Praktische Pediatrie

Op de polikliniek werd een 3 weken oud meisje gezien in verband met harde plekken in de huid, op de wangen, de rug, de armen en de billen. De huidplekken waren anamnestisch al vanaf de geboorte aanwezig, maar in de loop der tijd duidelijker zichtbaar geworden. Ze was daarbij toenemend slaperig, dronk minder dan de helft van haar voeding en de ontlasting kwam moeizaam. Bij het lichamelijk onderzoek werd een niet-zieke, apathische neonaat gezien met op beide wangen een roodgekleurde, scherp begrensde, vast aanvoelende subcutane zwelling van 4 bij 5 cm, los van de onderlaag. Vergelijkbare huidafwijkingen bevonden zich in de hals, de nekplooi, op de bovenarmen en op de billen.

Bij het mankende kind met koorts kan aan een verscheidenheid van diagnoses worden gedacht. Hierdoor kan de juiste diagnose enige tijd op zich laten wachten. In deze casus werd de diagnose pyomyositis vlot vastgesteld door middel van een MRI-scan. Een MRI-scan kan laagdrempeliger worden ingezet binnen de aanvullende diagnostiek bij acute pijnklachten van het bewegingsapparaat, om ook zeldzamere oorzaken, zoals een pyomyositis, uit te sluiten of aan te tonen.

Of borstvoeding mag worden gegeven in combinatie met maternaal geneesmiddelgebruik is een keuze die regelmatig moet worden gemaakt. Verschillende aspecten van dit dilemma worden besproken, met antidepressiva als voorbeeld. Twee factoren spelen een rol bij het overgaan van een geneesmiddel in de moedermelk: de farmacokinetiek van de moeder en de chemische/fysische eigenschappen van het geneesmiddel. Of het geneesmiddel uiteindelijk een effect heeft op de zuigeling, is afhankelijk van de leeftijd en de gezondheid van het kind. Voor het bepalen van de mate van overgang van geneesmiddelen in de moedermelk en de schatting van de blootstelling van de zuigeling worden verschillende methoden gebruikt: M/P-ratio, relatieve kinddosis en absolute kinddosis. Wanneer een antidepressivum wordt gestart tijdens de borstvoeding, gaat de voorkeur uit naar paroxetine, sertraline of nortriptyline. Het ontbreken van evidence of een relatief grotere hoeveelheid die overgaat, zijn situaties om bij stil te staan. Bij het maken van een keuze kunnen bepaalde afwegingen worden gemaakt en daarnaast zijn verschillende informatiebronnen beschikbaar.

Pijn en zwelling van een gewricht kunnen uitingen zijn van diverse reumatologische en orthopedische aandoeningen, maar kunnen

Dit artikel beschrijft de waarde van klinisch en beeldvormend onderzoek bij het opsporen van een dysplastische

Chronische cervicofaciale niet-pijnlijke lymfadenitis wordt bij kinderen meestal veroorzaakt door een niet-tuberculeuze mycobacteriële cervicofaciale lymfadenitis (NTMCL). Voor de behandeling van NTMCL bestaat er geen richtlijn. Een RCT laat zien dat chirurgische behandeling vergeleken met antibiotische behandeling een significant hoger genezingspercentage na zes maanden geeft, beoordeeld aan de hand van een samengestelde uitkomstmaat. Ook worden minder bijwerkingen gemeld na chirurgie, maar de bijwerkingen die kunnen optreden zijn wel ernstiger, met soms (blijvende) facialisparese. Bij NTMCL met fluctuatie of roodheid van de huid is er een hoger risico op complicaties van chirurgische behandeling. Een kleine RCT bij deze groep patiënten waarbij antibiotica vergeleken wordt met een expectatief beleid, laat geen significante verschillen zien tussen beide groepen in volledige genezing. Antibiotica lijken daarom van weinig waarde in de behandeling van een NTMCL. Het is van belang om ouders goed voor te lichten over de voor- en nadelen van chirurgisch ingrijpen versus een afwachtend beleid.