Een bindweefselfysiologische kijk op artrose
Artrose is de meest voorkomende aandoening van het houdings- en bewegingsapparaat. Kenmerkend voor artrose is het ervaren van pijn, stijfheid en op den duur achteruitgang in het dagelijks functioneren. Kenmerkend voor artrose is een langzaam en wisselend progressief verlies van gewrichtskraakbeen, veranderingen in het subchondrale bot, woekeringen aan de gewrichtsranden door vorming van osteofyten en gewrichtsontstekingen door prikkeling van de synoviale membraan. De radiologische afwijkingen houden slechts in geringe mate verband met klachten als pijn, stijfheid en verminderde gewrichtsmobiliteit. De kans op klinische symptomen neemt echter wel toe met de omvang van de radiologische afwijkingen. Over de precieze oorzaak van artrose is nog veel onbekend. Dit artikel poogt inzicht te geven in de pathogenese van deze aandoening op basis van diverse (dier)experimentele studies. Hierbij worden de effecten van zowel onder- als overbelasting op het ontstaan van artrose besproken. Vanuit deze bindweefselfysiologische kennis worden handvatten voor (oefen)therapie gegeven.
Leerdoelen
Na het bestuderen van deze collectie:
- kent u de bindweefselfysiologie van kraakbeenweefsel
- kunt u met deze kennis van bindweefselfysiologie de pathogenese van artrose verklaren
- bent u in staat om de belastbaarheid van het kraakbeen te duiden bij een patiënt
- kunt u beargumenteerde adviezen geven over belasting bij dagelijks functioneren en sportactiviteiten
- herkent u het belang om adequaat de belasting van de oefentherapie bij een patiënt te doseren