Nascholing voor en door zorgprofessionals

Mensen met epilepsie moeten in het dagelijks leven rekening houden met belangrijke beperkingen. Behalve de bekende consequenties voor rijgeschiktheid zijn er minder bekende restricties op het gebied van werk (gevaarlijke beroepen, scheep- en luchtvaart), recreatie (watersport, niet-gemotoriseerde luchtvaart) en maatschappelijke betrokkenheid (bloed doneren). Artsen en paramedici die mensen met epilepsie willen adviseren krijgen soms te maken met conflicterende belangen. Enerzijds wil een behandelaar zijn patiënt optimaal helpen, anderzijds is er de maatschappelijke taak om mensen met epilepsie te wijzen op de geldende regels. Restricties kunnen een reden zijn om informatie suboptimaal met de behandelaar te delen. Voor een optimale begeleiding is het essentieel dat de hulpverlener kennis heeft van de geldende wetten en regels, evenals van de procedures die mensen met epilepsie moeten doorlopen om (on)geschikt verklaard te worden.

Het in kaart brengen van biopsychosociale complexiteit in combinatie met shared decisionmaking (SDM) is leidend in de behandeling van een patiënt met een aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit (ADHD), een autismespectrumstoornis (ASS) en een stoornis in het gebruik van middelen.

Het is momenteel niet mogelijk om een eenduidige interventie in te zetten voor alle patiënten met het patellofemoraal pijnsyndroom. Hoewel oefentherapie een gangbare en effectieve interventie is bij het patellofemoraal pijnsyndroom, is dit zeker geen haarlemmerolie. Dit artikel bespreekt een casus van een dubbelzijdige congenitale hypomobiliteit van de dorsaalflexie van de enkel in combinatie met therapieresistente anteriore knieklachten, die zich presenteren als een patellofemoraal pijnsyndroom. Deze casus illustreert het belang van de dorsaalflexiemobiliteit voor de dynamische valgusstand van de onderste extremiteit en de relatie met het patellofemoraal pijnsyndroom. Hiermee wordt de conclusie van de internationale consensusrichtlijn onderschreven dat de behandeling van het patellofemoraal pijnsyndroom niet volgens protocol maar ‘custom-made’ dient te zijn.

De combinatie hersenletsel en psychiatrie komt frequent voor en stelt hulpverleners voor ingewikkelde zorg- en begeleidingsvragen. De grondslag van veranderd gedrag kan bepalend zijn voor interventies in behandeling en begeleiding. Dit artikel schetst de verwevenheid, wederzijdse beïnvloeding en noodzakelijke ordening in achtergronden van de complexe veranderingen in gedrag en emotieregulering. Op basis hiervan volgt een aanzet voor een passende benadering.

Uit onderzoek is bekend dat een langdurige infectie met een hoogrisico humaan papillomavirus (hrHPV) uiteindelijk kan leiden tot baarmoederhalskanker. In Nederland richt het bevolkingsonderzoek (BVO) zich op het opsporen van de voorloperstadia ervan, zodat deze vrouwen kunnen worden behandeld. Zo wordt voorkomen dat zij baarmoederhalskanker ontwikkelen. De veranderingen in het BVO sinds januari 2017 worden in het artikel besproken.

Het Emma Thuis team (ETt) is opgericht om de kinderpalliatieve zorg te verbeteren. Het is het eerste vanuit het ziekenhuis