Nascholing voor en door zorgprofessionals

De bedrijfsarts is de afgelopen decennia meer op afstand komen te staan van arbeidsorganisaties. Een groot deel van de arbeidsgerelateerde gezondheidsklachten blijft onopgemerkt. Daarmee is de invloed van de bedrijfsarts op preventie beperkt. Tegelijk wordt door de afnemende invloed van vakbonden de bedrijfsarts steeds belangrijker als ambassadeur van de gezondheid van werknemers. De aangepaste Arbowet is hierbij een steun in de rug. Desondanks blijft er een forse discrepantie tussen de gewenste rol van de bedrijfsarts en de daadwerkelijke uitvoering daarvan in de dagelijkse praktijk. Toegang tot de werkplek blijkt toch minder eenvoudig te realiseren. Het signaleren van structurele knelpunten blijft afhankelijk van medewerking van de werkgever. Daarnaast wordt de bedrijfsarts geconfronteerd met schijnbaar toenemende complexiteit van arbeidsgerelateerde problematiek (bijvoorbeeld toxicologie en oncologie).

In dit nummer van Praktische Pediatrie beschrijven Mattheij et al. de waarde van point-of-care ultrasonography (POCUS). Dit artikel past binnen de bredere discussie over hoe en wanneerechografie door niet-radiologen kan worden toegepast. Recent heeft het Nederlands Tijdschrift voor Geneeskunde ook een artikel gepubliceerd met betrekking tot POCUS, maar dan gericht op de volwassen intensive carepopulatie.

Wat is de beste behandelmethode bij patiënten met een subacromiaal pijnsyndroom (SAPS)? De vraag is simpel, het antwoord kan niet anders zijn dan complex. SAPS is een containerbegrip voor klachten voortkomend uit aandoeningen van structuren in de subacromiale ruimte, meestal veroorzaakt door inklemming van rotatorcuffpezen. Op dit moment passen fysiotherapeuten legio behandelinterventies toe bij SAPS, zoals wekedelenmobilisaties, gewrichtsmobilisaties, tapen, diverse fysische therapieën, shockwave, percutane elektrolyse, oefentherapie, adviezen, houdingscorrectie, stabiliserende oefeningen, interventies in de kinetische beweegketen en specifieke scapulothoracale interventies. De vraag is of deze interventies gerichter toe te passen zijn als SAPS beter onderverdeeld kan worden in subgroepen. Het KNGF heeft weliswaar een evidence statement over SAPS ontwikkeld, maar dat geeft maar beperkt houvast voor een gerichte behandeling. Juist omdat er zo veel klachten binnen het containerbegrip SAPS vallen, is het wenselijk hierin clustering en structuur aan te brengen zodat een gerichter behandelplan mogelijk is. Deze klinische vraag zoomt in op de onderbouwing van het toepassen van scapulothorale interventies bij SAPS.

Bacteriële meningitis is een ernstige infectieziekte waarbij ondanks behandeling met antibiotica en dexamethason nog steeds

De laatste tientallen jaren is de overleving van ernstig verbrande patiënten sterk verbeterd dankzij de ontwikkeling van gecentraliseerde brandwondenzorg, verbeterde resuscitatie, infectiepreventie, toediening van energie- en eiwitrijke voeding en vroege sluiting van de brandwonden. Grote brandwonden leiden tot lokale en systemische effecten met vasodilatatie, capillaire lekkage van vocht en eiwitten en een chronische hypermetabole respons. Veel voorkomende complicaties zijn overresuscitatie, infecties en orgaanfalen. De aanwezigheid van inhalatieletsel is van invloed op de morbiditeit en mortaliteit.

Hemoptoë, ook wel longbloeding genoemd, is een symptoom van diverse ziekteprocessen. De presentatie varieert sterk: van bloederig sputum tot massaal bloedverlies. Een relatief kleine bloeding heeft al de potentie om de luchtwegen te obstrueren met respiratoire insufficiëntie of de dood tot gevolg. Kennis over de presentatie, diagnostiek en behandeling van hemoptoë is dan ook van belang om als hulpverlener tijdig en adequaat in te grijpen.