Nurse Academy O&T

Er gaat nog wel eens wat mis in de communicatie tussen artsen en verpleegkundigen. Dit komt doordat deze professionals verschillend zijn opgeleid. Goede communicatie kan fouten en misverstanden voorkomen en leidt tot een betere kwaliteit van zorg. De SBAR(R) is een methode voor gestructureerde communicatie tussen verschillende professionals en bestaat uit de onderdelen: Situation, Background, Assessment en Recommendation (Repeat). Met behulp van de SBARR ordent u de veelheid aan informatie. De SBARR gaat ervan uit dat u beschikt over medische kennis en daarmee klinisch kunt redeneren.

Ouderen en cliënten in de thuiszorg hebben steeds vaker meerdere chronische ziekten tegelijkertijd. Zo hebben ouderen met chronische nierschade (CNS) een verhoogd risico op het ontwikkelen van cognitieve stoornissen. In deze bijdrage wordt toegelicht welke factoren hierop van invloed zijn en hoe u als verpleegkundige tijdig kunt anticiperen op de multiproblematiek.

Als verpleegkundige of verpleegkundig specialist werkzaam in palliatieve zorg krijgt u regelmatig te maken met situaties waarin het niet duidelijk is wat het juiste is om te doen. Gestructureerd stilstaan bij wat van waarde is voor uzelf en de betrokkenen kan helpen uw ‘morele veerkracht’ en uw ‘morele competenties’ te vergroten. In dit artikel wordt een laagdrempelige methode geïntroduceerd, CURA, die u hierbij kan helpen.

Proactieve, palliatieve zorg vraagt naast het bespreekbaar (durven) maken van de laatste levensfase, allereerst kennis over de markering van de palliatieve fase. Als zorgvragers niet tijdig worden geïdentificeerd voor de palliatieve zorgbenadering is de kans groot dat het gesprek over wensen en behoeften ten aanzien van het levenseinde niet of te laat plaatsvindt. Passende zorg wordt dan niet gerealiseerd.

Een gesprek over het levenseinde wordt vaak als lastig ervaren. Toch is het voor verpleegkundigen belangrijk om hierover te kunnen spreken met cliënten. In de meest kwetsbare fase van het leven is het belangrijk om wensen en voorkeuren van cliënten in kaart te brengen. Het bewust worden van de verschillende menstypen kan helpen bij deze kwetsbare gesprekken.

Ontslag uit het ziekenhuis van patiënten levert soms de vraag op of zelfstandig thuis wonen nog wel verantwoord is. De eigen professionele verantwoordelijkheid voor het leveren van goede medische zorg speelt hierbij een rol. In dit artikel worden diverse onderwerpen aangestipt die een rol spelen bij het kiezen van een oplossingsrichting in deze casus: mentorschap of een rechterlijke machtiging voor een onvrijwillige opname aanvragen en de overstijgende verantwoordelijkheid van de verschillende professionals.