Nurse Academy GGZ

Als verpleegkundige in de GGZ komt u veelvuldig met de juridische term ‘wettelijke vertegenwoordiger’ in aanraking. De term beslaat een breed spectrum van diverse (rechts)personen in de directe omgeving van de patiënt of daarbuiten. Het is niet altijd gemakkelijk om in bepaalde situaties, voornamelijk acute, de juiste persoon te vinden die het belang van de patiënt behartigt of die dient te worden geïnformeerd bij keuzes in de behandeling. In dit artikel worden enkele vertegenwoordigers uitgelicht, waarbij kort wordt beschreven wie dit zijn en welke bevoegdheden ze hebben.

De populariteit van videogames is de afgelopen drie decennia enorm toegenomen. De aantrekkingskracht ligt met name in de vrijwel oneindige mogelijkheden die de huidige games de speler bieden, waardoor de speler wordt verleid de speeltijd zoveel mogelijk te verlengen. Met name online spellen worden vanwege deze kenmerken in verband gebracht met gameverslaving. Hoewel de speler geen verslavende stof tot zich neemt bij gamen, wordt toch vaak gesproken van een verslaving. De processen in de hersenen vertonen overeenkomsten bij het spelen van games en bij het gebruik van een verslavende stof en ook voldoen overmatige gamers vaak aan een aantal criteria van afhankelijkheid. De voornaamste problemen die worden ervaren bij overmatig gamen hebben te maken met het verwaarlozen van andere activiteiten naast het gamen, zoals sociale interacties, hobby’s en werk of school. De verslavingszorg neemt een toename in gameproblematiek waar. Vooralsnog ontbreekt er een evidence-based behandeling voor gamen en wordt nu nog vaak gebruikgemaakt van de bestaande verslavingsbehandelingen voor drugs en alcohol.

In de vakliteratuur worden talloze begrippen en termen gebruikt. Maar wat betekenen die nu precies? In dit artikel is er aandacht voor het begrip ‘significantie’, een begrip in onderzoeksartikelen en een term uit de statistiek. Ook begrippen die met significantie te maken hebben komen aan bod, zoals de p-waarde, de nulhypothese en de praktische relevantie.

Het aantal mensen dat te maken krijgt met dementie zal de komende jaren fors stijgen. Mensen met dementie hebben op termijn vrijwel allemaal een toenemende behoefte aan zorg en begeleiding. Hierdoor ondervindt niet alleen de dementiepatiënt zelf de gevolgen van de ziekte, maar geldt dit ook voor de partner en kinderen. Kennis van de beïnvloedende factoren, de behandelwijze en de mogelijkheden voor benadering en ondersteuning, kunnen een belangrijke bijdrage leveren om de patiënt en mantelzorgers te helpen leven met de gevolgen van dementie. De ervaren kwaliteit van leven is hierbij een belangrijk uitgangspunt. Het is daarom van belang (uiteraard in zorgvuldig overleg en communicatie met patiënt en betrokken zorgsysteem) bij de medische behandelkeuze (zoals ingrijpende operaties of reanimatie) weloverwogen te beoordelen welke kwaliteit er met de verwachte uitkomst gewonnen wordt en alleen die diagnostiek te laten plaatsvinden die ook werkelijk behandelopties biedt.

Behandeling met antipsychotica is een van de belangrijkste interventies in de behandeling van patiënten met een psychotische stoornis. De eerstegeneratie antipsychotica kwam vanaf de jaren vijftig van de vorige eeuw op de markt. Vanaf de jaren negentig kwam de tweedegeneratie antipsychotica op de markt. Antipsychotische medicijnen werken door de dopaminereceptoren (gedeeltelijk) te blokkeren. Daardoor neemt het effect van overmatige dopamineactiviteit af, wat afname van positieve symptomen (wanen en hallucinaties) tot gevolg heeft. Helaas kunnen door het blokkeren van dopaminereceptoren ook ongewenste effecten optreden, zoals bewegingsstoornissen, metabole bijwerkingen of een verergering van negatieve symptomen. De dosis en de duur van de behandeling met antipsychotica zijn afhankelijk van de fase van de aandoening. Clozapine, olanzapine, risperidon, quetiapine, aripiprazol, paliperidon, lurasidon, en sertindol en eerstegeneratie antipsychotica hebben alle ongeveer evenveel effect op positieve symptomen. Bij het maken van een keuze is het bijwerkingenprofiel van de verschillende middelen het meest doorslaggevend. Daarbij dient de voorschrijver rekening te houden met de individuele voorkeur van de patiënt. De keuze voor een middel dient op basis van shared decision making plaats te vinden.

Het Griekse woord nephros betekent nier. Het Latijnse woord voor nieren is renes. Waarom hebben we nieren nodig om te kunnen leven? De voornaamste taak van de nier is de hoeveelheid en samenstelling van de extracellulaire vloeistof constant te houden. Een onderdeel van deze taak is het verwijderen van overtollige producten van de stofwisseling. Tevens hebben de nieren een aantal endocriene functies. Binnen deze rubriek over het werkingsmechanisme worden anatomie en fysiologie beschreven van gezonde nieren. Hierbij wordt duidelijk dat regulatie de voornaamste functie van de nieren is.