Nurse Academy GGZ

Clozapine is zeer effectief bij therapieresistente schizofrenie. Het heeft echter ook bijzondere bijwerkingen. De leukocytopenie en granulocytopenie zijn het meest bekend, maar het is ook belangrijk dat verpleegkundigen andere specifieke bijwerkingen kennen. Sedatie, obstipatie, hypersalivatie, mictieproblemen, metabole afwijkingen, tachycardie, orthostase en insulten verdienen speciale aandacht.

‘Structuur bieden’ wordt in verpleegplannen als een interventie opgenomen, maar de literatuur en de Nursing Intervention Classification beschrijven ‘structuur bieden’ niet specifiek. Toch zijn daarin elementen en doelen gevonden. De elementen van “structuur bieden” zijn: opstellen van en toezien op de naleving van regels en beperkingen, inschatten van de (psychische) conditie van de patiënt, vormgeven van de interactie met de patiënt. Doelen van “structuur bieden” zijn: de situatie is voor de patiënt veilig, de wederzijdse verwachtingen over de behandeling zijn expliciet gemaakt, en de patiënt voelt zich beter passen in zijn situatie en is hersteld van zijn ziekte. De analyse van observatiedata levert vier verpleegkundige activiteiten op: de patiënt om specifieke informatie vragen, iets uitleggen, ondersteunen en aanmoedigen, en het gedrag afstoppen. De kennis over elementen, doelen en activiteiten stelt de verpleegkundige in staat te reflecteren op “structuur bieden” aan een patiënt en het eigen handelen verder te professionaliseren.

Mohammed werd opgenomen met letsel aan de frontaalkwab na een ongeval. Hij was onrustig en gedroeg zich agressief. Door een continue ontslagwens bleek hij niet te handhaven op een verpleegafdeling en belandde in 5-punts fixatie op de intensive care. Na enige tijd werd hij overgeplaatst naar de Psychiatrisch Medische Unit (PMU). Door de structuur die hem geboden werd en het feit dat hij er niet kon weglopen was hij daar te handhaven. De bejegening op een PMU is meer gericht op samenwerking en begrenzing van negatief gedrag. Hiervoor zijn de verpleegkundigen getraind in de de-escalerende interventiemethodiek. Door de eenduidige aanpak en multidisciplinaire samenwerking kon de patiënt snel worden gedefixeerd. De patiënt bleef op de PMU tot hij werd overgeplaatst voor gespecialiseerde revalidatie. Ondanks de neurologische aard van de problematiek is intensieve samenwerking tussen de somatische specialismen en de psychiatrie essentieel voor de behandeling van dit type patiënt.

Pijnklachten komen veel voor bij patiënten met een depressieve of angststoornis. Deze pijnklachten beïnvloeden de behandeling op een negatieve wijze, waardoor het belangrijk is de pijnklachten goed te behandelen. Diverse methoden zijn hiervoor beschikbaar, zoals Problem Solving Treatment, cognitieve gedragstherapie, Eye Movement Desensitization And Reprocessing, en medicatie. Deze behandelvormen, of onderdelen daarvan, staan ook een verpleegkundige ter beschikking om er gebruik van te maken. Met behulp van meetinstrumenten kunnen de pijnklachten in kaart gebracht worden. Voor een goed resultaat van de behandeling is het van belang dat de nadruk ligt op zowel de psychische klachten als de pijnklachten.

In dit artikel worden de kenmerken en behandeling van winterdepressie beschreven. De verpleegkundige speelt een belangrijke rol in de organisatie van de winterdepressiepolikliniek en het monitoren en de begeleiding tijdens de behandeling van de patiënten.

Mensen met een borderline persoonlijkheidsstoornis (BPS) ervaren hun emoties als een vloedgolf; allesoverheersend en onverdraagbaar. Het heftige gedrag van mensen met BPS roept vaak sterke reacties op bij mensen in hun directe omgeving. BPS is een ernstige aandoening en wordt gekenmerkt door emotionele instabiliteit, impulsiviteit, instabiele relaties, suïcidaliteit en automutilatie. De stoornis gaat gepaard met ernstige beperkingen in het interpersoonlijk, sociaal en beroepsmatig functioneren. Er is sprake van een hoge lijdensdruk zowel bij de patiënt zelf als bij zijn omgeving.