Praktische Pediatrie

Vitamine D-deficiëntie komt veel voor in Nederland, vooral bij kinderen met obesitas of een getinte huidskleur. Ook kinderen met een heel lichte huidskleur, een macrobiotisch dieet, diabetes mellitus type 1of een lage calciumintake zijn risicogroepen. Baby’s geboren uit moeders met een vitamine D-deficiëntie zijn eveneens at risk. Behalve dat vitamine D belangrijk voor de bot- en spier aanmaak is, wordt steeds duidelijker dat het ook invloed heeft op afweer, stemming en auto-immuniteit en dat het een anticarcinogene werking heeft. De Gezondheidsraad adviseert om aan alle kinderen tot 4 jaar 10 µg vitamine D per dag te geven en vanaf 4 jaar alleen aan getinte kinderen en kinderen die weinig buiten komen. Zij houdt een spiegel van < 30 nmol/l aan als deficiënt, anders dan wat internationaal gebruikelijk is, namelijk < 50 nmol/l met een streefwaarde van > 75 nmol/l. Wij pleiten voor een vitamine D-suppletieadvies voor alle kinderen tot 19 jaar.

Calprotectine is een bepaling in de feces die gebruikt kan worden in de diagnostiek van inflammatoire darmziekten (ibd). Regelmatig bestaat er twijfel of een coloscopie op basis van de klachten gerechtvaardigd is. Bij deze kinderen zou de calprotectinebepaling nuttig kunnen zijn om het aantal coloscopieën bij patiënten die geen ibd blijken te hebben, te verminderen. Voor dit artikel werd gezocht naar studies over de diagnostische accuratesse van calprotectinebepaling in de diagnostiek van ibd. Er werden twee meta-analyses gevonden. De geïncludeerde studies werden uitgevoerd in een tertiaire setting met een hoge a-priorikans op ibd: 55% en 61%. De gevonden sensitiviteit van calprotectinebepaling was hoog: 0,92 en 0,98; de specificiteit was laag: 0,68 en 0,76. De hoge sensitiviteit maakt dat een negatieve testuitslag kan bijdragen aan de besluitvorming om geen invasieve diagnostiek te verrichten. De matige specificiteit moet behoeden voor het te laagdrempelig bepalen van calprotectine, dat kan leiden tot onnodige invasieve diagnostiek bij vals-positieve uitslagen.

Dit artikel beschrijft de ziektegeschiedenis van een 10 maanden oude jongen met een pancytopenie, splenomegalie en koorts, waarbij een in Spanje opgelopen Leishmania-infectie de oorzaak van de klachten bleek te zijn. Bij leishmaniasis denken de meeste artsen aan een tropische ziekte. De ziekte is echter toenemend endemisch in het Middellandse Zeegebied. De verwachting is dat de verspreiding van de Leishmania-parasiet zich ook zal uitbreiden naar het noorden van Europa. Wij zullen dit ziektebeeld in Nederland daarom steeds vaker tegenkomen.

Gepigmenteerde vlekken, waaronder moedervlekken, zijn een van de meest voorkomende huidafwijkingen. De diagnostiek en het

Ceftibuten is een derdegeneratiecefalosporine. Na orale inname wordt het goed geresorbeerd; de uitscheiding gaat vooral via de nieren. Het bijwerkingenspectrum is gelijk aan andere cefalosporinen. Het middel is werkzaam tegen veel grampositieve en gramnegatieve micro-organismen en is in de praktijk vooral bruikbaar bij de behandeling van urineweginfecties. Ook bij otitis media acuta en faryngitis is een positief effect aangetoond. Ceftibuten is duurder dan andere antibiotica voor orale inname.

Het plaatsen van trommelvliesbuisjes en adenotomie zijn zeer veelvoorkomende ingrepen bij kinderen. Een adenotomie kan zinvol