Nascholing voor en door zorgprofessionals

Patiënten zonder ziekte-inzicht zijn in staat om over de eigen situatie te praten vanuit hun eigen logica en met eigen wensen en verlangens. De informatie die zij geven is onder andere gebaseerd op persoonlijke subjectieve kennis. Deze kennis sluit niet altijd aan bij de kennis van de zorgprofessional. Door goed te luisteren naar de verhalen van patiënten, de pijn te zien en de ervaringen te interpreteren, kunnen zorgprofessionals het unieke en het individuele perspectief van patiënten beter herkennen en de zorg hierop aansluiten. Hiervoor is het noodzakelijk dat zorgprofessionals zich bewust zijn van de ongewenste effecten van rigide toegepaste institutionele regels. Soms is het nodig af te wijken van deze regels. Er ontstaat dan ruimte om meer aandacht te schenken aan individuele behoeften, de pijn van de patiënt en voor een waardering van alle verschillende perspectieven op de zorgsituatie. Het is waarschijnlijk dat dit het vertrouwen van patiënten in de zorg vergroot. Het inzetten van de eigen (subjectieve) kennis van de cliënt zonder ziektebesef kan toch voor enige mate van samenwerking en tevredenheid zorgen.

De optimale keuze van antimicrobiële therapie hangt samen met de gevoeligheid van de ziekteverwekker voor een antibioticum.

Vasculaire afwijkingen van het cerebrum kunnen direct of indirect leiden tot cognitieve stoornissen. Vasculaire dementie is, in het concept van vascular cognitive impairment (VCI), de ernstigste uiting van vasculaire cerebrale schade. Vasculaire stoornissen spelen ook een pathofysiologisch nog niet opgehelderde rol bij het ontstaan van de ziekte van Alzheimer. Cerebrale vasculaire beschadiging kan de vorm hebben van beschadiging na een of meer onbloedige of bloedige beroertes (post-stroke dementie), maar berust in de meerderheid van de gevallen op wijdverspreide subcorticale beschadiging op basis van cerebrale small vessel disease. Het is in de praktijk vaak niet of nauwelijks mogelijk om van een aangetoonde vasculaire cerebrale beschadiging de precieze rol in en bijdrage aan de cognitieve stoornissen vast te stellen. Over behandeling en preventie van vasculaire cognitieve stoornissen bestaan nog maar heel weinig harde gegevens.

Dit artikel is het tweede deel van een drieluik over schouderklachten bij de bovenhandse sporter. Dit deel beschrijft het onderzoek bij schouderklachten van een bovenhandse sporter. Bij de anamnese geven het ontstaan van de klachten, de status praesens en het belastingniveau aanwijzingen voor de mogelijke onderliggende pathofysiologie. Bij de inspectie moet er rekening mee gehouden worden dat er bij een bovenhandse sporter altijd verschillen zijn tussen de dominante en de niet-dominante zijde, en dat een afwijkende observatie niet per definitie een relatie met het klachtenbeeld hoeft te hebben. Een actief bewegingsonderzoek in stand kan binnen een paar minuten een goede indruk geven van de mobiliteit van de betrokken gewrichten. Imitatie van de sportbeweging tijdens het actief bewegingsonderzoek brengt mogelijk techniekfouten aan het licht en kan de bekende pijn provoceren. Krachttests zijn te gebruiken als prestatiemaat of als medebepalende factor voor terugkeer naar sport na een blessure. Hierbij staat vooral de balans tussen de glenohumerale exorotatoren en endorotatoren centraal. Met specifieke tests kan een anatomische structuur of pathofysiologisch mechanisme worden aangeduid als oorzaak van de klachten. De bevindingen uit het fysiotherapeutische onderzoek kunnen leiden tot een verwijzing naar een orthopedisch chirurg. Daarna kan besloten worden tot een operatieve interventie of het (ver)volgen van een fysiotherapeutisch behandeltraject. De fysiotherapeutische behandeling komt in het derde deel aan bod.

Dyslipidemie omvat stoornissen in de samenstelling van lipiden in het bloed en vormt een belangrijke risicofactor voor atherosclerotische hart- en vaatziekten – een van de belangrijkste doodsoorzaken in de westerse wereld. In Nederland stierven in 2011 38.132 mensen aan een hart- en vaatziekte. Hoewel de sterfte in Nederland relatief laag is ten opzichte van andere EU-landen, blijft de impact groot, met name op hogere leeftijd. In deze e-learning verdiept u zich in de fysiologie van bloedlipiden, de verschillende vormen van dyslipidemie (zoals hypercholesterolemie en hypertriglyceridemie) en hun klinische betekenis. U leert afwijkingen in de lipidenhuishouding herkennen en begrijpt de onderliggende pathofysiologie. BLOK A biedt inzicht in de normale lipidenfysiologie en de diverse vormen van dyslipidemie. BLOK B behandelt de farmacotherapeutische behandelmogelijkheden. U krijgt kennis van de werking, bijwerkingen, interacties en indicaties van de verschillende geneesmiddelgroepen. Na afronding van deze nascholing beschikt u over praktische en inhoudelijke kennis om dyslipidemie effectief te signaleren en te behandelen.

Dyslipidemie is een verzamelterm voor stoornissen in de samenstelling van lipiden in het bloed, zoals hypercholesterolemie en hypertriglyceridemie. Hoewel het woord niet voorkomt in het Pinkhof Geneeskundig Woordenboek (2006), is het klinisch relevant: dyslipidemie gaat vrijwel altijd gepaard met een verhoogd risico op atherosclerotische hart- en vaatziekten. Deze ziekten zijn wereldwijd, ook in Nederland, een belangrijke doodsoorzaak. In deze nascholing wordt eerst de fysiologie van bloedlipiden besproken. Vervolgens komen de verschillende vormen van dyslipidemie aan bod, met aandacht voor de onderliggende mechanismen en klinische implicaties. Tot slot worden de farmacotherapeutische behandelmogelijkheden uitgebreid behandeld, waaronder de rol van statines en andere lipidenverlagende middelen. De relevantie van dit onderwerp blijkt uit de cijfers: in 2010 bedroeg de ziekenhuisprevalentie van hart- en vaatziekten in Nederland 282.681 patiënten. In 2011 overleden 38.132 personen aan deze aandoeningen, vooral op hogere leeftijd. Als apotheker speelt u een belangrijke rol in de begeleiding en medicamenteuze behandeling van patiënten met dyslipidemie. Deze e-learning biedt u de nodige kennis en achtergrond om die rol optimaal te vervullen.