Nascholing voor en door zorgprofessionals

De behandeling van bipolaire stemmingsstoornissen behoort tot de meest uitdagende én inspirerende onderdelen van het psychiatrisch vak. Door de verbreding van het bipolaire spectrumconcept wordt de diagnose steeds vaker overwogen bij patiënten met stemmingswisselingen. Tegelijkertijd maakt de klinische variatie het stellen van een juiste diagnose en het kiezen van een effectieve behandeling complex. Dit kan leiden tot misdiagnose of een suboptimale behandelstrategie. In deze e-learning staat de diagnostiek en behandeling van bipolaire stoornissen centraal, met als uitgangspunt de Multidisciplinaire richtlijn bipolaire stoornissen (MDR-BS, 2015). BLOK A behandelt de veranderingen in de diagnostische criteria volgens de DSM-5, de heterogeniteit van de bipolaire stoornis en de kernprincipes van diagnostiek, ondersteund met casuïstiek uit de praktijk. BLOK B gaat in op farmacologische behandelstrategieën voor manie en bipolaire depressie, en op psychosociale interventies die effectief zijn gebleken bij deze patiëntengroep. Deze nascholing biedt u praktische handvatten om bij diverse presentaties van de bipolaire stoornis onderbouwde keuzes te maken in diagnostiek en behandeling.

Acute aandoeningen, zoals een acuut hartinfarct, acute sinusitis of acuut astma, beginnen plotseling en verlopen vaak heftig. In de eerstelijnszorg worden deze aandoeningen regelmatig gezien en vragen ze om snelle en doelgerichte actie. De behandeling staat onder druk door zowel de ernst van de situatie als de dringende hulpvraag van de patiënt. In deze e-learning over acute farmacotherapie leert u hoe acute aandoeningen effectief benaderd en behandeld worden, met nadruk op situaties waarin geneesmiddelen een belangrijke rol spelen. BLOK A behandelt de algemene aanpak van patiënten met acute klachten binnen de eerstelijnsgezondheidszorg. Ook komt het begrip 'acuut' aan bod zoals omschreven in het Pinkhof Geneeskundig Woordenboek. In BLOK B worden specifieke acute aandoeningen besproken die veel voorkomen in de eerste lijn, evenals de rol van spoedeisende geneeskunde. Daarnaast is er aandacht voor de praktische inhoud en het gebruik van de dokterstas. Deze nascholing biedt u inzicht in de farmacotherapeutische en praktische aspecten van acute zorg, zodat u adequaat kunt handelen wanneer elke seconde telt.

Urineweginfecties komen veel voor in de huisartsenpraktijk en zijn doorgaans onschuldig bij gezonde volwassenen. Bij specifieke risicogroepen – zoals mannen, kinderen, zwangeren, diabeten, patiënten met verminderde weerstand of urologische afwijkingen – kan de infectie echter een ernstiger beloop hebben. Het is daarom van groot belang deze patiënten tijdig te herkennen en adequaat te behandelen. In deze nascholing staat de herziene NHG-Standaard Urineweginfecties (juni 2013) centraal. Daarin is de klassieke indeling in gecompliceerde en ongecompliceerde infecties verlaten. In plaats daarvan wordt gewerkt met risicogroepen, waarvoor ook aangepaste behandeladviezen gelden. De e-learning besteedt aandacht aan het vaststellen van risicogroepen, het betrouwbaar uitvoeren van urinediagnostiek en het inzetten van aanvullend onderzoek indien nodig. Ook worden de veranderingen in eerstekeusantibiotica per patiëntencategorie besproken. Door vertrouwd te raken met de nieuwe richtlijnen en werkwijze, versterkt u uw competentie in het bieden van gerichte en effectieve zorg bij urineweginfecties. Deze nascholing helpt u om met meer zekerheid en onderbouwd beleid om te gaan met een van de meest voorkomende infectieuze problemen in de eerstelijnszorg.

Bij kinderen komt een groot scala van aanvalsgewijs optredende fenomenen voor. Voor de klinische praktijk is het onderscheid tussen epileptische en niet-epileptische gebeurtenissen van belang. Daarnaast komen tijdens slaap bijzonderheden voor die de kinderarts moet kunnen herkennen. Een goede aanvalsbeschrijving is heel belangrijk bij het stellen van de juiste diagnose. Video-opnamen van de aanvallen kunnen hierbij uiterst behulpzaam zijn.

Het toegenomen aantal deelnemers aan bovenhandse sporten heeft ertoe geleid dat er de laatste jaren een grote stijging van de incidentie van elleboogklachten is. Klachten die bij deze categorie sporters aan de elleboog kunnen voorkomen, zijn onder andere een ruptuur van het mediale collaterale ligament, neuritis van de n. ulnaris, ruptuur van spierstructuren en peesontstekingen. De anatomie en biomechanica spelen een belangrijke rol in de pathofysiologie van elleboogklachten bij de bovenhandse sporten en vormen daarmee een uitgangspositie voor de behandeling van de klachten. In dit artikel worden de anatomie en de biomechanica van de elleboog besproken en wordt beschreven hoe de elleboog vanuit dit pathofysiologische model door de fysiotherapeut onderzocht kan worden.

De verpleegkundige die werkzaam is in het ziekenhuis komt met enige regelmaat in aanraking met de oudere patiënt met dementie die pijn ervaart. Evidentie over het herkennen en behandelen van pijn staat centraal in de richtlijn Pijn bij kwetsbare ouderen die in 2011 is verschenen. Dit artikel benadrukt het belang van adequate pijnbehandeling conform de richtlijn en de rol van de verpleegkundige.