Nurse Academy

Amyotrofische laterale sclerose (ALS) is een progressieve aandoening met toenemende spierzwakte. Patiënten overlijden als gevolg van zwakte van de ademhalingsspieren. Er is een grote variatie in snelheid van progressie en voorkomende symptomen per patiënt. Meest voorkomende symptomen zijn toename van functionele beperkingen, spraak- en slikproblemen, ademhalingszwakte en cognitieve veranderingen. De veelheid aan symptomen en het progressieve verloop maken de zorg complex en intensief. Hulpmiddelen en aanpassingen zijn van belang voor de ervaren kwaliteit van leven. Patiënten met ALS worden begeleid door een gespecialiseerd ALS-behandelteam in de regio. Voor goede zorg is optimale samenwerking en afstemming tussen het ALS-behandelteam, de huisarts en andere zorgverleners van groot belang.

Het belang van evidence-based practice door verpleegkundigen groeit. Verpleegkundigen en verpleegkundig specialisten krijgen in hun opleiding te maken met het uitvoeren van (wetenschappelijk) onderzoek. In de praktijk blijkt het uitvoeren van onderzoek lastig, doordat er weinig tijd is naast de primaire taak van zorgverlening en het aanvragen van een subsidie een tijdrovende klus is. Het schrijven van een onderzoeksvoorstel is nog geen garantie voor het verkrijgen van een subsidie. Daarvoor zijn ook andere zaken belangrijk, zoals het samenstellen van een (brede) onderzoeksgroep, het kiezen van een geschikte subsidieverstrekker en het aantonen van de relevantie van het onderzoek. In dit artikel gaan we primair in op de onderdelen die belangrijk zijn voor het aanvragen van een subsidie. Daarnaast bespreken we het onderzoeksvoorstel, dat de basis vormt voor een succesvolle subsidieaanvraag.

Bijzonder resistente micro-organismen, oftewel BRMO, zijn micro-organismen die resistent zijn tegen de eerstekeuze antibiotica of tegen meerdere groepen antibiotica. Antibioticaresistentie is een dreigend volksgezondheidsprobleem. De vanuit volksgezondheidsperspectief meest belangrijke BRMO zijn de carbapenemaseproducerende Enterobacteriaceae (CPE). Andere belangrijke BRMO zijn MRSA (meticillineresistente Staphylococcus aureus) en VRE (vancomycineresistente Enterococcus). De bestrijding van antibioticaresistentie bestaat uit rationeel antibioticabeleid en infectiepreventie. In de langdurige zorg wordt overdracht van bijzonder resistente micro-organismen voorkomen door goede infectiepreventie. De verpleegkundige en verpleegkundig specialist vervullen daarin een belangrijke rol door zelf goede hygiëne te betrachten, collega’s op de werkvloer aan te moedigen en actief deel te nemen aan het ontwikkelen van infectiepreventiebeleid van hun instelling. Dit kan onder andere door goed op de hoogte te zijn van de bestaande richtlijnen, het zorgnetwerk van de instelling en eventueel zitting te nemen in de infectiepreventiecommissie van een instelling of het initiatief te nemen deze commissie op te richten.

Meerdere malen per jaar wordt een voldragen neonaat geboren met een onverwacht slechte start. Zowel voor ouders als voor hulpverleners is dit enorm schrikken. Er kunnen meerdere oorzaken ten grondslag liggen aan een slechte start. Voorkomende oorzaken zijn bijvoorbeeld een schouderdystocie, waarbij het hoofd geboren is en het kind vervolgens ‘blijft hangen’; een (gedeeltelijke) loslating van de placenta, oftewel abruptio placentae of solutio; een navelstrengprolaps of een niet-vorderende uitdrijving, waarbij een kunstverlossing of sectio verricht moet worden. Tekenen van een ‘dreigende’ slechte start zijn meconiumhoudend vruchtwater en deceleraties op de cardiotocograaf(CTG-)registratie. Als een neonaat een apgarscore van 5 of minder heeft na vijf minuten dan is de kans aanwezig dat er problemen ontstaan ten gevolge van zuurstoftekort. Een en ander kan passen bij perinatale asfyxie met kans op hersenbeschadiging en multiorgaanfalen.

Wereldwijd is er een toename in de incidentie van het oesofaguscarcinoom. Dit is onder meer te wijten aan de levensstijl (roken, alcoholgebruik, obesitas) en aan gastro-oesofageale reflux. De aandoening kenmerkt zich onder andere door passageklachten, vermagering, vermoeidheid, reflux, dyspeptische klachten en retrosternale pijn. Minder dan de helft van de patiënten die zich presenteren op de polikliniek met een oesofaguscarcinoom kan curatief behandeld worden. Dit komt doordat klachten vaak pas in een laat stadium ontstaan en omdat het oesofaguscarcinoom al in een vroeg stadium metastaseert. Door nieuwe ontwikkelingen, zoals een multidisciplinaire aanpak, neoadjuvante chemoradiatie en het centraliseren van zorg, worden tegenwoordig betere resultaten behaald dan in het verleden.

Wie kent niet de scènes uit de bekendste soapseries: de geliefde die opeens uit een coma ontwaakt. Gek genoeg is dit minder onwaarschijnlijk dan u denkt, want een coma duurt niet langer dan drie weken. Maar helemaal correct zijn die series natuurlijk niet. Een coma eindigt namelijk als een patiënt komt te overlijden of omdat hij/zij de ogen opendoet. Het openen van de ogen betekent alleen niet dat er sprake is van bewustzijn. In dit artikel behandelen we de vormen van verminderd bewustzijn en de diagnostische instrumenten die hiervoor gebruikt moeten worden. Daarin maken we onderscheid tussen instrumenten voor de acute fase (glasgowcomaschaal) en de stabiele fase erna (Coma Recuperatie Schaal-revised).