AccreDidact Huisarts

Sinds enkele jaren zijn de niet-vitamine K-antagonisten orale anticoagulantia (NOAC’s), ook bekend als direct werkende orale anticoagulantia (DOAC’s), beschikbaar. In deze nascholing wordt consequent de term NOAC’s gebruikt. Het Nederlands Huisartsen Genootschap (NHG) concludeerde in 2016, op basis van literatuuronderzoek, dat NOAC’s bij atriumfibrilleren (AF), diepveneuze trombose (DVT) en longembolie (LE) een effectief, veilig en gebruiksvriendelijk alternatief zijn voor vitamine K-antagonisten (VKA’s). De NHG-Standaard Atriumfibrilleren en NHG-Standaard Diepe veneuze trombose en longembolie zijn hierop aangepast. Sindsdien mogen ook huisartsen NOAC’s voorschrijven, mits een artsenverklaring wordt ingevuld via Zorgverzekeraars Nederland. In deze e-learning komen VKA’s, NOAC’s en heparines uitgebreid aan bod. In Blok A frist u uw kennis over hemostase en de werkingsmechanismen van trombocytenaggregatieremmers (TAR’s) en anticoagulantia op. Blok B behandelt de toepassing van antistolling bij AF en DVT/LE en de indicaties voor combinatietherapie met TAR’s en NOAC’s.

Urticaria en constitutioneel eczeem zijn veelvoorkomende huidaandoeningen in de huisartsenpraktijk, die vaak leiden tot jeuk, ongerustheid en verwarring. In deze e-learning wordt ingegaan op de diagnostiek, behandeling en begeleiding van beide aandoeningen, met aandacht voor de rol van de huisarts. Urticaria presenteert zich acuut en heftig, en wordt vaak ten onrechte als allergische reactie geïnterpreteerd. Deze nascholing bespreekt wat de rol van allergie werkelijk is, welk aanvullend onderzoek zinvol is en wanneer verwijzing naar een specialist, zoals een dermatoloog of allergoloog, op zijn plaats is. U krijgt handvatten voor snelle en adequate verlichting van de jeuk. Bij constitutioneel eczeem ligt de nadruk op het chronische karakter en de impact op jonge patiënten en hun omgeving. In een landschap van tegenstrijdige adviezen is de regierol van de huisarts cruciaal. U leert hoe u als huisarts overzicht houdt en richting geeft aan behandeling en voorlichting. Deze nascholing biedt praktische kennis voor effectief beleid bij twee aandoeningen die veel vragen oproepen – zowel bij patiënten als bij zorgverleners.

Mammacarcinoom is de meest voorkomende maligniteit bij vrouwen in Nederland. Ongeveer 1 op de 8 vrouwen (12%) krijgt in haar leven te maken met invasieve borstkanker of ductaal carcinoma in situ (DCIS). In 2016 werden 14.640 gevallen van invasieve borstkanker en 2.548 gevallen van DCIS gediagnosticeerd. Dankzij bevolkingsonderzoek, verbeterde diagnostiek en effectievere therapieën is de prognose de afgelopen decennia sterk verbeterd. In deze e-learning wordt u als huisarts bijgepraat over actuele ontwikkelingen in de diagnostiek, behandeling en nazorg bij mammacarcinoom. U leert welke klachten in de huisartsenpraktijk aanleiding geven tot verdere diagnostiek, hoe groot de kans op maligniteit dan is, en wat patiënten na verwijzing kunnen verwachten. Daarnaast komt de rol van de huisarts in de nazorgfase uitgebreid aan bod, zoals beschreven in de NHG-Standaard en het NHG-Standpunt Oncologische zorg in de huisartsenpraktijk. Hierbij is aandacht voor het behoud van contact tijdens het behandeltraject en het bespreken van uitslagen of behandelkeuzes in vervolgconsulten.

Huisartsen worden regelmatig geconfronteerd met klachten die mogelijk berusten op een geneesmiddelenreactie. In deze nascholing wordt ingegaan op de herkenning, diagnostiek en aanpak van geneesmiddelenovergevoeligheidsreacties. Geneesmiddelenreacties worden onderverdeeld in voorspelbare (type A) en onvoorspelbare (type B) reacties. Geneesmiddelenovergevoeligheid valt onder type B-reacties en kan allergisch of niet-allergisch van aard zijn. Ongeveer 15–20% van de bijwerkingen berust op overgevoeligheid, waarvan 5–10% daadwerkelijk allergisch is. Ongeveer 7% van de bevolking krijgt hiermee in de loop van het leven te maken. De symptomen zijn aspecifiek en kunnen op iedere leeftijd optreden, vaak zonder voorafgaande expositie. Zowel patiënt- als geneesmiddelgerelateerde factoren spelen een rol. Een juiste diagnose is essentieel: onterechte etikettering leidt tot onnodig voorschrijven van tweedekeusmiddelen met risico op resistentie, terwijl gemiste overgevoeligheid juist ernstige gevolgen kan hebben. In deze e-learning leert u de mechanismen en symptomen van geneesmiddelenovergevoeligheid herkennen, passende diagnostiek toepassen en verantwoord beleid voeren bij vermoede of vastgestelde overgevoeligheid.

Voeding en leefstijl staan volop in de belangstelling – niet alleen bij uw patiënten, maar ook op beleidsniveau, zoals blijkt uit de VWS-campagne Gezondheid! Daar kun je wat van maken. Hoewel voeding al sinds Hippocrates onderwerp van gesprek is, komen voedingsvragen tegenwoordig steeds vaker in de huisartsenpraktijk aan bod. Niet alleen bij overgewicht, maar ook bij sporters, vegetariërs, ouderen en patiënten die streven naar een gezondere leefstijl. In deze nascholing wordt de basis van gezonde voeding besproken, met aandacht voor specifieke patiëntgroepen. Objectieve en toegankelijke informatie is essentieel. Daarom worden de adviezen van het Voedingscentrum en de NHG-richtlijnen als uitgangspunt genomen. U wordt verwezen naar betrouwbare bronnen zoals www.thuisarts.nl en www.voedingscentrum.nl. De nascholing is niet bedoeld ter vervanging van de diëtist, maar om u als huisarts beter toe te rusten in het gesprek over voeding. Het onderwerp gedragsverandering valt buiten de scope van deze e-learning. Bekijk ter introductie ook de video’s waarin Françoise haar motivatie en ervaringen rond voeding in de praktijk deelt.

Perifeer zenuwletsel omvat alle aandoeningen waarbij schade ontstaat aan het perifere zenuwstelsel. In deze nascholing staat traumatisch en iatrogeen perifeer zenuwletsel centraal. Hoewel de incidentie van blijvend zenuwletsel beperkt is, komen de onderliggende trauma’s en medische ingrepen frequent voor. Het herkennen van bijkomend zenuwletsel is vaak lastig, terwijl de impact op het functioneren van patiënten groot en langdurig kan zijn. Deze e-learning biedt praktische handvatten voor herkenning, diagnostiek en behandelopties, met aandacht voor de rol van de huisarts als verbindende schakel in de keten van zorg. Basiskennis over perifeer zenuwletsel helpt u patiënten gericht te begeleiden en samen te werken met neurologen, orthopeden, plastisch en traumachirurgen en revalidatieartsen. Veelvoorkomende aandoeningen zoals het carpaletunnelsyndroom, ulnaropathie bij de elleboog en radiculopathieën worden in een vervolgmodule behandeld. De algemene concepten uit deze nascholing zijn echter ook daarop van toepassing.