Nurse Academy GGZ

Praktijkgerichte nascholing voor verpleegkundigen in de GGZ

Nurse Academy GGZ biedt bijscholing via een vaktijdschrift met online toetsen, gecombineerd met een kennisarchief, speciaal voor verpleegkundigen en verpleegkundig specialisten (VS) in de geestelijke gezondheidszorg. Je kunt er 36 accreditatiepunten per jaar mee halen, geaccrediteerd door de V&VN VS, waar en wanneer jij dat wilt.

Wil je toegang tot alle artikelen, video's en nascholing van Nurse Academy GGZ?

Abonneer nu! Meer informatie

Alle collecties van Nurse Academy GGZ

Gesorteerd op nieuw - oud
Zorg voor mensen met een LVB Lees meer over Zorg voor mensen met een LVB Zorg voor mensen met een LVB
In de eerste lijn worden mijn collega-verpleegkundig specialisten algemene gezondheid en ik als specialist ouderengeneeskunde regelmatig door de huisarts in consult gevraagd bij mensen die op allerlei terreinen van het leven (bijv. lichamelijk, financieel, in het netwerk) problemen hebben. Naar aanleiding van de in dit artikel beschreven casus besloot ik me in nauw overleg met een arts voor verstandelijk beperkten te verdiepen in de diagnostiek van en de ondersteuningsmogelijkheden voor volwassenen en oudere mensen met een licht verstandelijke beperking (LVB) in de eerste lijn. Als u daarover meer wilt weten… lees er hier alles over!
Vaktherapie in de praktijk Lees meer over Vaktherapie in de praktijk Vaktherapie in de praktijk
De vaktherapeut beeldend werkt soms vanuit een eigen praktijk, maar is vaak (ook) onderdeel van een multidisciplinair behandelteam in de GGZ of verslavingszorg. Naast het werk van andere behandeldisciplines resulteren de effecten van het non-verbale karakter van de vaktherapie niet zelden in waardevolle inzichten in het gedrag en de psychopathologie van de cliënt. De vak therapeut kan direct na de voorlopige diagnose, in alle fases van de behandeling, een rol spelen.
Persisterende complexe rouwstoornis (PCRS) Lees meer over Persisterende complexe rouwstoornis (PCRS) Persisterende complexe rouwstoornis (PCRS)
Wanneer het ongeloof over de onomkeerbaarheid van het verlies blijft en de emotionele nood aanhoudt, is er sprake van complexe rouw. De persisterende complexe rouwstoornis (PCRS) is sinds 2013 in de DSM-5 opgenomen. De opname van PCRS in de DSM is een erkenning dat rouw kan uitgroeien tot een psychische aandoening. In dit artikel maken we onderscheid tussen verschillende soorten van rouw en andere ziektebeelden en worden handreikingen gedaan voor de behandeling van PCRS.
Het 'vulnerable child'-syndroom Lees meer over Het 'vulnerable child'-syndroom Het 'vulnerable child'-syndroom
Uit Amerikaans onderzoek blijkt dat 27% van de ouders in de wachtkamer van de kinderarts hun kind kwetsbaar vindt, dus ongewoon of toegenomen vatbaar voor ziekten of stoornissen. Opvallend is dat er bij 40% van deze kinderen geen medische reden is om ze als kwetsbaar te beschouwen. De perceptie van kwetsbaarheid komt vaak voort uit eerdere, niet meer actuele medische problemen bij het kind of bij andere familieleden. Deze problemen hebben de ouderlijke beleving van de gezondheid van hun kind (onbewust) veranderd. Bij grote bezorgdheid kan de ouderkindinteractie verstoord raken, leidend tot afwijkend gedrag bij zowel kind als ouders: het 'vulnerable child'syndroom.
Slaapproblemen en psychotische klachten Lees meer over Slaapproblemen en psychotische klachten Slaapproblemen en psychotische klachten
Er bestaat een wederkerige relatie tussen slaapproblemen en psychotische klachten. Niet alleen patiënten met psychotische stoornissen hebben vaker slaapstoornissen, maar slapeloosheid (insomnie) of slaaponthouding (slaapdeprivatie) kan ook psychotische ervaringen of hallucinaties veroorzaken bij psychisch gezonde mensen.
Sociaal Ritme Therapie bij bipolaire stoornis Lees meer over Sociaal Ritme Therapie bij bipolaire stoornis Sociaal Ritme Therapie bij bipolaire stoornis
Een bipolaire stemmingsstoornis wordt gezien als een van de meest belastende psychiatrische stoornissen. Nogal eens heeft de ziekte een chronisch beloop en legt een zware last op cliënten, familieleden en samenleving. Bij medicamenteuze behandeling is het terugvalpercentage hoog en wordt volledige stabilisatie niet altijd bereikt. Door Sociaal Ritme Therapie kan inzicht worden verkregen in het biosociale ritme en uitlokkende factoren voor de stemmingsinstabiliteit. Contragedrag, externe tijdsmarkeringen en de acceptatie kunnen helpen om de stemming te stabiliseren. Dit artikel verkent deze niet-medicamenteuze interventie door middel van het verpleegkundig diagnostisch proces.