Praktische Pediatrie

Het ontwikkelen van kindvriendelijke geneesmiddelen brengt uitdagingen met zich mee, zoals problemen met dosering, smaakacceptatie en het ontbreken van geschikte formuleringen. Hoewel de Europese Pediatrische Verordening meer pediatrische geneesmiddelen heeft opgeleverd, blijft de beschikbaarheid beperkt, waardoor tabletten en capsules vaak handmatig moeten worden aangepast. 3D-printen maakt gepersonaliseerde medicatie mogelijk, afgestemd op individuele behoeften, waardoor de toediening en de therapietrouw verbeteren. Printtechnieken zoals fused deposition modelling (FDM) en semi-solide extrusie (SSE) kunnen geneesmiddelen met specifieke maten, vormen, doseringen en afgifteprofielen maken. In de toekomst zullen ziekenhuizen en apotheken gepersonaliseerde medicatie ter plekke kunnen printen, en uiteindelijk kunnen patiënten dat wellicht zelf. Hoewel de 3D-technologie nog in de kinderschoenen staat, heeft deze de potentie om geneesmiddelproductie efficiënter en patiëntgerichter te maken.

IJzergebreksanemie op de kinderleeftijd komt zeer vaak voor, vaak door een disbalans in de intake van ijzer via de voeding in combinatie met een grote ijzerbehoefte door de snelle groei en ontwikkeling. De meeste kinderen kunnen goed worden behandeld met orale ijzersuppletie. Wanneer orale ijzersuppletie faalt, kan dit het gevolg zijn van malabsorptie, een netto negatieve ijzerbalans door aanhoudende verliezen van ijzer (bijvoorbeeld door een meckeldivertikel of door menorragie) of non-compliance. Theoretisch gezien zou een orale ijzerbelastingtest behulpzaam kunnen zijn in het differentiëren tussen de verschillende oorzaken van een aanhoudende ijzergebreksanemie onder orale ijzersuppletie. De test is echter niet goed gevalideerd en bij kinderen slechts zeer beperkt onderzocht, waardoor de test niet bruikbaar is in de klinische pediatrische praktijk.

Stefanie Henriet heeft gestudeerd in Gent en wilde van kleins af aan kinderarts worden en bij Artsen zonder Grenzen werken. Tijdens een missie met B-Fast na de verwoestende tsunami in Banda Atjeh (2004) realiseerde ze zich dat ze moeilijk met onrecht en onmacht overweg kon. Dit heeft haar doen kantelen richting het raakvlak van infectieziekten met immunologie, al moet ze toegeven dat dit haar niet immuun voor het onrecht en de onmacht heeft gemaakt.

De obsessieve-compulsieve stoornis (OCS) komt bij kinderen relatief veel voor en is vaak als comorbiditeit bij andere psychische aandoeningen aanwezig zoals ADHD, ticstoornissen, eetstoornissen en autisme. Een vroege herkenning is van belang om tijdig te kunnen doorverwijzen voor gerichte behandeling waardoor verergering van de psychopathologie in de latere ontwikkeling kan worden voorkomen. In dit artikel beschrijven we de kenmerken van OCS bij kinderen, differentiaaldiagnostische overwegingen en comorbiditeit, en mogelijke etiologische factoren.

Is echogeleid infuusprikken succesvoller dan conventionele prikken? | Conservatie behandeling van een ongecompliceerde appendicitis | Risico op transmissie van rotavirus-vaccinstam RV5 op de NICU

Hemofagocytaire lymfohistiocytose (HLH) is een zeldzame, levensbedreigende ziekte met ongecontroleerde afweeractivatie en een cytokinestorm. Bij primaire HLH is er een onderliggend genetisch defect. Bij secundaire HLH is de ernstige afweerontregeling een gevolg van een onderliggende infectie, kanker, of een auto-immuun-/auto-inflammatoire ziekte. Ontregeling door een auto-immuun-/auto-inflammatoire ziekte wordt ook wel macrofaagactivatiesyndroom genoemd. Tijdige herkenning van HLH is belangrijk om snel de juiste therapie te kunnen geven. Symptomen zijn onder andere koorts, hepatosplenomegalie, neurologische verschijnselen en huiduitslag. Laboratoriumkenmerken zijn cytopenieën, hyperferritinemie, verhoogd soluble CD25, leverenzymafwijkingen, stollingsstoornis en hypertriglyceridemie. Soms is hemofagocytose zichtbaar in beenmerg of ander weefsel. Met gerichte functionele immunologische en genetische diagnostiek kan de diagnose primaire HLH worden gesteld. De behandeling van HLH is gericht op het onderdrukken van de cytokinestorm, onder andere met hoge doses corticosteroïden. Daarnaast zal een eventuele uitlokkende ziekte behandeld moeten worden. Genezing van primaire HLH is alleen mogelijk met een allogene hematopoëtische stamceltransplantatie.