Nurse Academy O&T

Wat is de rol van de wijkverpleegkundige die vermoedt dat de partner van de cliënt dementie heeft, waardoor de cliënt mogelijk gevaar loopt? De wijkverpleging wordt beschouwd als spil van de zorg in de wijk met zorgtaken gericht op de individuele cliënt én gericht op diens directe omgeving, zoals familie. Maar welke mogelijkheden heeft de wijkverpleegkundige om de zwijgplicht te verbreken wanneer er zorgen zijn over de naasten van de cliënt?

Uit het onderzoek van Van Buul wordt duidelijk dat er bij kwetsbare ouderen vaak sprake is van overbehandeling van een mogelijke cystitis, waarbij dan onnodig een antibioticum wordt gestart. Binnen de gezondheidszorg treedt er steeds vaker antimicrobiële resistentie voor antibiotica op.

Zorg en technologie: we horen en lezen er veel over. Termen als robotica, domotica en zorg op afstand worden steeds meer gemeengoed in de zorg. Wat betekent dit voor de (toekomstig) zorg- en welzijnsmedewerker? Met deze vraag in het achterhoofd ontwikkelde het practoraat Tech@doptie een spel om zo inzicht te krijgen in de gedachten, wensen en behoeften rond dit thema.

Hemodialyse is een van de nierfunctievervangende therapieën die gebruikt worden om patiënten met nierfalen in leven te houden. Hemo betekent bloed en dialyse is de uitwisseling van in water opgeloste stoffen door een semipermeabel membraan. Bij hemodialyse wordt het bloed gespoeld via een kunstnier. Als de medische situatie het toelaat, kan een patiënt in zijn eigen woonomgeving dialyseren.

Corticosteroïden zijn afgeleid van het bijnierschorshormoon cortisol. Het toepassingsgebied is breed en gerelateerd aan de ontstekingsremmende en/of afweeronderdrukkende werking. Corticosteroïden worden als substitutietherapie voorgeschreven bij bijnierschorsinsufficiëntie. Verpleegkundigen hebben een belangrijke rol in de voorlichting over werking, gebruik en bijwerkingen en in het signaleren, monitoren en managen van (potentiële) bijwerkingen. Hiermee dragen zij bij aan een goed geneesmiddelgebruik en veilige zorg.

Gedurende de tien jaar dat ik als huisarts werkzaam was, groeide bij mij het besef dat ik in de zorg voor de ouderen in mijn praktijk tekortschoot. Ik besefte steeds meer dat de normale, zeg reactieve, houding waarin huisartsen opgeleid zijn en ook goed zijn, niet voldeed voor de complexiteit van zorg voor kwetsbare ouderen. Het draait in die zorg immers niet zozeer om het ziektespecifieke, als wel om de handicaps die ouderen ondervinden van hun chronische ziekten en die hen bedreigen in hun zelfredzaamheid. Het draait om verbeteren van kwaliteit van leven door kennis van en het tijdig herkennen van die handicaps. Ik ben op zoek gegaan naar een instrument waarmee samen met de oudere en/of zijn/haar mantelzorger betrouwbare informatie over alle domeinen van het leven kan worden verzameld en waarvan de uitkomsten de basis voor een zorgplan op maat leveren.