Decubitus bij personen met een dwarslaesie
Dwarslaesiepatiënten vallen altijd in de hoogste risicocategorie voor het ontwikkelen van decubitus. Preventieve maatregelen bestaan uit vermindering van druk- en/of schuifkrachten bij het liggen en zitten. Dit kan men bereiken door vermindering van de tijdsduur en intensiteit van deze krachten. Een andere preventieve maatregel is elektrostimulatie van de spieren in het zitvlak. Voor de start van een conservatieve behandeling dient men de wond op een gestandaardiseerde wijze te meten, dit vast te leggen en deze meting tijdens de behandeling wekelijks te herhalen. Een eenvoudige en snelle methode om wonden te meten en te registreren is die met de ‘Decu-stick’. Als een decubituswond ondanks de behandeling niet geneest, moet men systematisch de externe oorzaken, interne oorzaken en oorzaken in de wondbehandeling nagaan. Na het sluiten van de wond moet de belasting geleidelijk volgens een schema met regelmatige controles plaatsvinden.
Leerdoelen
Na het bestuderen van deze collectie:
- risicofactoren voor decubitus identificeren bij dwarslaesiepatiënten
- preventieve maatregelen benoemen
- voordelen benoemen van het meten en registeren van een decubituswond
- mogelijke oorzaken van niet-genezen van een decubituswond herkennen
- vertellenwaaruit de nabehandeling bestaat na het sluiten van de wond
- welke behandelbevoegdheid de verpleegkundig specialist heeft