Nascholing voor en door zorgprofessionals
Een wereld vol praktijkgerichte (geaccrediteerde) leeroplossingen en vakinformatie. Samen voor goede zorg!
Hoe werkt deze Academy?
Nascholing voor zorgprofessionals
Gesorteerd op nieuw - oud
Agressie binnen de gezondheidszorg neemt toe in frequentie en ernst. De oorzaken lopen uiteen. Enkele voorbeelden zijn drugs, (sociale) media, verharding van de maatschappij en wellicht de verandering van het politieke klimaat. Het is echter altijd zaak het personeel, andere aanwezigen en de patiënt te beschermen. Het (medisch) handelen dient adequaat en gestructureerd uitgevoerd te worden, bij voorkeur volgens protocollering met noodzakelijke stroomschema’s en/of stappenplannen. Daarnaast dienen er op voorhand goede afspraken met de beveiliging en de politie te worden gemaakt. Juridische inbedding vindt bij voorkeur plaats met een (ziekenhuis)jurist. De preventie en nazorg bij agressie dient in een zorginstelling voldoende geborgd te zijn en komt bij voorkeur tot stand in samenspraak met een peer-supportwerkgroep en overige professionals die met dit onderwerp belast zijn.
Icterus of geelzucht bij het oudere kind is altijd pathologisch en vereist dan ook altijd verder onderzoek. Icterus kan een uiting zijn van een ernstige leverziekte en leverfalen. De diagnostiek start met onderscheid maken tussen een geconjugeerde en een ongeconjugeerde hyperbilirubinemie, waarna gestructureerd onderzoek naar de oorzaak kan plaatsvinden. De meest voorkomende oorzaak van ongeconjugeerde hyperbilirubinemie is hemolyse; bij geconjugeerde hyperbilirubinemie is dat een virale infectieziekte, maar de differentiaaldiagnose is uitgebreider. Het is verder van belang bij patiënten met een geconjugeerde hyperbilirubinemie alarmsymptomen van leverfalen te herkennen.
‘Critical events’ tijdens kinderanesthesie: de APRICOT-studie | Tranexaminezuur bij patiënten voor CABG | Pregabaline voor acute en chronische ‘sciatica’
Er is veel vraag naar een betere preventieve behandeling van migraine. Calcitonin-gene related peptide (CGRP) is een neuropeptide dat een rol speelt bij transmissie van nociceptieve signalen en tevens is het een sterke vasodilatator. CGRP heeft een belangrijke rol in de pathofysiologie van migraine en wordt als aangrijppunt voor medicatie gebruikt. Er zijn de afgelopen jaren zowel receptorantagonisten als monoklonale antilichamen tegen CGRP of de CGRP-receptor ontwikkeld. Momenteel worden er fase 3-studies uitgevoerd met vier verschillende anti-CGRP-(receptor)antilichamen voor preventieve behandeling van episodische en chronische migraine en clusterhoofdpijn. De lange werkingsduur van monoklonale antilichamen is gunstig voor het beoogde gebruik als profylacticum, maar zou mogelijk nadelig kunnen zijn bij het optreden van een ongewenste reactie.
Het reversibele cerebrale vasoconstrictiesyndroom (RCVS) is een oorzaak van hyperacute ernstige hoofdpijn (donderslaghoofdpijn of thunderclap headache). Radiologisch wordt deze ziekte gedefinieerd door segmentele vernauwingen van de cerebrale arteriën, die binnen twaalf weken spontaan verdwijnen.2 Het stellen van de diagnose RCVS kan bemoeilijkt worden door klinische en radiologische overeenkomsten met andere aandoeningen, zoals de aneurysmatische subarachnoïdale bloeding en vasculitis.
Anesthesiologen en intensivisten hebben geregeld te maken met acute bloedingen. Hierbij is steeds vaker een rol weggelegd voor de interventieradioloog. In veel gevallen is een selectieve embolisatie mogelijk en kan zo op minimaal invasieve wijze controle over de bloeding worden verkregen. Technisch is in veel gevallen een geslaagde embolisatie haalbaar met een relatief laag complicatierisico.