Stabiliteit in menselijk bewegen deel 3: een dynamisch perspectief
Dit artikel beschrijft de bijdragen van feedback en anticipatie aan de controle van het menselijk bewegen. Feedbackcontrole berust op de waarneming van positie en snelheid van bewegen door sensoren zoals de spierspoeltjes, verwerking van de informatie in het zenuwstelsel en spieractivatie ter correctie van geconstateerde afwijkingen van de beoogde toestand. Wanneer een verstoring verwacht wordt en het effect van de verstoring voorspelbaar is, treedt anticipatie op in de vorm van activatie van die spieren die de verstoring tegengaan. Bij minder voorspelbare verstoringen bestaat anticipatie uit cocontractie van spieren. Regeling van de stabiliteit van houding en beweging op basis van deze mechanismen heeft als voordeel dat spieren alleen geactiveerd worden wanneer dat nodig is. Bovendien kan de spieractiviteit precies worden aangepast aan de grootte en richting van optredende verstoringen. De verschillende mechanismen kunnen hierbij elkaar aanvullen en compenseren.
Leerdoelen
Na het bestuderen van deze collectie:
- kunt beschrijven wat de bijdrage is van feedback aan de controle van gewrichtspositie en -beweging
- heeft u inzicht in het effect van de gain en tijdvertraging van een feedbacklus op de controle van gewrichtspositie en -beweging
- kunt u beschrijven wat de belangrijkste eigenschappen zijn van biologische sensoren die een rol spelen in de feedbackcontrole van gewrichtspositie en -beweging
- kent u de belangrijkste neurale mechanismen die een rol spelen in de feedbackcontrole van gewrichtspositie en -beweging
- kunt u de rol beschrijven van anticipatie in de controle van gewrichtspositie en -beweging