A&I

Situs wordt gedefinieerd als de configuratie van asymmetrische structuren in een individu. Dit concept is in drie groepen onder te verdelen. De eerste groep is situs solitus. Deze groep reflecteert de configuratie van organen zoals wij die in het anatomieboek leren. De tweede groep is incomplete situs inversus (ISI of: situs ambiguous; heterotaxi). De laatste groep is de situs inversus totalis (SIT).

In ons vak hebben we de luxe dat we prima antagonisten hebben voor een aantal veel gebruikte middelen zoals opiaten, benzodiazepines en spierverslappers. In dit item van Poeders en Pillen worden de meestgebruikte op een rijtje gezet: naloxon, flumazenil, neostigmine en sugammadex.

Op woensdag 9 november 2016 vond in Tiel het Nationaal Nascholingscongres Anesthesiologie plaats voor anesthesiologen en intensivisten. Centraal stonden een aantal dilemma’s en vragen rondom het respiratoire systeem. Aan de orde kwamen onder meer preoperatieve voorbereiding, beademing op de OK en postoperatieve opvang. We geven hier een samenvatting van de meest recente inzichten.

Levosimendan (LS) is een calcium sensitizer: het verhoogt de gevoeligheid van het hart voor calcium waardoor de contractiliteit toeneemt. Voor een uitleg van het exacte werkingsmechanisme verwijzen wij naar een filmpje op YouTube. Kort gezegd worden myocyten gevoeliger gemaakt voor calcium door een binding met troponine C. Daarnaast is er een vaatverwijdend effect door het openen van de voor adenosinetrifosfaat gevoelige kaliumkanalen in het gladde spierweefsel van de vaatwand. Dit alles resulteert in een betere contractiekracht en een daling van de preload en de afterload. Bovendien ontstaat er een cardioprotectieve opening van mitochondriaal (ATP)-sensitieve kaliumkanalen.

Op deze plaats geven wij een selectie van in het afgelopen jaar verschenen publicaties op het gebied van de urgentiegeneeskunde. De artikelen worden summier besproken, als uitnodiging om u zelf verder te verdiepen. Er waren opvallend veel ‘negatieve’ studies. Blijkbaar is het een grote uitdaging de huidige zorg echt te verbeteren.

Op de IC van vandaag wordt het traditionele paradigma van ondersteunende voeding steeds vaker ingeruild voor dat van therapeutische voeding. Werd eerst slechts de dagelijkse calorische behoefte aangeboden, nu voorzien nieuwere voedingssamenstellingen ook in beïnvloeding van de inflammatoire respons en verbetering van de immuunrespons op een infectie of toename van de gastro-intestinale tolerantie. Het kiezen van de juiste formule voor sondevoeding kan een positieve invloed hebben op de uitkomst van een patiënt; therapeutische voedingsformules kunnen bijdragen aan afname van de incidentie van infectieuze complicaties, verkorting van de opnameduur op de IC en het ziekenhuis en verlaging van de mortaliteit. In dit artikel worden principes van voedingswijze (enteraal, parenteraal of beide) en voedingstijdstip (vroege versus uitgestelde start) van ernstig zieke patiënten besproken. Er wordt aandacht geschonken aan de nieuwste richtlijn van SCCM en ASPEN en aan specifieke farmaconutritie in gespecialiseerde voeding (antioxidante vitamines, eiwitten, arginine, glutamine, ω-3- en ω-6-vetzuren en middellangeketen-triglyceriden).