Farmacogenetica en pijnbestrijding
De dosis die nodig is om adequate analgesie te verkrijgen varieert individueel. Suboptimale analgesie en het optreden van bijwerkingen zijn vanuit ethisch oogpunt zeer ongewenst. De gebruikte doseringen worden nu nog gebaseerd op een ‘trial and error’-benadering, maar idealiter zouden patiëntkenmerken het uitgangspunt moeten zijn (gepersonaliseerde benadering). De interindividuele verschillen kunnen deels verklaard worden door variatie in de erfelijke aanleg voor enzymen die medicatie afbreken, en deels door variatie in de receptoren waarop de medicatie aangrijpt. Onderzoek naar variaties binnen de genen die coderen voor deze enzymen en receptoren heeft veel duidelijkheid gegeven over de variabiliteit in de respons op pijnstillers. Toch is in de klinische praktijk de toepasbaarheid van DNA-analyse om pijnmedicatie te personaliseren nog minimaal.
Leerdoelen
Na het bestuderen van deze collectie:
- bent u op de hoogte van de stand van zaken rondom de genetische aspecten van opiaten
- kent u de belangrijkste genen die gerelateerd zijn aan de behandeling van pijn
- hebt u een visie ontwikkeld voor de toepasbaarheid van deze genetische aspecten bij de behandeling van pijn