclusie |