AccreDidact Mondhygiënist

Professioneel communiceren is essentieel voor het opbouwen van een goede behandelrelatie tussen mondzorgverlener en patiënt. Uit onderzoek blijkt dat zo’n relatie een positieve invloed heeft op de mondgezondheid van de patiënt. Toch ervaren zelfs mondhygiënisten met jarenlange praktijkervaring soms moeite met lastige gesprekssituaties. In deze e-learning krijgt u praktische handvatten om complexe communicatie beter aan te pakken. Aan de hand van casuïstiek wordt ingegaan op het omgaan met conflicten, agressie, angst, huiselijk geweld, seksuele intimidatie en het bespreken van gemaakte fouten. Ook is er een apart hoofdstuk gewijd aan het voeren van slechtnieuwsgesprekken. Daarnaast leert u hoe u effectief communiceert met specifieke patiëntengroepen, zoals mensen met beperkte gezondheidsvaardigheden, patiënten met een andere culturele achtergrond en kwetsbare ouderen. Door uw communicatie af te stemmen op de behoeften van de patiënt, versterkt u het vertrouwen, verhoogt u de therapietrouw en draagt u bij aan betere zorgresultaten.

In de mond, en specifiek in het tandvlees, kunnen uiteenlopende afwijkingen voorkomen: van onschuldige veranderingen tot zeldzame, mogelijk levensbedreigende aandoeningen. Sommige afwijkingen komen ook op de huid voor of zijn het gevolg van medicatiegebruik. In deze e-learning leert u veelvoorkomende mondafwijkingen herkennen en onderscheiden op basis van hun klinische presentatie. De cursus is thematisch opgebouwd rond categorieën als witte, wit-rode en rode afwijkingen, pigmentaties, zwellingen en ulceraties. Daarnaast wordt in een apart hoofdstuk stilgestaan bij tandvleesafwijkingen die niet plaque-gerelateerd zijn. Met behulp van bondige teksten en duidelijke klinische afbeeldingen krijgt u inzicht in diagnostiek en classificatie. Ook leert u hoe u patiënten bij wie een mondafwijking wordt vastgesteld, op passende wijze informeert — zowel mondeling als schriftelijk. Deze nascholing helpt u om afwijkingen tijdig te signaleren en professioneel te communiceren over de bevindingen, wat essentieel is voor goede patiëntenzorg.

Gebitsslijtage is een multifactoriële aandoening die leidt tot verlies van harde tandweefsels zoals glazuur, dentine en wortelcement. De slijtage kan zowel mechanisch als chemisch van aard zijn, met een intrinsieke of extrinsieke oorsprong. Door dit complexe samenspel van factoren kent gebitsslijtage veel verschillende verschijningsvormen. In deze e-learning leert u hoe u gebitsslijtage systematisch beoordeelt en de onderliggende oorzaken vaststelt. Centraal staat het gebruik van het Tooth Wear Evaluation System (TWES 2.0). Dit systeem helpt bij het kwantificeren van de ernst en spreiding van de slijtage, het kwalificeren van de oorzaak en het vaststellen of sprake is van pathologische slijtage die behandeling vereist. Daarnaast biedt het TWES handvatten om de complexiteit van de benodigde behandeling te beoordelen. Het doel van deze nascholing is om de kwaliteit van diagnostiek en behandeling van gebitsslijtage te verbeteren, zodat u als mondzorgverlener doelgericht en onderbouwd kunt handelen.

Traditioneel richt cariësbehandeling bij kinderen zich op restauratieve en chirurgische ingrepen, vaak zelfs onder algehele anesthesie. De nieuwe klinische praktijkrichtlijn Mondzorg voor Jeugdigen pleit echter voor een omslag naar oorzakelijke behandeling, met nadruk op niet-restauratieve zorg. In deze e-learning leert u hoe u bij kinderen cariës effectief kunt aanpakken door gedragsverandering te stimuleren en symptomen waar mogelijk te vermijden. Behandelingen als NRC en NOCTP onderscheiden zich door het gericht aanpakken van de oorzaak van cariës. Wanneer restauratieve zorg toch nodig is, gaat de voorkeur uit naar minimaal invasieve methoden zoals ART, de Hall-kroon of partiële cariësverwijdering. Het succes van niet-restauratieve behandeling hangt af van een gestructureerde aanpak: een laesiespecifieke risicoanalyse binnen de context van het kind, actieve mondzorgbegeleiding, monitoring met visuele feedback, en toepassing van cariësremmende middelen. Deze benadering ondersteunt gedragsverandering en bevordert duurzame mondgezondheid.

Na plaatsing van implantaten en suprastructuren is periodieke nazorg essentieel om complicaties te voorkomen en tijdig te signaleren. Veelvoorkomende problemen zijn peri-implantaire ontstekingen en defecte of slecht functionerende suprastructuren. Tijdens elke controle wordt beoordeeld welk nazorgprotocol het beste aansluit bij de patiënt. Bij acute of terugkerende peri-implantitis wordt overgestapt naar een behandelprotocol. Deze e-learning behandelt drie nazorgprotocollen, met vaste onderdelen zoals mondhygiëne-instructie, controle van de peri-implantaire weefsels en onderhoud van de prothetische constructie. Tijdige signalering maakt vroege interventie mogelijk, wat het risico op complicaties verkleint. Peri-implantaire mucositis is bij goede mondhygiëne meestal te genezen. Peri-implantitis daarentegen blijft lastig te behandelen; het volledig tot stilstand brengen van de ontsteking is vaak het hoogst haalbare. Zelfs bij chirurgische behandeling blijft de decontaminatie van het implantaatoppervlak een uitdaging. Daarom blijven succesvol behandelde patiënten levenslang onder nazorg. Omdat bestaande nazorgprotocollen uiteenlopen, en met name de behandelfase onderwerp van discussie is, bestaat er behoefte aan verdere klinische onderbouwing. Deze nascholing biedt u praktische handvatten én inzicht in de huidige stand van de wetenschap.