Nascholing voor en door zorgprofessionals

Vragen over medicatie op reis komen regelmatig voor in de apotheek. Het kan daarbij gaan om voorgeschreven middelen zoals vaccins, malariaprofylaxe of antibiotica, maar ook om adviezen over het meenemen van onderhoudsmedicatie en geschikte zelfzorgmiddelen. Reizigers weten vaak niet wat ze op hun bestemming kunnen verwachten qua gezondheidszorg, apotheekvoorzieningen of beschikbare medicatie. In deze nascholing leert u hoe u als apotheker of apotheekmedewerker reizigers goed kunt adviseren over medicatiegebruik vóór en tijdens de reis. BLOK A bespreekt het belang van reizigersadvies, de rol van het Landelijk Coördinatiecentrum Reizigersadvisering (LCR), en de voorwaarden waaraan een apotheek moet voldoen bij individuele reizigersadvisering. BLOK B richt zich op praktische vragen aan de balie, zoals het veilig meenemen van medicatie, regelgeving rond medicijntransport en algemene tips voor de reisapotheek. Ook voor reizigers zonder officieel advies speelt de apotheek een belangrijke rol. U leert hoe u aanvullende informatie en ondersteuning biedt, zodat reizigers goed voorbereid en veilig op pad kunnen gaan. Deze nascholing biedt handvatten om uw voorlichtende rol rondom reizen en medicatie professioneel en verantwoord in te vullen.

Suïcidaal gedrag is een complexe en veelvoorkomende uitdaging in de huisartsenpraktijk. Het kan zich voordoen bij diverse psychiatrische stoornissen, maar ook zonder duidelijke classificatie. Suïcide is een zeldzame, maar ingrijpende uitkomst van dit gedrag, met grote impact op zowel nabestaanden als zorgverleners. Elke huisarts krijgt te maken met patiënten met suïcidale gedachten of pogingen en wordt gemiddeld eens per zes à zeven jaar direct geconfronteerd met een suïcide. In deze nascholing wordt een praktische vertaling gegeven van de Multidisciplinaire richtlijn diagnostiek en behandeling van suïcidaal gedrag (2012), de generieke module (2018) en de NHG-Standaard Depressie, toegespitst op de huisartsenpraktijk. Blok A behandelt algemene principes en de risicotaxatie van suïcidaal gedrag. Blok B gaat in op differentiatie, handelen, acute versus chronische situaties, en begeleiding. Afsluitend wordt aandacht besteed aan de nazorg na een suïcide en de omgang met nabestaanden. U leert in deze e-learning hoe u suïcidaal gedrag herkent, bespreekbaar maakt en professioneel benadert, met ruimte voor klinische ervaring, het pluis/niet-pluisgevoel en collegiale consultatie.

Kindermishandeling is wereldwijd een veelvoorkomend probleem met grote gevolgen. Iedere kinderarts krijgt te maken met kinder

Voor het nemen van medische beslissingen bij kinderen moet een ouder beschikken over het ouderlijk gezag. Na een geboorte bin

Traditioneel richt cariësbehandeling bij kinderen zich op restauratieve en chirurgische ingrepen, vaak zelfs onder algehele anesthesie. De nieuwe klinische praktijkrichtlijn Mondzorg voor Jeugdigen pleit echter voor een omslag naar oorzakelijke behandeling, met nadruk op niet-restauratieve zorg. In deze e-learning leert u hoe u bij kinderen cariës effectief kunt aanpakken door gedragsverandering te stimuleren en symptomen waar mogelijk te vermijden. Behandelingen als NRC en NOCTP onderscheiden zich door het gericht aanpakken van de oorzaak van cariës. Wanneer restauratieve zorg toch nodig is, gaat de voorkeur uit naar minimaal invasieve methoden zoals ART, de Hall-kroon of partiële cariësverwijdering. Het succes van niet-restauratieve behandeling hangt af van een gestructureerde aanpak: een laesiespecifieke risicoanalyse binnen de context van het kind, actieve mondzorgbegeleiding, monitoring met visuele feedback, en toepassing van cariësremmende middelen. Deze benadering ondersteunt gedragsverandering en bevordert duurzame mondgezondheid.

Occulte spinale dysrafie (OSD) is de meest voorkomende vorm van het neuralebuisdefect bij pasgeborenen. Deze vorm van dysrafi