Nascholing voor en door zorgprofessionals

Mensen hebben in toenemende mate behoefte aan regie over hun eigen levenseinde. Ze hebben daarvoor verschillende opties, waaronder het vrijwillige besluit Bewust Stoppen met Eten en Drinken (BSTED) om het levenseinde te bespoedigen. In dit artikel wordt stilgestaan bij juridische en ethische aspecten bij BSTED en de verschillende fasen ervan.

Deze nascholing geeft een duidelijk beeld van wat PTSS is, hoe dit in het leven van uw oudere patiënten naar voren kan komen en hoe u het nog beter kunt herkennen. De diagnostiek en differentiaaldiagnostiek is voor volwassenen en ouderen grotendeels hetzelfde, maar bij de diagnostiek van PTSS bij ouderen is de aanwezigheid van meer comorbide stoornissen zoals dementie een factor die het moeilijker maakt. De thema’s van de traumata die ouderen hebben meegemaakt is ook grotendeels gelijk aan de volwassenen doelgroep, maar de ouderen hebben één specifiek trauma onderwerp en dat is het zelf hebben meegemaakt van traumatische gebeurtenissen in WOII. Dit blijkt – juist als ze ouder en kwetsbaarder worden – vaker dan wordt aangenomen een rol te spelen bij PTSS-klachten.

Jolita Bekhof is sinds twintig jaar werkzaam als algemeen kinderarts in Isala Zwolle. Daarnaast is ze sinds 2019 hoofdredacteur van Praktische Pediatrie. Ze houdt zich graag bezig met zorgevaluatieonderzoek en schept er een genoegen in ‘heilige huisjes’ kritisch te beschouwen.

Er zijn zeer veel niet-neurologische oorzaken van aangezichtspijn. Denk aan kaakproblemen, oogproblemen en klachten vanuit het gebit. Soms is de differentiatie tussen neurogeen en niet-neurogeen erg moeilijk, vooral als het gaat om schietende pijn in een uitstralingstraject dat kan worden toegeschreven aan de nervus trigeminus. In dit nascholingsartikel worden enkele pijnsyndromen beschreven waarbij de differentiatie tussen neurogeen en niet-neurogeen moeilijk kan zijn.

Mycoplasma pneumoniae is een veelvoorkomende oorzaak van longontsteking bij kinderen. M. pneumoniae kan asymptomatisch in de bovenste luchtwegen aanwezig zijn, waardoor een positieve PCR-test niet altijd een M. pneumoniae-infectie betekent. Dit maakt de interpretatie van diagnostische tests lastig. In combinatie met specifieke klinische kenmerken kan de kans op een M. pneumoniae-infectie beter worden ingeschat, waarmee een indicatie voor adequate antibiotica kan worden gesteld. Bij refractaire M. pneumoniae-infecties kunnen macrolideresistentie en immuunontregeling een rol spelen, waarvoor doxycycline en prednison kunnen worden overwogen. Het gebruik van gevalideerde klinische kenmerken is cruciaal om overbehandeling en resistentie te voorkomen.

Brugada-syndroom (BS) is een zeldzame erfelijke hartritmestoornis die bij een deel van de patiënten wordt veroorzaakt door een DNA-variant in het SCN5A-gen. Kinderen met BS kunnen levensbedreigende ritmestoornissen ontwikkelen, voornamelijk tijdens koorts. BS wordt gediagnosticeerd bij patiënten met een spontaan type 1-brugadapatroon op het elektrocardiogram (ECG) of met een Shanghai-score ≥ 3,5. Het Brugada-patroon kan spontaan op het ecg aanwezig zijn, maar kan ook pas verschijnen onder invloed van koorts of medicatie en kan in de loop van het leven alsnog ontstaan. Kinderen met een verhoogde kans op BS omdat ze symptomen hebben passend bij BS, of omdat ze (50% risico op) dragerschap hebben van een DNA-variant in het SCN5A-gen, hebben vanaf de geboorte een indicatie voor screening op BS. De behandeling van kinderen die BS of een variant in het SCN5A-gen hebben, bestaat uit het vermijden van medicatie op de lijst www.brugadadrugs.org en het agressief onderdrukken van koorts met medicatie. Ritmemonitoring in het ziekenhuis tijdens koorts is geïndiceerd bij patiënten met een type 1 Brugadapatroon op het ECG.