Nurse Academy

De polsslag voelen bij een opgenomen patiënt in het ziekenhuis is voor de verpleegkundige meestal een dagelijks terugkerende, routinebezigheid. Bij de patiëntenronde even snel de controles meten: temperatuur, pols, bloeddruk en saturatie. Vervolgens de getallen opschrijven of digitaal invoeren en de volgende patiënt is aan de beurt. Als de patiënt koorts heeft, wordt daar vaak extra aandacht aan besteed. Maar wat betekent de gemeten polsslag eigenlijk? Past die bij de patiënt die u voor u hebt? Is de polsslag goed voelbaar, is de polsslag snel, langzaam of misschien onregelmatig? Het is een belangrijke parameter waar we ons eens wat meer in gaan verdiepen. En dan met name de onregelmatige hartslag, meestal atriumfibrilleren.

Nederlanders kampen steeds vaker met overgewicht. In het verzorgingsgebied van het UMC Groningen komt relatief veel obesitas voor. Het ziekenhuis wordt toenemend geconfronteerd met obese patiënten en het gebruik van XXL-hulpmiddelen. Het is belangrijk om ook deze patiëntencategorie veilige en ergonomisch verantwoorde zorg te kunnen bieden. Daarom is in het UMC Groningen in 2011 een inventariserend onderzoek uitgevoerd naar de verschillende kenmerken en zorgscenario’s bij obese patiënten. Er is onderzoek gedaan op basis van interviews en literatuurstudie.

Bloeddruk meten is een diagnostisch onderzoek dat door verpleegkundigen en artsen dagelijks vele malen wordt verricht. De bloeddruk geeft informatie over de conditie van de patiënt. Hoge bloeddruk is geen ziekte. Langdurig verhoogde bloeddruk geeft echter wel een verhoogde kans op hart- en vaatziekten; het is een risicofactor. Te lage bloeddruk kan duizeligheid veroorzaken en geeft daardoor een grotere kans op vallen. We streven daarom naar een bloeddruk die binnen de normaalwaarden valt. Onze huidige methode van handmatig bloeddruk meten is in 1896 uitgevonden door Riva-Rocci. Daarom noteert men de bloeddruk met RR. Bloeddruk meten is het indirect (onbloedig) meten van de druk in de (arm)arterie. Het meten van de bloeddruk is vastgelegd in een protocol (NHG). Daarnaast staat in de multidisciplinaire richtlijn Cardiovasculair risicomanagement (2011) veel informatie over bloeddruk meten.

De palliatieve zorg bevat alle zorg die erop gericht is een patiënt met een levensbedreigende ziekte (en zijn naasten) een zo goed mogelijke kwaliteit van leven te geven. Voor een patiënt in het palliatieve traject is geen curatie meer mogelijk.

Het geven van injecties is een voorbehouden handeling. Beroepsbeoefenaren die bevoegd en bekwaam zijn mogen deze handeling uitvoeren, nadat een arts er opdracht voor heeft gegeven. Subcutane injecties worden toegediend in het onderhuidse vetweefsel, waar de vloeistof langzaam wordt opgenomen. Intramusculaire injecties gaan direct in het spierweefsel en de vloeistof komt snel in de bloedsomloop. Voor beide typen injecties geldt een aantal voorkeurslocaties, waar de kans op het beschadigen van een bloedvat of een zenuw minimaal is. Bij een onkundige injectietechniek kan de injectievloeistof te diep of juist niet diep genoeg geïnjecteerd worden. Dat kan leiden tot weefselschade of onbedoelde subcutane of intramusculaire injecties. In het geval van intramusculair toegediende insuline kan dat bijvoorbeeld leiden tot een levensgevaarlijke hypoglykemie. Bij het geven van injecties door een schone huid is desinfecteren niet nodig.

We kennen het allemaal: links, rechts, links gekeken... Maar soms gaat het fout. Jim is 15 jaar en fietst na een dag op het strand met een groep vrienden terug naar huis. Hij wordt aangereden door een auto, klapt op de motorkap en slaat met zijn hoofd tegen de voorruit. Hij is buiten bewustzijn en wordt na intubatie en stabilisatie naar de Spoedeisende Hulp (SEH) van het LUMC gebracht.