Praktische Pediatrie

Naar schatting is 18% van de bevolking van 15 jaar of ouder LHBTQIA+. LHBTQIA+ is een afkorting voor lesbisch, homoseksueel, biseksueel, transgender, queer of questioning, intersekse en aseksueel. De plus (+) staat voor andere genderidentiteiten en seksuele oriëntaties die niet expliciet worden genoemd in de afkorting. Regenbooggezinnen en LHBTQIA+-jongeren ervaren regelmatig barrières in de gezondheidszorg. Patiënten kunnen zich minder veilig voelen om voor het consult relevante persoonlijke informatie te delen. Daarnaast blijft psychische en/of sociale problematiek vaker onopgemerkt. Het is daarom van belang dat kinderartsen over handvatten beschikken om LHBTQIA+-sensitieve zorg te bieden.

Infographic over mediagebruik

In dit artikel wordt de rol van de Arts Internationale Gezondheidszorg (AIG) besproken. Sinds 2014 worden AIG’ers opgeleid als generalistische artsen met expertise in zowel curatieve als preventieve geneeskunde en daarnaast interculturele competenties. Deze vaardigheden zijn van belang in diverse werkvelden, variërend van ziekenhuizen in lage- en middeninkomenslanden tot asielzoekerscentra in Nederland.

De vaccinatiegraad daalt, mede door toenemende twijfels bij ouders. Effectieve communicatie door zorgverleners kan helpen om de vaccinatiebereidheid te verhogen, mits de juiste gesprekstechnieken worden toegepast. Dit artikel bespreekt inzichten uit het project Shots at Stake: Facilitating Interactions between Professionals and Parents about Childhood Vaccination, waarin negentig echte consultatiegesprekken zijn geanalyseerd. Hieruit blijkt dat in de literatuur aanbevolen gespreksstrategieën vaak niet het beoogde effect hebben wanneer zij onzorgvuldig of op het verkeerde moment worden ingezet. Cruciaal is dat zorgverleners actief gespreksruimte creëren waarin zowel zorgen van ouders als medische informatie kunnen worden gedeeld. Vooral de manier waarop vaccinatie wordt geïntroduceerd en hoe er wordt gereageerd op twijfels of weigering, blijkt bepalend voor het verloop van het gesprek. De bevindingen onderstrepen het belang van onderzoek naar authentieke vaccinatiegesprekken en bieden concrete handvatten voor zorgverleners die ouders adviseren over (kinder)vaccinatie.

Het is onomstreden dat het klimaat verandert. Klimaatverandering zorgt voor verandering van onze leefomgeving en heeft daarmee directe gevolgen voor onze gezondheid. Kinderen zijn daarbij extra kwetsbaar. Binnen de kindergeneeskunde zullen we steeds meer klimaat-gerelateerde ziekten gaan zien. De gezondheidszorg heeft als sector ook een fors aandeel in de uitstoot van broeikasgassen en daarmee klimaatverandering. Meer en meer mensen zijn bezorgd over de verandering van het klimaat en zetten zich op verschillende manieren in voor verduurzaming. Ook binnen de kindergeneeskunde zijn er steeds meer initiatieven om de zorg te verduurzamen. In dit artikel worden voorbeelden van gezondheidseffecten beschreven die ook voor de Nederlandse kindergeneeskunde van belang zijn. In korte interviews vertellen drie collega’s over hun zorgen en over hoe ze op verschillende manieren in actie komen. Tot slot worden drie initiatieven tot verduurzaming van de zorg toegelicht om u te inspireren om op uw eigen afdelingen in actie te komen.

Bijna ieder kind wordt wel een beetje geel in de eerste twee levensweken. Geelzien door ongeconjugeerde hyperbilirubinemie is meestal onschadelijk en gaat vanzelf weer over. Helaas moet er in Nederland tientallen keren per jaar een kind met spoed worden opgenomen wegens geelzien bij een gevaarlijk hoge bilirubineconcentratie, soms boven de wisseltransfusiegrens. De Nederlandse richtlijn ‘Hyperbilirubinemie in de eerste twee levensweken bij de pasgeborene, geboren na een zwangerschapsduur ≥ 35 weken’ uit 2008 is daarom aangevuld met aanbevelingen om de preventie, de diagnostiek en de behandeling te verbeteren en bevat nu ook aanbevelingen over de follow-up. In dit artikel leest u de belangrijkste aanbevelingen uit de vernieuwde richtlijn, die als doel heeft om ernstige hyperbilirubinemie en hersenschade te voorkomen door het tijdig identificeren van kinderen met een verhoogd risico en optimalisatie van de behandeling.1