Nascholing voor en door zorgprofessionals

Wist u dat 2,5% van de Nederlandse bevolking behandeld wordt voor kanker en dat er jaarlijks 74.500 patiënten de diagnose kanker te horen krijgen? Afhankelijk van het soort kanker en de uitgebreidheid van de ziekte kan de behandeling bestaan uit een operatie, bestraling, chemotherapie, hormonale behandeling, immuuntherapie, stamceltransplantatie of een combinatie van deze behandelingen.

Polydactylie (veelvingerigheid) is een aangeboren afwijking aan de hand of voet, uni- of bilateraal, uiteenlopend van een huidaanhangsel tot een of meer extra stralen. Polydactylie wordt ingedeeld in radiale (duimzijde), centrale (middelste drie stralen) en ulnaire (pinkzijde) polydactylie. De afwijking kan geassocieerd zijn met een syndactylie (verkleving van vingers), cleft hand (gespleten hand) en polydactylie van de voeten. Het komt voor als geïsoleerde of syndromale afwijking. In dit artikel bespreken we de verschillende typen polydactylie (al dan niet syndromaal) met hun vóórkomen en de chirurgische behandeling. Bij alle vormen van polydactylie is verwijzing voor behandeling naar een gespecialiseerde plastisch chirurg wenselijk; eenvoudig afbinden van rudimentaire extra vingers of tenen dient te worden afgeraden in verband met het risico op pijnlijke neuromen in de stomp.

Inleiding | De algemene voorzorgsmaatregelen | Handhygiëne | Compliance | Referenties

Niet-invasieve beeldvorming vormt een belangrijk onderdeel binnen de cardiologische diagnostiek Mulitslice CT is een nieuwe modaliteit die de mogelijkheid biedt om onder andere op een niet-invasieve wijze coronairlijden uit te sluiten. Het onderzoek heeft een zeer hoge negatief voorspellende waarde en biedt daardoor de gelegenheid om met name bij patienten met intermediair risico, coronairlijden uit te sluiten.

De prevalentie van obesitas neemt wereldwijd toe. De pathofysiologie van obesitas en morbide obesitas in het bijzonder, samenhangend met veranderingen op respiratoir, cardiovasculair, gastro-intestinaal en metabool gebied, leidt tot diverse anesthesiologische implicaties. Mede daarom kan morbide obesitas een bijzondere uitdaging zijn voor iedere anesthesioloog. Dit artikel beschrijft de belangrijkste aandachtspunten omtrent anesthesie van de morbide obese patiënt.

Het opsporen van onderliggende ziekten als oorzaak van obesitas bij kinderen is een uitdaging omdat ze slechts bij een klein percentage van de kinderen voorkomen. Gestructureerde anamnese en lichamelijk onderzoek gericht op mogelijke oorzaken kunnen, in combinatie met de groeicurve, een bijdrage leveren aan het op het spoor komen van deze ziekten. Als gerichte anamnese, lichamelijk onderzoek en groeicurve geen bijzonderheden opleveren, is aanvullende diagnostiek niet geïndiceerd.