Nascholing voor en door zorgprofessionals

Hoofdpijn is een veelvoorkomende, maar vaak onderschatte klacht. Hoewel spanningshoofdpijn en migraine veel voorkomen, zoeken veel patiënten geen medische hulp. Ze zijn het gewend of behandelen zichzelf, soms met middelen die juist bijdragen aan medicatieovergebruikshoofdpijn. Onderscheid tussen hoofdpijnsoorten is in de praktijk niet altijd eenvoudig, terwijl dit wel cruciaal is voor passende behandeling. In deze nascholing leert u hoofdpijn beter herkennen, classificeren en behandelen. De opbouw volgt de ICHD-3-classificatie, conform de NHG-Standaard Hoofdpijn (2021) en de NVN-richtlijn Hoofdpijn. Blok A bespreekt spanningshoofdpijn, migraine en medicatieovergebruikshoofdpijn. Blok B gaat in op medicamenteuze behandeling bij clusterhoofdpijn en trigeminusneuralgie. De nascholing biedt inzicht in de ziektelast en mechanismen van verschillende hoofdpijnsyndromen en helpt u beter te communiceren over diagnostiek en behandeling. Na afloop bent u beter toegerust om hoofdpijnpatiënten doelgericht te helpen en onnodig lijden te voorkomen.

Fluor vaginalis – vaginale afscheiding – komt voor op vrijwel alle leeftijden en is meestal normaal. Toch raadplegen vrouwen regelmatig hun huisarts vanwege veranderingen in hoeveelheid, geur, kleur of bijbehorende klachten zoals jeuk. In een normpraktijk gebeurt dat circa tweemaal per week. Fluorklachten kunnen uiteenlopende oorzaken hebben, maar ook een normale variatie zijn. In deze nascholing leert u wanneer fluor afwijkend is en hoe u systematisch diagnostiek toepast. U krijgt inzicht in gynaecologisch onderzoek, het uitvoeren van proefjes met fluor, en microscopische beoordeling. Ook komt laboratoriumonderzoek aan bod, vooral bij verdenking op een soa. Belangrijk: in circa een derde van de gevallen is geen duidelijke oorzaak te vinden, wat onzekerheid kan oproepen bij zowel arts als patiënt. De e-learning is opgebouwd uit meerdere onderdelen. In onderdeel A3 wordt aandacht besteed aan praktische diagnostiek. De behandeling komt uitgebreid aan bod, inclusief het risico op overbehandeling en de juiste aanpak bij Candida-infecties en klachten zonder aantoonbare ziekteverwekker. Vaginale klachten als gevolg van de overgang of seksuele problematiek vallen buiten deze nascholing. U leert zo onderscheid maken tussen behandelbare aandoeningen en variaties binnen het normale, om patiënten effectief en met vertrouwen te begeleiden.

Elk jaar organiseert iAM een aantal webinars voor anesthesiemedewerkers met experts uit het vakgebied. Hier kan je deze webinars terugkijken.

COPD is een veelvoorkomende, chronische longaandoening die vooral mensen boven de 40 treft. Ongeveer 2% van de Nederlandse bevolking heeft COPD, maar de werkelijke prevalentie ligt vermoedelijk hoger door onderdiagnostiek. Roken is de belangrijkste risicofactor, al is er ook steeds meer aandacht voor abnormale longontwikkeling op jonge leeftijd. In deze e-learning leert u hoe u het beleid bij COPD kunt afstemmen op de ervaren ziektelast, met als doel het verbeteren van kwaliteit van leven en het voorkomen van verdere achteruitgang. Blok A behandelt de achtergrond, epidemiologie en pathofysiologie van COPD. Blok B gaat in op de behandeling, waarbij stoppen met roken en stimuleren van beweging centraal staan. Ook wordt de rol van luchtwegmedicatie besproken, die beperkt is ten opzichte van astma. De nascholing maakt gebruik van de ziektelastmeter als praktisch hulpmiddel om samen met de patiënt persoonlijke behandeldoelen te formuleren. Na afloop kunt u het beleid beter afstemmen op de individuele patiënt, met aandacht voor klachtenvermindering op de korte termijn en risicoreductie op de lange termijn.

Epidemiologische studies tonen een duidelijke associatie aan tussen parodontitis en atherosclerotische hart- en vaatziekten, zoals hart- en herseninfarcten. Hoewel een causale relatie nog niet is bewezen, suggereren de onderzoeksresultaten dat parodontitis kan bijdragen aan systemische ontstekingsprocessen die de vaatgezondheid negatief beïnvloeden. In deze nascholing leert u hoe parodontitis via ontstekingsmediatoren en bacteriële belasting invloed kan hebben op de ontwikkeling van atherosclerotische plaque. Risicofactoren als genetische aanleg, leefstijl, systeemziekten en chronische ontsteking worden besproken, evenals hun wisselende impact per patiënt. Ook wordt ingegaan op de gedeelde pathofysiologische mechanismen van parodontitis en atherosclerose. U krijgt inzicht in hoe succesvolle parodontale behandeling niet alleen de mondgezondheid, maar ook de algemene gezondheid bevordert: daling van CRP-spiegels, bloeddrukverlaging, verbeterde endotheliale functie en afname van vaatwandverdikking. Dit onderstreept het belang van regelmatige screening, adequate behandeling en levenslange parodontale nazorg. Deze e-learning biedt u een verdiepende kijk op de brede impact van parodontitis en het belang van integrale zorg binnen de mondgezondheid.

Per 1.000 patiënten ziet de huisarts jaarlijks circa 50 mensen met een bacteriële huidinfectie. Dit maakt het een veelvoorkomende klacht in de praktijk, die meestal goed behandelbaar is. De NHG-Standaard biedt duidelijke handvatten, waarmee de huisarts het merendeel van deze infecties zelfstandig kan behandelen. Dit verloopt doorgaans vlot en effectief, wat het tot dankbaar werk maakt. In deze nascholing bespreken we de meest voorkomende bacteriële huidinfecties die binnen de huisartsenpraktijk worden behandeld, waaronder impetigo (‘krentenbaard’). We gaan in op vragen rondom lokale versus orale therapie, keuze en duur van antibioticagebruik, en actuele adviezen over antimicrobiële middelen. Daarbij is er aandacht voor verantwoord voorschrijven en de groeiende resistentieproblematiek. Blok A behandelt de achtergrond en classificatie van bacteriële huidinfecties. Blok B richt zich op diagnostiek, behandeling en praktische afwegingen, waaronder het herkennen van situaties waarin orale therapie of specialistische zorg nodig is. Deze e-learning biedt praktische inzichten om bacteriële huidinfecties doeltreffend te herkennen en behandelen binnen de richtlijnen, met oog voor effectiviteit én antibioticastewardship.