FocusVasculair

Hartritmestoornissen, zoals paroxismaal atriumfibrilleren, komen door de vergrijzing van de bevolking steeds vaker voor. Helaas wordt de diagnose dikwijls te laat gesteld, doordat klassieke diagnostische testen, zoals ecg en holter, omslachtig zijn en de opbrengst beperkt is. Door nieuwe technische ontwikkelingen kunnen patiënten zelf registraties van het hartritme maken. Het betreft wearables en apps die een ecg kunnen maken of gebruikmaken van de variatie in arteriële pulsatie (PPG). De ontwikkeling van de PPG-techniek voor ritmeanalyse wordt in dit artikel beschreven. Deze en andere ontwikkelingen waarbij de patiënt veel meer het voortouw neemt in data-acquisitie, -verzameling en diagnostiek, zullen ons werk in belangrijke mate veranderen. Ondersteund door deze technieken zullen we onze focus meer kunnen verleggen van diagnostiek naar begeleiding en behandeling.

Bij patiënten met klassieke homocystinurie veroorzaakt het fors verhoogde homocysteïne atherosclerose op jonge leeftijd. Het

Chronische periaortitis is een zeldzame aandoening gekenmerkt door fibro-inflammatoir weefsel rondom met name de aorta. Dit k

Patiënten met een acuut myocardinfarct en niet-obstructief coronairlijden (MINOCA), gedefinieerd als een coronairstenose visu

Segmentele arteriële mediolyse (SAM) is een zeldzame non-inflammatoire vasculopathie van de middelgrote arteriën die zich ken

Veel patiënten met angina pectoris blijken geen obstructief coronairlijden te hebben. Hoewel vroeger vaak gedacht werd dat deze mensen het niet aan hun hart hadden, weten we tegenwoordig dat coronaire vaatdisfunctie een belangrijke oorzaak is van de klachten bij deze zogenoemde ANOCA (Angina and No Obstructive Coronary Arteries)-patiënten. Er zijn verschillende endotypen van coronaire vaatdisfunctie te onderscheiden zoals coronaire microvasculaire disfunctie (CMD) en coronairspasmen. Vroege atherosclerose, chronische inflammatie en endotheeldisfunctie vormen de belangrijkste pathofysiologische mechanismen. Het stellen van de diagnose is essentieel voor het identificeren van patiënten met een verhoogd cardiovasculair risico, en voor de keuze van de behandeling. Diagnostiek vindt bij voorkeur plaats door middel van een invasieve coronaire functietest, waarmee zowel het endotype CMD als coronairspasme gediagnosticeerd kan worden. Het afstemmen van de antiangineuze medicatie op het afwijkende endotype leidt tot een verbetering van klachten en kwaliteit van leven. Daarnaast zijn gezien de pathofysiologie cardiovasculair risicomanagement en leefstijladviezen essentieel in de behandeling.