A&I

Uitgaansdrugs worden veel gebruikt. Meestal veroorzaken ze geen of slechts milde gezondheidsincidenten, maar soms zijn de fysieke gevolgen van middelengebruik ernstig. In dit artikel worden de twaalf meestgebruikte middelen besproken. Ze kunnen onderverdeeld worden in stimulerende, verdovende en tripmiddelen. De meest voorkomende toxidromen die u zou moeten herkennen, zijn het sympathicomimetisch en het sedatief-hypnotisch toxidroom. Het palet aan veelgebruikte middelen is het afgelopen decennium nauwelijks veranderd. De drugs die in Nederland worden gebruikt zijn over het algemeen zuiver; wel blijkt de dosering werkzame stof in tabletten xtc toe te nemen, wat gepaard gaat met gezondheidsincidenten. Ook komen er nieuwe varianten van bestaande middelen op de markt met meer bijwerkingen. De combinatie van alcohol en (andere) drugs speelt een belangrijke rol bij gezondheidsincidenten. Behandeling van patiënten met drugsgerelateerde klachten bestaat eigenlijk altijd uit ondersteuning van de vitale functies. Voor uitgaansdrugs zijn geen antidota beschikbaar.

Aan de hand van een casus worden de pathofysiologie, de symptomen en de behandeling van een intoxicatie met calciumantagonisten besproken.

Het nut van een total-body CT bij ernstig trauma | Negatieve invloed van algehele anesthesie op het effect van intra-arteriële therapie voor acuut herseninfarct | Plexus-brachialisblokkade verbetert de uitkomsten bij aanleggen van een arterioveneuze shunt

Pancreatitis is een inflammatoire aandoening van de pancreas, waarbij de pathogenese nog niet volledig is opgehelderd. De meest voorkomende uitlokkende oorzaken zijn choledocholithiasis en alcohol(-abusus). Deze patiënten presenteren zich vaak met acuut ontstane continue bovenbuikpijn die soms naar de rug uitstraalt. In de laboratoriumwaarden wordt een verdriedubbeling van het amylase of lipase gezien en bij beeldvormend onderzoek zijn er aanwijzingen voor een pancreatitis. De behandeling is in eerste instantie symptomatisch met volumeresuscitatie. De meest voorkomende lokale complicaties zijn peripancreatische vochtcollecties, pseudocysten en necrose. Peripancreatische vochtcollecties en pseudocysten behoeven geen behandeling, tenzij er sprake is van een vorm van obstructie. Steriele necrose behoeft geen behandeling. Geïnfecteerde necrose moet wel behandeld worden met antibiotica en drainage. Uitgebreid débridement vindt bij voorkeur plaats als patiënt gestabiliseerd is via minimaal invasieve technieken.

Dit jaar neemt prof. dr. Nardo van der Meer na acht jaar afscheid als hoofdredacteur van A&I. Een gesprek over de begindagen van A&I, het belang van leiderschap en procesinnovatie in de zorg.

Acuut-op-chronisch leverfalen (ACLF) is de acute snelle verslechtering van de leverfunctie en ontstaan van orgaanfalen bij patiënten met levercirrose en is meestal gerelateerd aan een uitlokkend moment. Het orgaanfalen is mogelijk reversibel mits vroegtijdig herkend en maximaal proactief behandeld. De behandeling van deze patiënten vereist meestal IC-opname en is gericht op behandeling van het uitlokkend moment en ondersteuning van het orgaanfalen om klinische verslechtering door complicaties te voorkomen. Het beloop van ACLF op individueel niveau is moeilijk te voorspellen; daarom wordt geadviseerd na 3-7 dagen de kans op herstel te evalueren. Overbrugging naar levertransplantatie bij persisterend orgaanfalen is slechts bij een zeer selecte groep patiënten haalbaar.