Nascholing voor en door zorgprofessionals

Het perioperatief delier is een frequent optredende, typisch geriatrische complicatie. Alleen al de enorme spreiding van de gerapporteerde incidentie geeft aan dat deze diagnose regelmatig gemist kan worden of dat sprake kan zijn van onderrapportage. Het optreden van delier is geassocieerd met een direct gecompliceerd postoperatief beloop, verlengde ziekenhuisopname, hogere kosten, persisterende functionele achteruitgang en een toegenomen postoperatieve sterfte. Kennis van de presentatie van het perioperatief delier en de diagnostische criteria draagt bij tot een snellere diagnose en een betere behandeling.

Mensen met een chronische longziekte worden voornamelijk behandeld met inhalatiemedicatie. Meer dan 85% van deze mensen inhaleert verkeerd. Dit kan grote gevolgen hebben. Er zijn verschillende soorten inhalatoren: pressurized metered dose inhalers met en zonder voorzetkamer, breath-actuated aerosol, soft mist inhaler, droog poeder inhalatoren en jetvernevelaars. De keuze voor een bepaalde inhalator kan gemaakt worden met behulp van een beslisboom. Het doel van het gebruik van een inhalator is voldoende longdepositie te bereiken. De mate van depositie is afhankelijk van de deeltjesgrootte van het medicijn, de inspiratoire luchtstroomsterkte en de inhalatorweerstand. Het gebruik van een inhalator is complex, omdat er verschillende stappen doorlopen moeten worden om de medicatie uiteindelijk in de longen terecht te laten komen. Het is van belang dat er eenduidige inhalatie-instructie gegeven wordt door de verschillende betrokken hulpverleners en dat deze regelmatig herhaald wordt.

Koortsconvulsies komen veel voor bij jonge kinderen. Bij de meeste van deze kinderen heeft dat geen gevolgen voor hun verdere gezondheid. Een klein deel van deze kinderen heeft echter een genetisch bepaald, koortsgevoelig epilepsiesyndroom. Het tijdig diagnosticeren van deze syndromen is belangrijk voor 1) het instellen van een adequate behandeling, 2) het onderkennen van comorbiditeit en 3) genetische counseling van de familie.

Mammacarcinoom is de meest voorkomende vorm van kanker bij vrouwen. Chirurgie in dit kader wordt in de postoperatieve fase vaak gecompliceerd door pijn en misselijkheid en dit leidt tot meer ongeplande opnames. Het toepassen van een locoregionale techniek naast algehele anesthesie zou gunstige effecten kunnen hebben op postoperatieve pijn, opioïdbehoefte en daarmee samenhangende bijwerkingen, op de opnameduur en op de kans op het ontwikkelen van chronische pijn. Het PECS-blok is een relatief nieuwe, laagcomplexe echogeleide locoregionale techniek, waarmee analgesie van het borst- en okselgebied wordt verkregen. Hoewel het aantal studies nog gering is, zijn de resultaten met betrekking tot de analgesie en eerder genoemde postoperatieve complicaties veelbelovend. Meer data op dit gebied zullen op relatief korte termijn volgen uit de reeds gestarte trials.

In de validiteitsstudie van Willet en collega’s (2016) wordt aangetoond dat de obertesten niet valide zijn voor het bepalen van de mobiliteit van de iliotibiale band (ITB). Willet en de zijnen voerden een menselijke kadaverstudie uit waarbij structuren werden doorgesneden en bepaald werd of de uitslagen van obertesten hierdoor veranderde. De obertesten zouden met name gebruikt moeten worden om de mobiliteit van de proximale structuren van de ITB in kaart te brengen en fysiotherapeuten moeten afstand doen van de gedachte dat de ITB te rekken valt.

Mensen met een angststoornis worden doorgaans behandeld met behulp van exposure therapie. Exposure, oftewel blootstelling aan datgene waardoor iemand zich angstig voelt en wat iemand tot nu toe uit de weg ging, staat centraal tijdens de behandeling. Deze behandelvorm is voor patiënten vaak erg intensief, omdat de angstklachten door de behandeling eerst toenemen. Daarbij is niet mogelijk elke vorm van angst op ieder moment op te zoeken. Een alternatief of een aanvulling op het reguliere aanbod is het gebruik van virtual reality. Virtual Reality Exposure Therapie wordt voor verschillende vormen van angststoornissen gebruikt en er zijn verschillende toepassingsvormen ontwikkeld. Een van deze werkvormen wordt uitgelegd aan de hand van de casus van Eric, een man van 30 jaar die tot voor kort goed functioneerde, maar door een angststoornis zijn leven dreigt kwijt te raken.