Nascholing voor en door zorgprofessionals

Hemofilie is een zeldzame bloedstollingsstoornis met gevolgen voor het bewegingsapparaat. Een bloeding in een gewricht of spier zorgt direct voor lichamelijke beperkingen en beperkingen in activiteiten en participatie. Op termijn kunnen ook chronische klachten aan het bewegingsapparaat ontstaan als gevolg van secundaire artrose (hemofilie-artropathie) en contracturen. Vanwege de complexiteit van deze aangeboren aandoening is een multidisciplinaire behandeling essentieel. Medische behandeling is pas sinds veertig jaar mogelijk en oudere patiënten hebben in hun jeugd veel bloedingen gehad, met als gevolg ernstige artropathie. Als gevolg van de hoge kosten van medicatie zijn er wereldwijd grote verschillen in de medische behandeling van hemofilie en verschillen ook de adviezen ten aanzien van fysiotherapie. Dit artikel beschrijft de fysiotherapeutische behandeling bij complicaties van hemofilie aan het bewegingsapparaat, waar mogelijk gebaseerd op wetenschappelijke literatuur en aangevuld met ervaringen van experts. Dit artikel is bedoeld voor fysiotherapeuten in de eerste lijn in Nederland. Behandeldoelen voor fysiotherapeuten in een hemofiliebehandelcentrum zijn buiten beschouwing gelaten.

Obstipatie en diarree zijn veelvoorkomende klachten in de apotheek en huisartsenpraktijk. In de meeste gevallen kunnen assistenten een passend advies geven, maar sommige situaties vragen om extra kennis en afstemming. Deze nascholing biedt u praktische en actuele handvatten voor het herkennen, interpreteren en behandelen van obstipatie en diarree. In BLOK A wordt ingegaan op de definities van obstipatie en diarree, die in de medische literatuur en dagelijkse praktijk soms verschillend worden geïnterpreteerd. U leert hoe u onderscheid maakt tussen vormen van obstipatie, zoals die veroorzaakt door diëten, reizen, het prikkelbaredarmsyndroom of onderliggende ziekte. Ook bij diarree is het belangrijk te weten wat het juiste voedings- en vochtadvies is, en wanneer ORS nodig is. BLOK B behandelt de rol van de apotheker: welke niet-medicamenteuze adviezen zijn wenselijk, wat is de plaats van ORS en hoe om te gaan met zelfzorgmiddelen zoals loperamide? Tot slot wordt in BLOK C de farmacotherapeutische behandeling besproken. U krijgt inzicht in de huidige opvattingen over laxantia en verschillen in voorschrijfgedrag tussen huisartsen en specialisten. Deze nascholing helpt u om patiënten optimaal te begeleiden.

Ongeveer 10% van de verkeersdeelnemers gebruikt geneesmiddelen die de rijvaardigheid beïnvloeden. Per jaar vallen er volgens een recente schatting tussen de 33 en 66 verkeersdoden en meer dan 1000 gewonden door rijden onder invloed van geneesmiddelen. Verpleegkundig specialisten, en in sommige gevallen ook verpleegkundigen, kunnen hun patiënt adviseren over medicatiegebruik en autorijden.

Een 16-jarige jongen presenteerde zich met hoesten, stuwing van de linkerbovenarm en mogelijk gewichtsverlies.

Jasper is een jongen van zeven met een autismespectrumstoornis (ASS) en is een moeilijke eter. Kinderen met ASS hebben een vijfmaal hogere kans op de ontwikkeling van chronische eetproblemen dan kinderen die zich normaal ontwikkelen. In deze gevalsbeschrijving wordt duidelijk hoe Jasper ‘leert lusten’ en zijn voedingspatroon uitbreidt.

Aan de hand van een casus van een 2-jarige jongen die een zeer moeilijk te behandelen febriele status epilepticus doormaakt worden behandeling en diagnostische overwegingen besproken in het acute stadium. Spoedige agressieve behandeling van een status epilepticus is van groot belang. Het klinische beloop illustreert een hemiconvulsie-hemiplegie-epilepsie (HHE-)syndroom, een zeldzaam en ernstig epilepsiesyndroom.