iAM

Enhanced Recovery After Surgery (ERAS) wordt in veel ziekenhuizen geïmplementeerd om het postoperatief herstel van patiënten te optimaliseren. Een belangrijk onderdeel van de ERAS-zorgpaden is het anesthesiologisch protocol, met aandacht voor optimale analgesie. Voor majeure abdominale chirurgie is hierin van oudsher plaats voor epidurale analgesie, maar deze vorm van pijnstilling heeft nadelen en is soms gecontra-indiceerd. Het langwerkende synthetische opioïd methadon kan in dit licht op een hernieuwde waardering rekenen. Door de langere werkingsduur, in combinatie met een gunstig farmacologisch profiel door NMDA-antagonisme en noradrenaline- en serotonineheropname-inhibitie, kan de postoperatieve opioïdbehoefte sterk worden gereduceerd. Ten opzichte van epidurale analgesie kan eerder functioneel herstel bereikt worden. In dit artikel gaan we dieper in op de farmacologie, de indicaties en de toepassing van methadon voor een multimodaal analgesieprotocol binnen een ERAS-zorgpad.

De zorgsector kampt met een explosieve toename van zzp’ers, gedreven door de behoefte aan autonomie en flexibiliteit. Voor veel zorgprofessionals biedt het zzp-schap een uitweg uit de beperkingen van vaste dienstverbanden, zoals hoge werkdruk en gebrek aan zeggenschap. Echter, de groei van zzp’ers leidt tot zorgen over schijnzelfstandigheid en strengere handhaving van wetgeving, waardoor opdrachtgevers terughoudend zijn met inhuur. Tegelijkertijd blijft het vaste dienstverband onaantrekkelijk, wat de druk op de arbeidsmarkt verder vergroot. Zonder duidelijke eigenaar van dit probleem en met uiteenlopende belangen, ontbreekt een integrale aanpak. Dit zet niet alleen de continuïteit van zorg op het spel, maar maakt duurzame oplossingen voor de zorgarbeidsmarkt cruciaal én urgent.

Elk jaar organiseert iAM een aantal webinars voor anesthesiemedewerkers met experts uit het vakgebied. Hier kan je als abonnee van iAM de webinars van 2025 terugkijken.

De afgelopen decennia is er toenemend aandacht voor het verbeteren van het herstel van patiënten na een totale heupoperatie (THP). De belangrijkste factoren die hierop van invloed zijn, zijn het snel mobiliseren na de operatie, het verminderen van de (chirurgische) stress en goede preoperatieve informatie. Een succesvol enhanced recovery-programma begint echter bij een optimaal anesthesie- en pijnprotocol. Met het verbeteren van het herstel neemt de opnameduur af en inmiddels is het zelfs mogelijk om patiënten in dagbehandeling te opereren. Een multimodaal pijnprotocol waarbinnen opioïden zoveel mogelijk worden vermeden en een anesthesieprotocol waarbij een lage dosering spinale anesthesie wordt gecombineerd met een diepe sedatie met propofol bieden hiervoor een goede basis. Dagbehandeling THP dient echter het gevolg te zijn van een zorgvuldig ingevoerd programma: het mag nooit het primaire doel zijn en kan alleen worden uitgevoerd als alle betrokken disciplines goed met elkaar samenwerken en allemaal bereid zijn hun eigen proces in samenhang met dat van anderen optimaal voor de patiënt in te richten.

Hoewel kinderen met een tracheacanule een zeldzaam fenomeen zijn, worden ze in de derdelijnszorg nog relatief vaak gezien.

Tranexaminezuur wordt veelvuldig toegepast in de directe behandeling van patiënten volgend op een letsel. Bij patiënten met hersenletsel zijn inmiddels meerdere studies verricht naar het nut van deze toepassing, met wisselende aanbevelingen. Bij patiënten met mild (GCS 13-15) of matig (GCS 9-12) traumatisch hersenletsel lijkt er een zinvol effect te bestaan bij het geven van tranexaminezuur. Bij ernstig hersenletsel is dit onzeker, vooral als dit geïsoleerd ernstig hersenletsel betreft. Er zijn zelfs observationele data die het gebruik in dat geval juist zouden afraden. Voor de algemene traumapopulatie geldt dat de aanbevelingen wisselend zijn, waarbij in alle studies moet worden opgemerkt dat het aantal te behandelen patiënten om één gunstig effect te bewerkstelligen hoog is. Tot slot geldt ook voor tranexaminezuur dat er negatieve bijwerkingen kunnen optreden.