Nascholing voor en door zorgprofessionals

Bewustzijnsstoornissen op de kinderleeftijd komen met enige regelmaat voor. Na het traumatisch schedel-hersenletsel is een infectieus probleem als bacteriële meningo-encefalitis of virale encefalitis de meest voorkomende oorzaak. Wanneer de oorzaak van het gedaalde bewustzijn niet direct duidelijk wordt, kent dit fenomeen een uitgebreide differentiaaldiagnose. On die reden worden in dit artikel de evaluatie en behandeling van de niet-traumatisch bepaalde bewustzijnsstoornis besproken.

Het is voor neuroloog en oogarts van belang van zowel neurologische als oftalmologische afwijkingen op de hoogte te zijn daar het onderscheid niet altijd eenvoudig is maar wel van belang voor therapeutische maatregelen. In het oog treden symptomen als gezichtsveldstoornissen, visusvermindering en stoornissen in het kleurenzien op. Bij stoornissen meer centraal in het zenuwstelsel vindt men geen visusvermindering, wel afname van roodwaarnemingen en vooral gezichtsveldstoornissen. Deze hebben een bepaald patroon dat anatomisch wordt bepaald, vooral bij stoornissen in de occipitale cortex komt gezichtsvelduitval voor die in zeldzame gevallen gemakkelijk met retinale stoornissen verward wordt.

Hardlopen is wereldwijd een populaire activiteit en heeft een positief effect op de algehele gezondheid en het welzijn. Een keerzijde van hardlopen is het grote aantal blessures, in bijzonder het grote aantal blessures aan de knie. Het iliotibiale bandsyndroom (ITBS) is de meest voorkomende hardloopblessure aan de buitenzijde van de knie. Kennis van de anatomie, risicofactoren en het behandelproces van ITBS zijn essentieel voor de (sport) fysiotherapeut om de geblesseerde hardloper goed te kunnen behandelen en te begeleiden naar blessurevrij hardlopen. Dit artikel beschrijft het behandelproces, van diagnostiek naar revalidatie en preventie, aan de hand van de wetenschappelijke literatuur. Eerst wordt de anatomie besproken en wordt ingegaan op de pathofysiologie van ITBS. Daarna worden de risicofactoren beschreven, het fysiotherapeutisch onderzoek, de revalidatie voor terugkeer naar het hardlopen en tot slot wordt er preventief advies gegeven.

Renale disfunctie is een bekend verschijnsel bij patiënten met hartfalen. De aandoening is vaak een gevolg van verandering in de hemodynamiek bij hartfalen. De nierfunctie is voor een groot deel afhankelijk van de cardiac output. De nier zal in eerste instantie zijn compensatiemechanismen/autoregulatie (bijv. het sympathisch zenuwstelsel, renine-angiotensine-aldosteronsysteem, antidiuretisch hormoon) inzetten om de renale bloedstroom in stand te houden. Als dit compensatiemechanisme echter tekortschiet, zullen de renale bloedstroom en de glomerulaire filtratiesnelheid afnemen. Renale disfunctie kan gedeeltelijk of compleet reversibel zijn.

Als het gaat om intraveneus vochtbeleid en transfusiebeleid bestaan er belangrijke verschillen tussen kinderen en volwassenen

Een gezonde 13-jarige jongen ziet sinds een week dubbel. Een dag tevoren heeft hij een steen tegen zijn hoofd gekregen. Hij is daarna niet bewusteloos geweest en heeft ook geen zichtbaar uitwendig letsel opgelopen. Nadien heeft hij gedurende enkele dagen hoofdpijn en tweemaal overgegeven.