A&I

Vasculaire toegang en infuustherapie vormen de meest toegepaste invasieve procedures in ziekenhuizen. Het succesvol plaatsen van een perifeer infuus door een verpleegkundige kost, als canulatie in één keer slaagt, circa 45 dollar; kosten van de tijdsbesteding die gepaard gaat met i.v. therapie of het optreden van complicaties niet meegerekend. Bij hemodialyse bestaat al lange tijd de specialisatie ‘vaattoegang’. Maar ook voor perifere en centrale intraveneuze katheters geldt dat het selecteren van de juiste lijn voor de juiste patiënt op het juiste moment vitaal is voor de kwaliteit van de behandeling en het behoud van vasculatuur. Het toepassen van het Vessel Health and Preservation-principe in een instelling kan veel winst opleveren, zoals: tijdige indicatie stelling, proactief beleid, complicatiemanagement en gestandaardiseerde aanpak.

Intraveneuze kristalloïde en colloïde oplossingen zijn onderdeel van de reguliere behandeling van patiënten die een anesthesie en operatie ondergaan, maar deze oplossingen dienen gezien te worden als geneesmiddelen met specifieke dosisaanbevelingen, contra-indicaties en bijwerkingen. Er is op dit moment veel aandacht voor de mogelijke bijwerkingen van intraveneuze oplossingen, zoals het ontstaan van hyperchloremie bij het gebruik van fysiologisch zout (NaCl 0,9%) of nierfunctiestoornissen bij gebruik van zetmeel-bevattende colloïden. Deze review biedt een overzicht van de huidige kennis over de werkzaamheid en veiligheid van verschillende intraveneuze vloeistoftypen voor perioperatief gebruik. Besproken worden veelvoorkomende bijwerkingen die van invloed kunnen zijn bij de keuze voor een specifieke vloeistof in het licht van specifieke patiëntenpopulaties of procedures. Wanneer de literatuur die beschikbaar is over de werkzaamheid en veiligheid van kristalloïden en colloïden binnen de perioperatieve setting nauwkeurig wordt geanalyseerd blijken er maar weinig grote, gerandomiseerde studies beschikbaar te zijn waarop een voorkeur voor een vloeistof kan worden gebaseerd.

In de periode 2003-2005 werd in Engeland opgemerkt dat het aantal infuusgerelateerde MRSA-bacteriëmieën was gestegen. Vanaf 2005 heeft het Royal College of Nursing de ‘Standards for Infusion Therapy’ uitgebracht, in 2016 verscheen de vierde editie. Diverse beroepsverenigingen namen het initiatief om het Vessel Health and Preservation Framework (VHP-UK) op te zetten om de verpleegkundige staf te voorzien van een brondocument voor verder handelen. Er zijn canulatieteams ontstaan die worden aangestuurd door verpleegkundigen; er zijn ook teams waarin gespecialiseerde verpleegkundigen de handelingen zelf verrichten. Diverse beroepsgroepen werken samen in de multidisciplinaire National Infusion and Vascular Access Society (NIVAS). Genoeg reden om eens in gesprek te gaan met een van de mensen van het eerste uur, Carole Hallam.

Tricyclische antidepressiva werden vroeger veel gebruikt voor depressieve stoornissen en zijn grotendeels vervangen vanwege het optreden van toxiciteit in hoge doseringen. Coma, ritme- en geleidingsstoornissen en uiteindelijk cardiogene shock kunnen als gevolg van toxiciteit optreden. Alkalinisatie met natriumbicarbonaat is de behandeling van keuze. Wij presenteren een casus van een vrouw met een ernstige intoxicatie met nortriptyline, gecompliceerd door een herpes-simplexviruspneumonie.

De bovenste luchtwegen zorgen voor opwarming en bevochtiging van de ingeademde lucht. De neus speelt hierin een cruciale rol. Bij mechanische ventilatie worden koele en droge gassen gebruikt in plaats van kamerlucht om de longen te ventileren; daarbij wordt vaak een groot deel van de bovenste luchtwegen overgeslagen. Zowel te weinig als te veel vocht en hitte brengt verschillende gevaren met zich mee. Voor een goede balans van vocht en warmte in toegediende gassen zijn verschillende methoden beschikbaar zoals luchtbevochtigers en vernevelaars. In dit artikel gaan we in op de verschillende aspecten van het bevochtigen van medische gassen.

Monitoren van de hemodynamiek is een belangrijk onderdeel van de behandeling van kritisch zieke patiënten. Er zijn vele manieren om hemodynamische parameters te monitoren, maar het ideale systeem bestaat (nog) niet. Voor elke patiënt en, misschien nog belangrijker, voor elk type probleem moeten we het systeem kiezen dat het meest geschikt is. Het is belangrijk om bekend te zijn met de gebruikte technologie om te kunnen profiteren van de voordelen. Het is echter net zo belangrijk om de beperkingen ervan te erkennen.