Quintesse

Hypothenarhamersydroom is een zeldzame aandoening die in risicogroepen echter vaker kan voorkomen. De oorzaak is een stomp trauma van de hypothenar, doordat deze als hamer wordt gebruikt. Meestal is de aandoening asymptomatisch. Er kan een klachtenpatroon optreden van pijn en verminderde doorbloeding van de vingers. In ernstige gevallen treedt ulceratie en necrose op van de vingertoppen. Preventie is goed mogelijk door vermijden van het gebruik van de hand als hamer en het aanbieden van adequaat gereedschap. Behandeling is goed mogelijk en meestal treedt functioneel herstel op en kan het werk worden gecontinueerd. Door middel van een expertise werd vastgesteld dat deze specifieke aandoening niet zou zijn opgetreden zonder de blootstelling in het werk.

Onlangs verscheen de vijfde versie van de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, DSM-5.1 De psychiatrie zal deze nieuwe versie van het classificatiesysteem van psychische stoornissen het komende jaar invoeren. De consequenties voor de bedrijfs- en verzekeringsgeneeskundige praktijk blijven waarschijnlijk beperkt, maar er zijn wel enkele aandachtspunten. In dit artikel worden de ontstaansgeschiedenis, de belangrijkste algemene wijzigingen en de discussie over DSM-5 besproken.

Artrose in de hand is een veelvoorkomend probleem. Niet alleen bij de gepensioneerde bevolking, maar ook bij mensen in het arbeidsproces. Handartrose kan forse beperkingen geven in het dagelijks functioneren in privé en op het werk, met name bij mensen die CMC-I-artrose of erosieve artrose hebben. Bepaalde gewrichten in de hand zijn meer betrokken bij de artrose dan andere gewrichten en hiermee is handartrose te onderscheiden van andere reumatische aandoeningen. Naast pijnmedicatie zijn er ook conservatieve behandelmogelijkheden door een handtherapeut om pijn en functie te beïnvloeden. Als conservatieve therapie onvoldoende helpt, zijn er operatieve mogelijkheden waarbij postoperatieve therapie onmisbaar is voor het behalen van het optimale resultaat. Soms treden bij operaties complicaties op die invloed hebben op het herstel en daarmee de arbeidsparticipatie.

De tuchtrechtspraak voor de gezondheidszorg is geregeld in de Wet op de beroepen in de individuele gezondheidszorg (Wet BIG). Ook bedrijfs- en verzekeringsartsen vallen hieronder. De procedure omvat een vooronderzoek, waarna een openbare zitting of een raadkamerbeslissing volgt. Daarna kunnen klager en verweerder in beroep gaan bij het Centraal Tuchtcollege. Bedrijfs- en verzekeringsartsen hebben een iets hogere kans op een klacht dan de gemiddelde Nederlandse arts. Het aantal klachten over de laatste acht jaar is bijdeaze beroepsgroepen tamelijk stabiel. Voor de aangeklaagde arts zijn psychohygiëne, coaching en deskundige (juridische) bijstand van belang om de periode van klachtbehandeling goed door te komen. Maar preventie is het belangrijkst: hoe voorkomt u een klacht?

De hand- en polsregio is een uniek gebied binnen het menselijk bewegingsapparaat. Deze uniciteit is aanwezig in zowel de artrogene als de tendomusculaire anatomie. Dit artikel geeft een overzicht van de functionele anatomie van de hand- en polsregio, waarin de relatie tussen de vorm en functie centraal staat. Meer specifiek wordt het microvacuolaire systeem beschreven, dat een belangrijke bijdrage levert aan de verglijding van structuren binnen de hand. Het disfunctioneren van dit systeem zal bij handproblematiek, meer dan in andere regio’s van het lichaam, een grote impact hebben op het functioneren. Kennis van de functionele anatomie en (patho)fysiologie van de hand- en polsregio is voor een (para)medicus essentieel voor een gedegen behandeling.

Hand- en polsletsel komen bij de werkende populatie vaak voor. De totale kosten ervan zijn hoog. Naast de acute pathologie kennen we chronische klachten van hand- en polsproblemen die door trauma, arbeid, overbelasting, disbalans tussen draagkracht/draaglast of als gevolg van andere factoren kunnen ontstaan. De klachten komen voort uit het gehele spectrum van anatomische structuren en zijn vaak direct of indirect gerelateerd aan de oorzaak of aandoening zoals een trauma, ossale malformatie en artrose. De behandeling kan variëren van conservatief tot en met zeer complexe chirurgische ingrepen.