Nascholing voor en door zorgprofessionals

Tranexamine zuur bij postpartumbloeding | Left lateral tilt voor een electieve sectio onder spinale analgesie? | Koffiepauze

Kinderen en adolescenten die in de GGZ worden behandeld en die ook kampen met slaapproblemen, vormen een lastig te beoordelen groep. Want komen de klachten door te weinig slaap of zijn ze het gevolg van de psychiatrische problematiek? Dit artikel biedt helderheid bij deze vorm van comorbiditeit.

Het doel van de behandeling van astma is volledige astmacontrole bereiken en behouden en toekomstige risico’s vermijden. Dat betekent dat kinderen niet of nauwelijks klachten van hun astma hebben, geen beperkingen ervaren bij sport en spel, geen exacerbaties hebben en een normale longfunctie, liefst met een zo laag mogelijke dosis van de onderhoudsmedicatie. Bij de monitoring van astma door de kinderarts staat dan ook het volgen van de mate van astmacontrole centraal. Dit kan het beste gebeuren in de vorm van een zorgvuldig anamnesegesprek.

Het EEG is een van de belangrijkste hulpmiddelen bij epilepsiediagnostiek. De waarde ervan berust op het herkennen van interictale pieken en piekgolfcomplexen. Als gewaakt wordt voor overinterpretatie, is het een onderzoek met hoge specificiteit, maar de sensitiviteit is matig. Een normaal interictaal EEG sluit de diagnose epilepsie niet uit, maar een aanvalsregistratie is vrijwel altijd diagnostisch.

Het rationeel voorschrijven van een anti-epilepticum betekent het kritisch afwegen van de karakteristieken van de patiënt zoals leeftijd, geslacht, type epilepsie, effect en bijwerkingen van eerdere anti-epileptica, comorbiditeit en comedicatie, en de eigenschappen van het anti-epilepticum zoals indicatiegebied, effectiviteit, bijwerkingen, interactiegevoeligheid, doseerfrequentie en de beschikbare farmaceutische toedieningsvormen. Het is uitermate belangrijk deze afwegingen samen met de patiënt te maken en te evalueren. In dit artikel wordt ingegaan op de overweging om anti-epileptica te starten of te staken, de keuze van het anti-epilepticum gerelateerd aan de aanvals- en epilepsieclassificatie, de bijwerkingen, het gebruikersgemak en het werkingsmechanisme. Hierbij worden met name die middelen besproken die genoemd worden in de Nederlandse richtlijn epilepsie.

Patiënten met psychiatrische aandoeningen lopen een sterk verhoogde kans op het ontwikkelen van het metabool syndroom, onder andere vanwege een ongezonde leefstijl en bijwerkingen van psychofarmaca zoals antipsychotica. De belangrijkste behandeling van het metabool syndroom is leefstijlverandering. Systematische screening is nodig om het mogelijk optreden van het metabool syndroom nauwgezet te monitoren.