FocusVasculair

De lever speelt een fundamentele rol in de aanmaak en klaring van zowel pro- als antihemostatische eiwitten. Cirrose gaat dan

Een kwart van alle hersenbloedingen treedt op tijdens gebruik van orale anticoagulantia (OAC). Patiënten met een OAC-geassoci

Duale antiplaatjestherapie, bestaande uit de combinatie van een lage dosis aspirine en een P2Y12-inhibitor, is momenteel de s

In het hemofiliebehandelcentrum (HBC) Nijmegen-Eindhoven-Maastricht worden patiënten gezien met een verhoogde bloedingsneiging, die veelal doorverwezen zijn vanuit de huisartsenpraktijk of de tweedelijnszorg. De hoeksteen van analyse van een verhoogde bloedingsneiging is het volgen van een gestructureerd diagnostisch algoritme. Dit begint met het verrichten van screeningstesten die een eerste beeld geven waar het probleem binnen de hemostase kan liggen. Confirmatietesten, waaronder functionele bloedplaatjestesten en stollingsfactor activiteitsmetingen, kunnen een vermoeden op een stollingsdefect bevestigen. Indien een patiënt een hoge bloedingsneiging heeft en aanvullende functionele testen geen afwijkingen laten zien, wordt fibrinolyseonderzoek aangeboden. ‘Whole exome sequencing’ (WES) onderzoek met een panel van genen betrokken bij de trombose en hemostase wordt steeds vaker toegepast om bij een verhoogde bloedingsneiging een sluitende diagnose te krijgen. Het algemene behandelplan dat patiënten met een stollingsstoornis krijgen van het HBC bestaat uit een gepersonaliseerd stappenplan van stollingsproducten. Het HBC Nijmegen-Eindhoven-Maastricht is een nationaal expertisecentrum voor zeldzame stollingsziekten.

In het St. Antonius Ziekenhuis vindt sinds 2008 het wekelijkse multidisciplinair overleg (MDO) cardiale sarcoïdose plaats. Hierin hebben cardiologen, longartsen, nucleair geneeskundigen en gespecialiseerde verpleegkundigen zitting. Cardiale betrokkenheid bij sarcoïdose is geassocieerd met een hogere mortaliteit en kan zich op verschillende manieren uiten. Het is belangrijk de ziekte in een vroeg stadium op te sporen en te behandelen, maar de diagnose en behandeling zijn complex. In ons MDO wordt de diagnose gesteld op basis van kliniek, pathologie en beeldvorming. Hierbij staan de resultaten van de FDG PET/CT en cardiale MRI centraal. Indien sprake is van actieve cardiale inflammatie wordt gestart met behandeling door middel van immunosuppressiva. Zo nodig wordt een ICD geïmplanteerd vanwege een verhoogd risico op ritme- en geleidingsstoornissen. Gedurende de behandeling wordt de patiënt regelmatig besproken in het MDO. Het behandeldoel is volledige onderdrukking van de inflammatie, maar de mate van behandelrespons kan sterk wisselen tussen patiënten.

Naar verwachting zal het aantal mensen dat atriumfibrilleren heeft de komende jaren sterk toenemen. Veel van deze patiënten z