Physios

Covid-19 beïnvloedt voornamelijk het cardiorespiratoire systeem, maar recent onderzoek toonde ook nadelige effecten op de perifere spierfunctie aan. Dit artikel beschrijft een studie (recent gepubliceerd in het BJSM) die werd uitgevoerd tijdens het seizoen 2020-2021 bij drie voetbalteams uit de Belgische eerste klasse, met als doel het verband te onderzoeken tussen het doormaken van een SARS-CoV-2-infectie en het oplopen van spierblessures bij topsporters. De resultaten tonen aan dat elitevoetballers een vijf keer zo groot risico lopen op het ontwikkelen van spierletsel binnen de eerste maand na sporthervatting na een SARS-CoV-2-infectie. De atleten die spierletsel opliepen na een SARS-CoV-2-infectie hadden een langere quarantaineduur dan geïnfecteerde spelers die geen spierblessure opliepen. De resultaten van deze studie suggereren dat een graduele opbouw, van zowel het aeroob uithoudingsvermogen als de maximale spierkracht, na een SARS-CoV-2-infectie van belang is om spierletsels te voorkomen. Individuele monitoring en trainingloadmanagement van elke geïnfecteerde speler zijn dan ook sterk aanbevolen, zeker tijdens de eerste maand na sporthervatting.

Hardlopen is een zeer populaire sport in Nederland. De sport is laagdrempelig en heeft veel gezondheidsbevorderende effecten. Maar hardlopen is ook een zeer blessuregevoelige sport. Er zijn diverse factoren die invloed hebben op het krijgen van blessures. Een daarvan is de hardlooptechniek. Het is dus belangrijk om te weten wat een goede hardlooptechniek is. Daarnaast is het uitvoeren van een loopanalyse een belangrijke vaardigheid. In de e-learningmodule wordt kennis hierover aan de hand van een casus vertaald naar de praktische uitvoering. Tevens worden in dit artikel handvatten aangereikt voor het implementeren van de ‘nieuwe’ looptechniek.

In het eerste deel van deze e-learningmodule gaat het over de vraag wat bekend is over ‘pain attitudes’ en ‘pain beliefs’, samengebracht onder de term ‘pijnattitudes’. De pijnattitudes van zowel de therapeut als de patiënt bestaan uit verschillende, elkaar beïnvloedende aspecten die niet vaststaan maar veranderlijk zijn. Taal is bij het in kaart brengen van pijnattitudes zowel een diagnostisch als therapeutisch hulpmiddel. Vooral reflectieve taal is een goed instrument om niet-hoorbare dialogen te betrekken bij de hoorbare dialogen. Het tweede deel van deze e-learningmodule kijkt op vergelijkbare wijze naar ‘outcome expectancy’, hier verder ‘resultaatverwachting’ genoemd. Ook de resultaatverwachtingen, van zowel de therapeut als de patiënt, bestaan uit meerdere, elkaar beïnvloedende aspecten (bijv. de overtuiging dat massage gaat helpen) die niet vaststaan, maar veranderlijk zijn. Taal is bij het in kaart brengen van resultaatverwachtingen zowel een diagnostisch als een therapeutisch middel. Vooral doorvragende en parafraserende (het idee van de ander uitdrukken in eigen woorden) taal is helpend om niet-hoorbare dialogen te betrekken bij de hoorbare dialogen en om de nuance van fysiotherapie beter in beeld te krijgen.

Een sportgerelateerde hersenschudding (SGH) is de laatste jaren vaak in het nieuws. Er zijn talloze recente voorbeelden te noemen waarbij een SGH forse cognitieve en emotionele beperkingen tot gevolg had bij sporters, denk aan Epke Zonderland en Jan Vertonghen. Elke fysiotherapeut kan hiermee te maken krijgen, maar vooral fysiotherapeuten die betrokken zijn bij (professionele) sport. In de praktijk blijken veel fysiotherapeuten en andere (para)medici nog vaak handelingsverlegen. Dit artikel staat stil bij diagnostische instrumenten, het normale beloop van een SGH, verschillende veelvoorkomende klachten na een SGH en een stappenplan dat ondersteunt bij terugkeer naar sport. Tevens wordt uitleg gegeven over de verwijsmogelijkheden en hoe de fysiotherapeut kan ondersteunen bij de revalidatie na een SGH. Centraal staan de vragen: hoe een SGH te herkennen en wat te doen in zowel (sub)acute fase als tijdens de revalidatie?

In deel 1 van dit tweeluik is beschreven dat opvattingen en verwachtingen over pijn bij zowel de therapeut als de patiënt bestaan uit meerdere aspecten die niet vaststaan, maar veranderlijk zijn. Deel 2 van dit tweeluik kijkt op vergelijkbare wijze naar ‘outcome expectancy’, verder ‘resultaatverwachting’ genoemd. Ook de resultaatverwachtingen, van zowel de therapeut als de patiënt, bestaan uit meerdere, elkaar beïnvloedende aspecten (bijv. de overtuiging dat massage gaat helpen) die niet vaststaan, maar veranderlijk zijn. Taal is bij het in kaart brengen van resultaatverwachtingen zowel een diagnostisch als een therapeutisch middel. Vooral doorvragende en parafraserende (het idee van de ander uitdrukken in eigen woorden) taal is helpend om niethoorbare dialogen te betrekken bij de hoorbare dialogen en om de nuance van fysiotherapie beter in beeld te krijgen.

Multiple sclerose is een auto-immuunaandoening waarbij het centrale zenuwstelsel wordt aangetast, hetgeen tot diverse neurologische symptomen leidt. Tot 1990 werd personen met MS aangeraden om fysieke activiteit te mijden, vanwege de veronderstelling dat beweging de ziekte zou verergeren. Rond 2000 werd voor het eerst aangetoond dat dit niet het geval is, waarna het wetenschappelijk onderzoek naar de effecten van beweging exponentieel groeide. Intussen is het zelfs bekend dat, net als in de sportwereld, ‘high-intensity interval training’ (HIIT) wellicht de beste trainingsvorm is voor het verbeteren van diverse functionele en fitheidsparameters. Recent onderzoek toont aan dat ook zittijd een belangrijke nefaste invloed heeft op de gezondheid, en dat dit niet of moeilijk te compenseren is met training. Dit betekent dat een ideaal beweegpatroon voor Personen met MS bestaat uit een combinatie van HIIT en het reduceren van de zittijd. Voor elke patiënt dient individueel bekeken te worden wat de beste aanpassingen zijn.