Nascholing voor en door zorgprofessionals

Maligne en benigne afwijkingen in de dikke darm of het rectum kunnen aanleiding zijn voor colorectale chirurgie. De meest voorkomende complicaties zijn na(bloedingen), wondinfecties en naadlekkages. Een naadlekkage is een ernstige chirurgische complicatie met een hoge morbiditeit en mortaliteit. Wanneer het behandelteam en de patiënt op de hoogte zijn van de risicofactoren voor, tijdens en na de operatie, kunnen daarvoor patiëntgerichte interventies en controles worden ingezet. Het doel is naadlekkages te voorkomen en te herkennen, en ook om de gevolgen op korte en lange termijn te beperken.

Vasculaire toegang en infuustherapie vormen de meest toegepaste invasieve procedures in ziekenhuizen. Het succesvol plaatsen van een perifeer infuus door een verpleegkundige kost, als canulatie in één keer slaagt, circa 45 dollar; kosten van de tijdsbesteding die gepaard gaat met i.v. therapie of het optreden van complicaties niet meegerekend. Bij hemodialyse bestaat al lange tijd de specialisatie ‘vaattoegang’. Maar ook voor perifere en centrale intraveneuze katheters geldt dat het selecteren van de juiste lijn voor de juiste patiënt op het juiste moment vitaal is voor de kwaliteit van de behandeling en het behoud van vasculatuur. Het toepassen van het Vessel Health and Preservation-principe in een instelling kan veel winst opleveren, zoals: tijdige indicatie stelling, proactief beleid, complicatiemanagement en gestandaardiseerde aanpak.

Intraveneuze kristalloïde en colloïde oplossingen zijn onderdeel van de reguliere behandeling van patiënten die een anesthesie en operatie ondergaan, maar deze oplossingen dienen gezien te worden als geneesmiddelen met specifieke dosisaanbevelingen, contra-indicaties en bijwerkingen. Er is op dit moment veel aandacht voor de mogelijke bijwerkingen van intraveneuze oplossingen, zoals het ontstaan van hyperchloremie bij het gebruik van fysiologisch zout (NaCl 0,9%) of nierfunctiestoornissen bij gebruik van zetmeel-bevattende colloïden. Deze review biedt een overzicht van de huidige kennis over de werkzaamheid en veiligheid van verschillende intraveneuze vloeistoftypen voor perioperatief gebruik. Besproken worden veelvoorkomende bijwerkingen die van invloed kunnen zijn bij de keuze voor een specifieke vloeistof in het licht van specifieke patiëntenpopulaties of procedures. Wanneer de literatuur die beschikbaar is over de werkzaamheid en veiligheid van kristalloïden en colloïden binnen de perioperatieve setting nauwkeurig wordt geanalyseerd blijken er maar weinig grote, gerandomiseerde studies beschikbaar te zijn waarop een voorkeur voor een vloeistof kan worden gebaseerd.

Schildklierhormoon heeft belangrijke fysiologische functies in bijna alle organen. Een adequate

Obstipatie en/of fecale incontinentie zijn een groot probleem voor dwarslaesiepatiënten. Een goed defecatiebeleid is daarom essentieel. Darmspoelen is een methode die ingezet kan worden om de stoelgang te reguleren. Het is goed aan te leren aan patiënt en zorgverlener(s), maar kent wel belangrijke absolute en relatieve contra-indicaties. Een goede training is essentieel om complicaties te voorkomen en therapietrouw te bevorderen.

In de periode 2003-2005 werd in Engeland opgemerkt dat het aantal infuusgerelateerde MRSA-bacteriëmieën was gestegen. Vanaf 2005 heeft het Royal College of Nursing de ‘Standards for Infusion Therapy’ uitgebracht, in 2016 verscheen de vierde editie. Diverse beroepsverenigingen namen het initiatief om het Vessel Health and Preservation Framework (VHP-UK) op te zetten om de verpleegkundige staf te voorzien van een brondocument voor verder handelen. Er zijn canulatieteams ontstaan die worden aangestuurd door verpleegkundigen; er zijn ook teams waarin gespecialiseerde verpleegkundigen de handelingen zelf verrichten. Diverse beroepsgroepen werken samen in de multidisciplinaire National Infusion and Vascular Access Society (NIVAS). Genoeg reden om eens in gesprek te gaan met een van de mensen van het eerste uur, Carole Hallam.