Nascholing voor en door zorgprofessionals

Anti-epileptica worden door neurologen veelvuldig voorgeschreven. De patiënt dient hierbij voorgelicht te worden over bijwerkingen die mogelijk optreden. Verondersteld wordt dan ook dat de voorschrijver bekend is met de meest voorkomende bijwerkingen. Het is echter niet geheel voorspelbaar wanneer en bij wie bijwerkingen zullen optreden.

Beperkingen in het intellectuele functioneren komen veel voor en gaan vaak samen met psychiatrische stoornissen. Deze duale problematiek – een lager IQ én een psychische aandoening – treft mensen van alle leeftijden en verhoogt het risico op psychiatrische problematiek met een factor drie tot vier. Toch worden deze patiënten in de GGZ niet altijd herkend of adequaat benaderd. In deze nascholing leert u deze doelgroep beter signaleren, begrijpen en behandelen. BLOK A richt zich op de herkenning van een lager IQ binnen de GGZ. U krijgt inzicht in de kenmerken van deze patiënten, het verhoogde risico op comorbiditeit en de uitdagingen in diagnostiek. BLOK B behandelt de omgang, bejegening en behandeling van psychiatrische patiënten met een lager IQ. Hierbij wordt gebruikgemaakt van kennis uit zowel de GGZ als de VGZ, met aandacht voor praktijkervaringen, wetenschappelijke onderbouwing en bestaande zorgprogramma’s. Deze nascholing biedt u praktische handvatten om de kloof tussen GGZ en VGZ te overbruggen en betere zorg te leveren aan deze kwetsbare en vaak over het hoofd geziene patiëntengroep.

Pas op de leeftijd van 25 jaar is de uitrijping van ons brein voltooid. Alle exogene invloeden vóór die leeftijd kunnen een negatieve invloed hebben op het eindresultaat. Alcohol bij jongeren en adolescenten, zeker onder de 18 jaar, heeft een bewezen negatief effect op de ontwikkeling van cerebrale functies, met als gevolg concentratie- en leerstoornissen, slaapstoornissen, risico op verslavingen en achterstand in cognitieve en emotionele ontwikkeling. De regionale alcoholpoli biedt secundaire preventie door jongeren na een intoxicatie voorlichting te geven.

Bewustzijnsstoornissen op de kinderleeftijd komen met enige regelmaat voor. Na het traumatisch schedel-hersenletsel is een infectieus probleem als bacteriële meningo-encefalitis of virale encefalitis de meest voorkomende oorzaak. Wanneer de oorzaak van het gedaalde bewustzijn niet direct duidelijk wordt, kent dit fenomeen een uitgebreide differentiaaldiagnose. On die reden worden in dit artikel de evaluatie en behandeling van de niet-traumatisch bepaalde bewustzijnsstoornis besproken.

Het is voor neuroloog en oogarts van belang van zowel neurologische als oftalmologische afwijkingen op de hoogte te zijn daar het onderscheid niet altijd eenvoudig is maar wel van belang voor therapeutische maatregelen. In het oog treden symptomen als gezichtsveldstoornissen, visusvermindering en stoornissen in het kleurenzien op. Bij stoornissen meer centraal in het zenuwstelsel vindt men geen visusvermindering, wel afname van roodwaarnemingen en vooral gezichtsveldstoornissen. Deze hebben een bepaald patroon dat anatomisch wordt bepaald, vooral bij stoornissen in de occipitale cortex komt gezichtsvelduitval voor die in zeldzame gevallen gemakkelijk met retinale stoornissen verward wordt.

Hardlopen is wereldwijd een populaire activiteit en heeft een positief effect op de algehele gezondheid en het welzijn. Een keerzijde van hardlopen is het grote aantal blessures, in bijzonder het grote aantal blessures aan de knie. Het iliotibiale bandsyndroom (ITBS) is de meest voorkomende hardloopblessure aan de buitenzijde van de knie. Kennis van de anatomie, risicofactoren en het behandelproces van ITBS zijn essentieel voor de (sport) fysiotherapeut om de geblesseerde hardloper goed te kunnen behandelen en te begeleiden naar blessurevrij hardlopen. Dit artikel beschrijft het behandelproces, van diagnostiek naar revalidatie en preventie, aan de hand van de wetenschappelijke literatuur. Eerst wordt de anatomie besproken en wordt ingegaan op de pathofysiologie van ITBS. Daarna worden de risicofactoren beschreven, het fysiotherapeutisch onderzoek, de revalidatie voor terugkeer naar het hardlopen en tot slot wordt er preventief advies gegeven.