Nurse Academy GGZ

Autisme en hoogbegaafdheid bij volwassenen kunnen in uitingsvorm op elkaar lijken. Toch is het belangrijk het onderscheid goed te kunnen maken om de juiste zorg/begeleiding te kunnen bieden. In dit artikel wordt aan de hand van een casus een overzicht gegeven van wat autisme en hoogbegaafdheid zijn en wat overeenkomsten en verschillen zijn.

In de geestelijke gezondheidszorg (GGZ) komen (sociaal)psychiatrisch verpleegkundigen en verpleegkundig specialisten regelmatig in contact met patiënten die zichzelf beschadigen. Dit complexe gedrag vraagt om een empathische, goed geïnformeerde en strategische aanpak. Dit artikel verkent de rol van (sociaal)psychiatrisch verpleegkundigen en verpleegkundig specialisten in het herkennen, begrijpen en behandelen van zelfbeschadigend gedrag in de GGZ. In de tekst worden verpleegkundigen aangemerkt als ‘behandelaren’.

Wereldwijd groeien miljoenen kinderen op in een huishouden waarin een of beide ouders een psychische stoornis hebben. Zij lopen een verhoogd risico op het ontwikkelen van psychische stoornissen en andere ongunstige gezondheidsuitkomsten. Dit artikel beschrijft de langetermijngevolgen van vroegkinderlijke KOPP-ervaringen en geeft op basis van klinische praktijkervaringen en systematisch literatuuronderzoek adviezen voor het in gesprek gaan met volwassen KOPP.

Hulpverleners worden regelmatig geconfronteerd met cliënten die vanwege hun geestelijke of lichamelijke toestand hun eigen belangen niet goed meer kunnen vertegenwoordigen. In zulke gevallen zal de (wettelijk) vertegenwoordiger namens de cliënt optreden. In dit artikel wordt nader ingegaan op de verschillende vormen van (wettelijke) vertegenwoordiging, hun eigen taken en bevoegdheden.

Er is beperkt bewijs dat de effectiviteit ondersteunt van farmacotherapeutische interventies voor volwassenen met autismespectrumstoornis (ASS). Tot op heden zijn er slechts twee antipsychotica (risperidon en aripiprazol) goedgekeurd door de Food and Drug Administration (FDA) voor de farmacologische behandeling van prikkelbaarheid bij ASS. Maar deze indicatie is beperkt tot kinderen en adolescenten. Er bestaan nog geen aanbevelingen voor volwassenen.

Er bestaat nog geen bewezen effectieve farmacologische behandeling van een stoornis in afhankelijkheid van cocaïne. Disulfiram (Refusal®/Antabus®) interfereert met het metabolisme van alcohol en is beschikbaar als een van de farmacotherapeutische opties voor de behandeling van alcoholisme. Het middel lijkt ook nuttig te zijn bij de behandeling van cocaïneverslaving. Het bewijs uit gerandomiseerde gecontroleerde onderzoeken ter ondersteuning van het klinisch gebruik van disulfiram bij mensen met cocaïneverslaving is echter beperkt.