Quintesse

Ethiek gaat over een wijze van in de wereld willen staan en dus ook in uw beroep willen staan, waarin recht wordt gedaan aan

Naast het beoordelen van functionele mogelijkheden hebben verzekeringsartsen een verantwoordelijkheid om bij te dragen aan het herstel van gezondheid, zeker als ziekte de werkhervatting blokkeert. Worden adviezen daarvoor niet opgevolgd, dan ontstaat een dilemma over de te nemen acties. Het protocol Participatiegedrag biedt houvast om te beoordelen of er sprake is van adequaat herstelgedrag. Zo niet, dan is het de vraag of dit gedrag verwijtbaar is en daarmee sanctiewaardig. In de morele oordeelsvorming wordt het dilemma in een aantal stappen onderzocht. Uiteindelijk is de vraag welke argumenten voor en tegen de beslissing pleiten en wat de aard van de argumenten is. Deze worden afgewogen en op basis daarvan wordt de beslissing genomen. Door op deze manier een moreel dilemma te bespreken, kan een transparant oordeel worden geveld dat bijdraagt aan verdieping van het verzekeringskundige werkveld.

Het darmmicrobioom is een complex ecosysteem van micro-organismen in het maagdarmstelsel dat een essentiële rol speelt bij het metabolisme, het immuunsysteem en de hormoonhuishouding. De groeiende hoeveelheid wetenschappelijk bewijs onderstreept het belang van het darmmicrobioom voor de gezondheid. De diversiteit in de samenstelling van het darmmicrobioom is hierbij de belangrijkste parameter, waarbij veranderingen in de balans – een dysbiose – kunnen leiden tot ziekte. Een dysbiose word dan ook geassocieerd met verschillende metabole, inflammatoire en neurologische aandoeningen. Factoren zoals een ongezonde leefstijl en medicijngebruik kunnen een dysbiose induceren. In dit artikel wordt het effect van specifieke voeding, prebiotica en probiotica op het microbioom gepresenteerd om de balans van het darmecosysteem te herstellen. Omdat het microbioom verstrekkende gevolgen heeft voor de gezondheid en daarbij relatief eenvoudig is te beïnvloeden met voeding, leefstijl en supplementen, is meer kennis over dit onderwerp van belang voor gezondheidsprofessionals.

Bedrijfs- en verzekeringsartsen krijgen in hun dagelijks werk vaak te maken met chronisch zieken. Het aantal werkenden met een chronische ziekte neemt toe en dat blijft naar verwachting de komende jaren het geval. De richtlijn Chronisch zieken en Werk kan bedrijfs- en verzekeringsartsen ondersteunen bij hun begeleiding en beoordeling van chronisch zieke werkenden. De werkende staat hierbij centraal en moet kunnen rekenen op steun bij het behoud van werk en bij terugkeer naar passend werk. De richtlijn gaat in op ziekteoverstijgende aspecten. De factoren die hierbij relevant zijn, de interventies die effectief kunnen zijn om dit resultaat te bewerkstellingen en de rol die de chronisch zieke zelf hierbij speelt, zijn de onderdelen die in de richtlijn aan de orde komen. Ook komt de samenwerking, zowel arbocuratief als tussen bedrijfs- en verzekeringsartsen, aan de orde. De richtlijn is beschikbaar op de site van de beroepsverenigingen.

Hoewel ondervoeding in Nederland voorkomt, is er weinig aandacht voor, waardoor ondervoeding vaak onopgemerkt blijft. De situatie waarin ondervoeding optreedt, is echter anders dan in derdewereldlanden. Uit onderzoek is gebleken dat ondervoeding is gerelateerd aan afname van algehele conditie, verminderde hart- en longcapaciteit, langzamer herstel, langere opnameduur in ziekenhuizen, slechtere immuunstatus, vertraagde wondgenezing, grotere kans op het ontwikkelen van decubitus en een verhoogde mortaliteit. Bij het bepalen van de voedingstoestand kan gebruik worden gemaakt van de klinische blik, (voedings)anamnese, biochemische parameters en screeningsinstrumenten. Bij ondervoeding kunnen beperkingen aangenomen worden ten aanzien van arbeid.

Meer dan 2 miljoen werknemers worden dagelijks blootgesteld aan schadelijke stoffen en het aantal beroepsziekten ten gevolge van schadelijke stoffen bedraagt waarschijnlijk meer dan 100.000 per jaar. Dit artikel gaat in op de zaak DuPont/Chemours, waarbij werknemers en omwonenden van de fabriek in Dordrecht jarenlang zijn blootgesteld aan de toxische stof perfluoroctaanzuur (PFOA). PFOA is in deze fabrieken van circa 1970 tot 2012 gebruikt. PFOA is bij de mens verdacht kankerverwekkend en is geassocieerd met diverse andere aandoeningen. Het is nog niet duidelijk hoeveel gezondheidsklachten zich in Nederland hebben voorgedaan door PFOA. Wel hebben zich diverse (ex-)medewerkers en omwonenden gemeld met klachten die mogelijk verband houden met blootstelling aan PFOA. Wat kunnen we hiervan leren als bedrijfs- en verzekeringsartsen?