Functionele neurologische stoornissen
Functionele neurologische stoornissen (FNS) worden niet veroorzaakt door een structurele afwijking in het zenuwstelsel, maar door een functiestoornis daarvan. FNS wordt ook wel conversiestoornis genoemd. De diagnose FNS kan niet meer op grond van psychosociale factoren worden gesteld, evenmin door alleen andere verklaringen voor de symptomen uit te sluiten. De diagnose FNS kan op grond van neurologisch onderzoek worden gesteld, waarbij klinische tests de diagnose steunen. Na een indrukwekkende gebeurtenis kan een biologische respons worden geactiveerd: de zogeheten ‘fight or flight’-reactie. FNS kan zich ontwikkelen doordat deze reactie de verwerking van de sensorische en motorische informatie in de hersenen verandert. De nieuwe symptomen worden als gevaar gezien, waardoor de aandacht op die symptomen wordt gericht. Deze aandacht doet de symptomen voortduren. Als de aandacht kan worden afgeleid, blijken de symptomen inderdaad te verbeteren, wat een belangrijk principe van de behandeling is. Een voorwaarde is wel dat de aan de patiënt uitgelegde diagnose moet zijn begrepen voor de behandeling begint. Twee randomised controlled trials toonden een gunstig effect van fysiotherapie bij FNS.
Leerdoelen
Na het bestuderen van deze collectie:
- kent u de terminologie die in de DSM-5 gebruikt wordt aangaande functionele neurologische stoornissen
- bent u zich bewust van de achtergrond van functionele neurologische stoornissen en de classificaties die erbij horen
- beseft u over welke vaardigheden u moet beschikken om patiënten met functionele neurologische stoornissen goed te kunnen begeleiden